Adios El Salvador, Bienvenida Honduras

Konden we gisteren uitslapen, vandaag moesten we extra vroeg opstaan. Om 6.20 uur bagage inleveren en ontbijten. Om 7 uur de bus in en op weg naar Honduras. Onze tijd in El Salvador zit er op. 

El Salvador, half zo groot als Nederland, 6 miljoen inwoners, stukken minder toeristisch dan Costa Rica. Ook veel minder groen dan Costa Rica.

El Salvador staat nog steeds bekend om zijn hoge moordcijfers en zijn maras (benden). Afpersing, wapen- en drugshandel komen hier veel voor. Bij de kleinste supermarkt staat gewapende beveiliging, de meeste huizen zijn beveiligd met tralies, bij de kleine huiskamerwinkeltjes moet je roepen, zeggen wat je wil hebben en dat reiken ze je dan door de tralies heen aan.

Toch zie je dat het land timmert aan de weg wat betreft het toerisme. Dat staat nog wel in de kinderschoenen maar toch. De bevolking is vriendelijk, het landschap met zijn vele bergen en vulkanen is dan wel niet zo groen als Costa Rica maar toch heel erg mooi. Ik heb het erg naar mijn zin gehad in dit land en heb er weinig van gemerkt dat het niet zo veilig zou zijn. Ik vind dat El Salvador een bezoek dubbel en dwars waard is.

Dan zijn we nu dus op weg naar Honduras. Via Guatemala rijden we naar het dorp Copàn Ruïnes waar we om 1 uur aankomen in Hotel Camino Maya dat aan het plaza principal ligt. Wederom een leuk en aantrekkelijk hotel.

Allereerst gaan we het plaatselijke geld (lempiras) inslaan. Daarna zoeken we een restaurantje waar we direct de nationale specialiteit van Honduras gaan proeven. Baleadas, een bloemtortilla met vulling. Ik neem er een met ei, bonen, sla en avocado. Jammie..... dit is echt super lekker.

Daarna gaan we naar Macaw Mountain: een vogelpark in de jungle. Dit is een opvang voor vogels die in gevangenschap hebben geleefd of in beslag genomen zijn uit de illegale handel. Doelstelling is om de dieren weer gezond te maken en dan opnieuw uit te zetten in de natuur. Voor veel dieren gaat dat niet op, zij zijn zo beschadigd door slechte behandeling en verkeerde voeding dat zij nooit meer in vrijheid kunnen leven. Zij mogen hun leven slijten in mooie grote voliëres met soortgenoten en zij worden goed verzorgd. We worden rondgeleid door een belgische knul die hier vrijwilligerswerk doet. Hij verteld heel bevlogen over de dieren. 

Nu zijn we weer terug in het hotel waar we eventjes relaxen alvorens op het plein naar een restaurantje te gaan zoeken.

Nog een grappig weetje, morgen gaan we naar de ruïnes van Copán die Copán heten en we verblijven in het dorp dat Copán Ruïnas heet. Heel logisch.

We gaan met Roelof eten bij Viavia, het restaurant van belg Geert. Die gaat ons morgen een rondleiding door de stad geven. Het eten is prima. En daarna gaan Will en ik nog ff koffie drinken op het plein. Althans.... dat was het plan. Helaas is alles al gesloten om half 9. Vanavond maar eens vroeg naar bed.