Bron van de Nijl

21 november 2018 - Jinja, Oeganda

Vandaag verlaten we Sipi en gaan we naar Jinja. We vertrekken om 9. Onderweg werden we ingehaald door een volle public bus. Ja, zegt Geoffrey, public bus drivers rijden erg hard. Oh... is dat dan wel veilig? Ja hoor.

Even later sraat de bus stil aan de kant van de weg bij 2 politieagenten. Ach, zegt Geoffrey, omdat er zoveel ongelukken gebeuren vanwege het harde rijden krijgen de chauffeurs een kaartje mee met daarop de tijd dat ze vertrekken. Onderweg worden ze een paar keer aangehouden en dan schrijft de politie de plaats en tijd op dat kaartje. Zo wordt gecontroleerd of ze niet te hard rijden. Want hier weet je nooit wanneer een bus vertrekt of aankomt. Als er een bus staat vertrekt hij als hij vol is.... nu... over een uur... de volgende dag... dat weet je maar nooit. Halfvolle bussen zie je hier niet rijden.

Geoffrey zet ons om half 2 af bij een cafe in het centrum zodat we kunnen lunchen. Jinja is de meest toeristische stad van Oeganda en voor het eerst zien we veel mzungu's (blanken) op straat. Het is leuk om tijdens de lunch op het terras mensen te kijken.

Na de lunch brengt Geoffrey ons naar guesthouse Source of a smile. Weer zo'n prachtig mooi verblijf... en met een mooi zwembad. We ontmoeten de ijslandse eigenaar, wat een leuke en relaxte vent is dat. We dumpen onze spullen in onze kamer en vertrekken dan om een boottochtje te maken naar de oorsprong van de witte Nijl.

We zien een lizzard en veel vogels. We worden nog eens echte birdies. Ergens midden op de rivier bij een eilandje gaan we bij een hutje aan land. Er is een aanlegsteiger met een bord Source of the Nile. Hier zien we water opborrelen. Dit schijnt dus de bron van de Nijl te zijn. Hier houdt Lake Victoria op en begint de Nijl. Niet echt spectaculair vinden wij. 

Als wij weer aan boord gaan begint een man heel hard te lachen en stoot andere mannen aan. Die schieten ook in de lach. Wat is er aan de hand? Zij wijzen naar het t-shirt van Will. Hij draagt vandaag zijn shirt met opschrift "I don't need google. My wife knows everything". Dat vinden ze geweldig en willen er een foto van. Haha.

Dan worden we nog meegenomen naar een standbeeld van Mahatma Ghandi. Huh... die was toch Indisch? Het blijkt dat een deel van zijn as hier in de rivier is uitgestrooid en daar wordt dan gelijk maar weer een toeristische attractie van gemaakt. In totaal nam dit hele gebeuren nog geen uur in beslag. Niet de moeite waard vinden wij.

Terug bij de Source of a Smile trekken we onze zwemkleding aan en trekken een baantje. De rest van de middag lekker relaxen aan het zwembad. Heerlijk, dit is genieten.