Ameland en Schiermonnikoog

26 september 2014 - Ameland, Nederland

Wij zijn, behalve op Texel, nog nooit op de waddeneilanden geweest. Aangezien wij in Holwerd vakantie vieren en het veer vanuit daar naar Ameland vaart, besluiten we de overtocht de maken. Dus op naar de boot. We laten de auto achter op de parkeerplaats en nemen de fiets mee naar de overkant.

Het is 45 minuten varen waarvoor we een kleine 50 euro betalen. Dat vinden we eigenlijk best duur, vooral omdat we de auto niet meenemen. En dat is maar goed ook, want als ik het even nakijk zou je voor de auto nog eens 94 euro extra kwijt zijn. Een heel verschil met de 36 euro die je betaald voor de overtocht met een auto incl. inzettenden naar Texel. Maar dat is dan wel korter varen.

Op Ameland stap je vanaf de boot zo het dorp Nes binnen. Het doet gelijk al gezellig aan. We gaan eerst naar het VVV om een fietskaart te halen. Er zijn een aantal leuke plaatsjes op het eiland en een netwerk van fietspaden. Het is lekker weer en we besluiten naar het strand te fietsen. We kunnen niet zo heel ver komen omdat Tara naast de fiets moet meelopen, maar een kilometer of 10 moet wel lukken.

Het is heerlijk fietsen, mooie omgeving, goede fietspaden. Bij de duinen parkeren we de fiets en gaan het strand op. Lekker wandelen langs de zee. De honden gaan helemaal los. Na een poosje langs de zee geslenterd te hebben verlaten we het strand en lopen de duinen door. Op de kaart staat hier een wandeling aangegeven en die willen we maken. We lopen door een prachtig gebied zonder ook maar iets of iemand tegen te komen. Behalve dan de runderen die hier grazen.

Uiteindelijk blijkt de wandeling wel ietwat langer te zijn dan we gedacht hadden maar dat mag de pret niet drukken. Het is hier zo mooi dat je er alleen maar van kan genieten. Na de wandeling zakken we even op een bankje neer om Tara toch even te laten rusten voordat we weer op de fiets stappen om terug naar Nes te fietsen. Maar dat kunnen wij dan wel bedenken, de honden denken er anders over en blijven lopen en spelen.

Op weg dan maar weer, Emma in het fietsmandje en Tara naast de fiets. We doen het rustig aan en pakken het eerste het beste terrasje dat we tegenkomen om een hapje te eten en de honden te laten drinken. Nu gaat Tara onder tafel liggen en kan ze eindelijk een beetje bijkomen van alle inspanning. Wij eten een heerlijke pannenkoek en vermaken ons met mensjes kijken. Altijd leuk.

Na de pannenkoek steken we de weg over en lopen het bos in. Ook heel mooi om te wandelen. Na een tijdje komen we weer op het strand uit en lopen langs de zee weer terug naar de fietsen. En dan wordt het nog haasten om weer op tijd bij de boot te zijn om terug te varen.

Ik moet zeggen dat wij Ameland heel erg mooi vonden en zouden hier zeker nog eens naar terug willen. Later hoor ik van onze huisbaas dat zij altijd naar Schiermonnikoog gaat omdat het in het hoogseizoen een soort file-rijden en fietsen is op Ameland, zo druk als het er dan is. Dat hebben wij niet meegemaakt. Het waren echt wel veel toeristen, maar het was gezellig druk.

We bedenken dat we ook naar Schiermonnikoog gaan nu we hier toch zijn. De boot vertrekt vanuit Lauwersoog en dat is vlakbij. Dit keer nemen we de fietsen niet mee. We zijn erachter gekomen dat het goedkoper is om zonder fiets over te varen en dan een fiets te huren op het eiland.

Na weer 45 minuten varen komen we aan op Schiermonnikoog en als we aan wal stappen lopen we direct een fietsenverhuur binnen. Er staat veel wind vandaag en ik besluit om een elektrische fiets te huren. En Will wil er eentje met een fietskar voor de honden zodat we iets verder kunnen komen. Het is al een heel stuk fietsen voordat je het eerste (en enige) dorp, genaamd Schiermonnikoog, op het eiland bereikt. Een andere mogelijkheid om het eiland te verkennen is uiteraard gaan lopen, maar dan kom je niet zo ver. Er rijden ook bussen van de boot naar het dorp en eenmaal in Schiermonnikoog is het ook mogelijk om daar een fiets te huren.

Emma zetten we in de fietskar maar Tara denkt er toch echt anders over en wil niet in de kar. Naast de fiets meelopen dan maar weer. Het eerste stuk tot et dorp fietsen we langs een saai pad langs een dijk tussen de weilanden met door. Het doet een beetje troosteloos aan, maar dat zal el door het weer komen. We drinken een kopje koffie op een terrasje en dan gaan we op pad.

Ook op dit eiland veel mooie fietspaden. We fietsen eerst naar de vuurtoren en denken daar op het strand te kunnen lopen. Dus we parkeren de fietsen en lopen door de duinen naar de zee. Heel mooi, maar waar is hier het strand?? Een zandstrand is hier niet en we staan in een moerassig aandoend gebied, wat overigens wel heel erg mooi is. We besluiten hier toch een wandeling te maken. Schiermonnikoog is een nationaal park en er zijn maar een paar plaatsen waar de honden los mogen lopen. Dat is toch wel jammer, maar hier mogen ze wel los.

Terug bij de fietsen wil Tara nog steeds niet in de kar dus moet zij maar weer lopen. We doorkruisen het eiland over prachtige fietspaden door de duinen en de bossen. Allemaal heel mooi en echt genieten. Ook vinden we een echt zandstrand. Vanwege de wind worden we enigzins gezandstraald maar we trotseren de elementen en vermaken ons prima langs de zee. Hier mogen de honden ook lekker los lopen.

Na een daagje lekker fietsen, wandelen en uitwaaien komen we terug in dorp waar we lunchen alvorens terug te fietsen naar de boot. Dit laatste stukje stapt Tara eindelijk in de fietskar, toch moe geworden schijnbaar. We leveren de fietsen weer in en varen terug naar Lauwersoog.

Schiermonnikoog is absoluut een mooi eiland en het is leuk om gezien te hebben. Maar ik hoef er niet nog eens naar terug. Als we zouden moeten kiezen dan kiezen we er zonder enige twijfel voor om terug te gaan naar Ameland.