Op bezoek bij Lars

In januari is Lars vertrokken naar Engeland om daar zijn double degree te doen aan de Northumbria University in Newcastle upon Tyne. Natuurlijk willen we hem bezoeken, zien waar hij studeert en waar hij woont. Wat is een mooiere gelegenheid om hem te bezoeken dan zijn verjaardag.

Dus vrijdagmiddag 23 april gaan we om 12.15 uur met de KLM de lucht in voor een vlucht van 1 uur en 20 minuten. Lars staat op het vliegveld op ons te wachten en met de metro gaan we naar het centrum van de stad. We gaan eerst naar Tune hotel waar we een kamer geboekt hebben.

Newcastle ligt aan de rivier de Tyne en ons hotel ligt daar vlakbij. Het zonnetje schijnt en we wandelen langs de rivier door Quayside, zoals het gebied rondom de rivier heet.

Aan de overkant van het water zien we een zilverkleurig, futuristisch gebouw, het Sage Gateshead, in gebruik als concertzaal en congresgebouw. we lopen langs de Tyne naar Wetherspoon, een gezellig en betaalbaar eetcafe-achtige tent waar veel studenten komen. We lunchen hier en drinken een lauwe ale. Het is goed om Lars weer te zien, heerlijk.

Na de lunch gaan we de stad verkennen. Newcastle is nogal heuvelachtig en de verschillende wijken worden op veel plekken door smalle steile trappetjes met elkaar verbonden. Het centrum is niet erg groot en gemakkelijk lopend te verkennen.

We lopen door Grey Street, een van de mooiste straten van Newcastle. Aan het einde van de straat, op een pleintje staat Grey´s Monument, gewijd aan voormalig minister-president Charles Grey. Het standbeeld staat op een 41 meter hoge zuil.

Op dit pleintje zien we restaurant Jamie’s Italian van tv-kok Jamie Olivier. We lopen langs het voetbalstadion St. James Park Stadion en komen dan in Leazes Park. Het is een leuk park en we slenteren hier doorheen. Het is mooi weer en er zijn veel mensen aan het chillen of aan het voetballen in het park. Er hangt een leuk sfeertje.

We lopen over de campus van Newcastle University en dan naar de campus van Northumbria University. Hier zit Lars op school. Het is leuk en interessant om te zien waar hij een groot deel van zijn tijd in Newcastle doorbrengt.

We komen langs de sportschool waar Lars altijd heen gaat en langs de Church of St Thomas the Martyr. We lopen op ons gemak verder naar de woning van Lars. Het is wel ver lopen maar het is grappig om door de typisch engelse straten te lopen. Veel verwaarloosde tuinen voor de huisjes. Dan komen we bij de woning van Lars die hij deelt met een jongen die ook via Avans in Breda daar studeert en met 2 meisjes uit Duitsland. Ze hebben ieder een eigen kamer en delen huiskamer, keuken, badkamer en toilet.

Het is een leuke woning maar wel een beetje ver uit de richting. Lars moet elke dag 25 minuten lopen naar zijn school. En natuurlijk ook weer 25 minuten terug naar huis. Maar ach, dat is goed voor zijn conditie.

Als we zijn woning hebben bekeken lopen we terug naar Grey Street waar we een lekker hapje eten. Het is hartstikke gezellig. Na het eten gaat Lars gaat naar een feestje. Voor zijn verjaardag is een surpriseparty georganiseerd. Dat is nu geen surprise meer omdat het hem verteld is toen bekend werd dat wij dit weekend in de stad zouden zijn. We spreken af om elkaar morgenochtend in het hotel te ontmoeten en Will en ik gaan terug naar het hotel. Weltrusten en tot morgen.

Lars komt een half uurtje te laat en is een beetje gaar. Het is erg vroeg geworden vanmorgen voordat hij op bed lag. We vragen in het hotel naar een goed adres om te gaan ontbijten. We snappen niks van de uitleg, ook Lars niet en dus gaan we ontbijten in Wetherspoon. Een full englisch breakfast en porridge, een heerlijke manier om de dag te beginnen.

Omdat het in Newcastle regent besluiten we om vandaag met de trein naar York te gaan. Daar is het droog volgens de berichten. Onderweg naar station komen we langs de St. Nicholas Cathedral. Laten we maar even naar binnen gaan om deze kerk te bekijken. Het is een mooie kerk. Opvallend zijn de vele vlaggen die hier aan de muren hangen.

De trein is duur in Engeland maar we kopen toch een kaartje naar York. De trein is wel een comfortabel. We rijden langs Durham waar een deel van de Harry Potter films zijn opgenomen. Vanuit de trein zien we Zweinstein liggen. Hoe leuk is dat. Ook Durham zou de moeite van een bezoekje waard zijn, het schijnt een leuk stadje te zijn. Maar wij hebben nu eenmaal besloten om naar York te gaan.

Na een uurtje komen we in York aan en voelen direct het sfeertje van een oud vestingstadje. York is een interessant stadje met zijn stadsmuren, kathedralen en kerken, middeleeuwse straatjes en musea. Bovendien is York beroemd om zijn prachtige landschappen, parken en een mooie dijk, die zijn gelegen langs de rivier Ouse.

We lopen langs deze rivier. Je kan hier waterfietsen en bootjes huren. Dat gaan we niet doen. Verderop komen we langs Cliffords Toren, een kasteeltje op een groene grasheuvel. William the Conqueror bouwde dit kasteel om het Noorden te bewaken.

