Nepal1: Bandipur

Als we wakker worden regent het pijpenstelen. Vandaag rijden we naar Bandipur, een klein dorpje in de bergen en volgens de reisgids nog redelijk authentiek, nog niet door het massatoerisme ontdekt. Hoewel dat niet lang zal duren als het in de reisgidsen staat. We komen in de stromende regen aan. We verblijven in "The Old Inn" wat helemaal van een vervallen huis tot hotel is omgetoverd door de plaatselijke bevolking. En wat blijkt....het dorp is hartstikke toeristisch!!

Als het stopt met regenen geeft de manager van het hotel, Ram Saram, ons een rondleiding door het dorp. We bezoeken het ziekenhuis en de staatsschool. Het is een beetje teleurstellend, de school is al uit en Ram Saram is zo vol van zichzelf dat de enige informatie die hij ons geeft gaat over het verfwerk dat hij heeft gedaan. Terug in The Old Inn gaan we eten. Er is geen verwarming en de deuren staan tegen elkaar open, je tocht het gebouw uit. Ook 's nachts is het koud, er zijn gezamenlijke douches en wc's en daarvoor moet je naar buiten.....KOUD!!! We krijgen wel een lekker warm kruikje mee naar bed.

Het is stralend mooi weer. Door de regen van gisteren is de mist verdwenen die vaak over de himalaya hangt en hebben we nu een helder zicht op de overweldigende besneeuwde toppen van de bergen. Prachtig!! We gaan met een gids een 4 uur durende wandeling maken naar Ramkot, een authentiek dorpje in de bergen dat alleen te voet bereikbaar is. 4 uur wandelen is voor mij geen doen, dat houden mijn voeten niet, en na een half uurtje ga ik samen met Cindy terug. We maken een wandeling door het dorp en daarna gaan we in het zonnetje op het terras van The Old Inn zitten kaarten onder het genot van een lekker kopje thee. De mannen zijn voor de lunch terug. 's Middags maken we nog een wandelingetje en 's avonds eten we buiten bij een kampvuurtje. We raken in gesprek met een uit Duitsland afkomstige engelse lerares die een paar maanden door Nepal trekt. Het was heel gezellig.

Vandaag gaan we een grot bezoeken. Het is anderhalf uur bergafwaarts lopen dus dat moet ook voor mij te doen zijn. Beneden worden we dan opgewacht door een auto die ons weer terug brengt naar het hotel. Dus vol goede moed op weg. De wandeling gaat over een heel smal, heel steil pad langs de bergwand naar beneden. Het is er prachtig. Door de regen is het behoorlijk glad geworden en ik glij regelmatig bijna uit. Oh madam, look out! roept de gids elke keer. Ja, hallo, ik glij ook niet voor mijn lol. En dan steekt mijn hoogtevrees ook nog eens de kop op. Heel fijn. We gaan nu ook heel langzaam en krampachtig naar beneden. Terug gaan is geen optie, we zijn al een behoorlijk stuk gedaald en in mijn eentje weer naar boven.......lijkt me niet verstandig. Doorgaan dus maar. Eén keer glij ik echt uit en als Niels mijn arm niet zo snel had gegrepen was ik van de berghelling gevallen. Nu ben ik pas echt bang. Maar we moeten voorwaarts. Eindelijk bereiken we de grot. Ik blijf buiten wachten, kan ik genieten van de fantastische omgeving. Helaas is het nog een uur afdalen vanaf de grot en ik ben dolgelukkig als we heelhuids beneden aankomen. Dit doe ik nooit meer. De natuur onderweg was prachtig maar daar heb ik niet echt van kunnen genieten.

Na de lunch vertrekken we naar Kathmandu.