Het oudste deel van York zijn de overblijfselen van de stadsmuur en stadspoorten. Deze omringen de stad nog steeds en je kan over de deze muren, de defensielijn uit de Romijnse tijd, wandelen. Dat doen we dan maar en dat is gewoon leuk. Op diverse plekken kan je de muur verlaten en het oude centrum van de stad inlopen.

We lopen door The Shambles, dé historische winkelstraat van York. Dit is echt zo’n ontzettend leuk straatje met zijn oude gebouwen en winkeltjes. Alsof je in een Anton Pieck decor op z'n engels loopt. Mocht je ooit in York komen mag je the Shambles beslist niet overslaan. We drinken thee in de tuin van een traditionele theesalon. Het is mooi weer en we zitten heerlijk in het zonnetje te genieten van een echt engels potje thee. Zalig.

Als we the Shambles uitlopen komen we op een pleintje waar een podiumpje gebouwd is en waar straatartiesten optreden. Dat brengt altijd iets gezelligs. We blijven een poosje staan kijken en lopen dan weer verder naar de York Minster Cathedral, een gotische kathedraal.

De Kathedraal is het belangrijkste gebouw van deze stad. De bouw begon in de 13e eeuw en duurde meer dan 400 jaar. Omdat de bouw zo lang heeft geduurd is de kerk een mix van verschillende architectonische invloeden. Het is zeer de moeite waard om de kathedraal te bekijken, deze is erg mooi. Bovendien kan je de toren beklimmen. De jongens gaan naar boven, voor mij is dat niet weggelegd. Ik vermaak me door in het winkeltje rond te neuzen en een bijzonder kerststalletje te scoren. Daarna ga ik buiten in het zonnetje op de mannen zitten wachten en dat is ook geen straf.

We gaan in een restaurantje in de the Shambles een hapje eten en als we net binnen zijn begint het te stortregenen. Pff… zonet zat ik nog lekker in het zonnetje. Maar ach, we zitten nu droog. We genieten van een lekker lunch in een restaurantje met heel veel verschillende kamertjes. Zo grappig, je gaat een trapje op en komt in een kamertje waar 4 mensen zitten te eten, je gaat een hoekje om en dan kom je in een kamertje voor 6 personen en dat gaat zo maar door. Wat een doolhof, maar wat leuk is dit. Als we uitgegeten zijn is het weer droog. We lopen terug naar het station en nemen de trein terug naar Newcastle. Wat is het leuk om York gezien te hebben. Een echte aanrader, een superleuk maar ook erg toeristisch stadje.

Terug in Newcastle blijkt dat het daar de hele dag heeft geregend maar nu is het droog. We lopen naar de Tyne. Aan de zuidkant van de rivier ligt de stad Gateshead, wat tegenwoordig gezien wordt als een onderdeel van Newcastle. Beide gebieden worden gescheiden door de rivier, maar zijn verbonden met elkaar door zeven bruggen.

Millennium bridge, geopend in 2001, is de bekendste brug. Met zijn aparte vorm is het een echte bezienswaardigheid.

New Tyne Bridge, 1925 - 1928. Deze gigantische brug is 389 meter lang.

High Level Bridge, 1845 – 1849.

Swing Bridge, 1868 – 1876. Toen deze werd gebouwd was het de langste brug ter wereld van dit soort.

Queen Elizabeth II Metro Bridge, 1976 – 1980.

King Edward VII Railway Bridge, 1902 – 1906.

Redheugh Road Bridge, 1980 – 1983. Vervangt een brug die gebouwd van 1897 – 1901.

We lopen over de indrukwekkende New Tyne Bridge naar Gateshead. Daar lopen we langs de Sage naar het Baltic Centre. Deze gerenoveerde fabriek doet dienst als museum voor de moderne kunst. Bovendien huisvest het een restaurant op de bovenste verdieping. We gaan naar boven en komen in een heel sjiek restaurant vanwaar je een fantastisch uitzicht hebt over de stad. We besluiten om alleen een drankje te nuttigen want hier eten ligt ver boven ons budget. Maar heel leuk om gezien te hebben.

We lopen van Gateshead terug naar Newcastle over de milleniumbridge en staan dan weer in de wijk Quayside met zijn vele restaurantjes, barretjes en clubs in de gezellige straatjes. We vinden een indisch restaurant waar we heerlijk eten. Aangezien Lars een heel kort nachtje heeft gehad wil hij na het eten graag naar huis en naar bed. Goed hoor jongen, morgenochtend zelfde tijd in het hotel. Will en ik leggen nog een kaartje in het hotel voordat ook bij ons het lichtje uit gaat.

Onze laatste dag beginnen we wederom met een heerlijk engels ontbijt bij Wetherspoon. Daarna bezoeken we Castle Keep en The Black Gate. Dit kasteel is in opdracht van Koning Henry II gebouwd aan het eind van de twaalfde eeuw. Binnen is een klein museum en je kunt verschillende vertrekken in het kasteel bezoeken. Tot het kasteel behoort ook het historische gebouw Black Gate. Dit gebouw ligt achter het kasteel. Na het beklimmen van wat trappen, kom je uit op het dak van het kasteel. Hier heb je een prachtig uitzicht over Newcastle. Wij houden van oude kastelen en vermaken ons prima.

Langs de Tyne is een soort braderie en we lopen deze over. Gezellig hoor. We zoeken (en vinden) een restaurantje voor de lunch en dan is het alweer tijd om onze bagage op te halen en op de metro te stappen naar het vliegveld. We nemen afscheid van Lars, snik, snik. Het was superleuk om te zien waar hij zich dagelijks mee bezig houdt, hoe hij woont en waar hij studeert. En ook leuk om zijn verjaardag met hem te kunnen vieren ook al woont hij in het buitenland.