Buenos Aires

21 november 2018 - Buenos Aires, Argentinië

Buenos Aires is de hoofdstad van Argentinië en met zijn 3.000.000 inwoners ook de grootste stad van het land. De stad is opgedeeld in barrio's (wijken) zodat het een beetje overzichtelijk blijft. Wij hebben ons hostel in het centrum van de stad, op een grote verkeersader, Avenida de Mayo. Op loopafstand van veel bezienswaardigheden.


Wij gaan alvast iets van de stad bekijken. We lopen naar Plaza del Congreso, een mooi plein, waar het Congreso de la Nación Argentina tegenover staat. Dit mooie paleis biedt onderdak aan het argentijnse parlement.


Zullen we proberen die boekwinkel die in een oud theater is gevestigd te vinden? Ik weet niet meer hoe die heet maar ik weet wel ongeveer de weg ernaar toe. Gek he, dat we het niet kunnen vinden.

Wat we wel vinden is de obelisk. Obelisco de Argentina staat op het Plaza de la República om de stichting van de stad te herdenken. 

En dit alles staat op de breedste straat ter wereld, Avenida 9 de Julio. Deze straat is 91 meter breed en telt 14 rijbanen. Oversteken is best een dingetje, dat lukt je nooit in één keer. Dan moet je halverwege de straat wachten tot de verkeerslichten weer op groen springen.

Nu zijn we ook vlakbij Plaza de Mayo, het politieke centrum van Buenos Aires. We steken 9 de Julio over en lopen daar naar toe. Het plein is vernoemd naar de mei-revolutie van 1810 toen Argentinië onafhankelijk werd van Spanje.

Dit plein is ook bekend van de dwaze moeders. Een groep vrouwen die opheldering kwamen vragen over hun verdwenen kinderen tijdens de dictatuur van de militaire junta. Zij werden niet gehoord door de regering en vanaf toen liepen zij bijna 30 jaar lang elke week zwijgend over het plein.

Het is een mooi, groot plein met veel standbeelden. Met de dwaze moeders in het achterhoofd is het bijzonder om hier rond te lopen. Op een gedeelte van het gras staan witte kruizen met de oproep om gesneuvelde soldaten van de Falkland-oorlog te herdenken. Alles is in het spaans geschreven maar ik kom er niet helemaal uit. Zal het thuis wel proberen te vertalen.

Tegenover het plein staat het Casa Rosada (roze huis), de officiële werkplek van de president van Argentinië. Vanaf het balkon van dit gebouw heeft Evita Perón het volk toegesproken. Will probeert door de hekken naar het rose gebouw toe te lopen maar wordt al gauw door de beveiliging in de kraag gevat en weer buiten gezet.

Evita Perón is een belangrijk en fascinerend persoon in de geschiedenis van Argentinië. Geboren als Eva Duarte in een heel arm gezin. Zij verlaat huis en haard en trekt naar Buenos Aires om actrice te worden. Ze wordt de 2e vrouw van president Juan Perón en daarmee de machtigste vrouw van Argentinië. Ze doet veel goed voor de armen en de arbeidersklasse. Ze wordt liefkozend Evita (Evaatje) genoemd. Door jaloezie, roddel en verdachtmakingen was zij tijdens haar leven en tot op de dag van vandaag geliefd, verguisd en omstreden. Zij stierf op 33 jarige leeftijd aan kanker.

Dit soort wetenswaardigheden maakt het bijzonder om hier rond te lopen op het plein en het Casa Rosada te zien.

Inmiddels hebben we al heel veel gelopen en al heel veel gezien. We gaan terug naar het hostel, eventjes met de beentjes omhoog. Lekker hoor.

Dan gaan we nog een poging wagen om de boekwinkel te vinden. Ik heb inmiddels opgezocht dat deze El Alteneo Grand Splendid heet en gevestigd is aan Avenida Santa Fe. Dat is weer een hele tippel vanaf ons logeeradres maar wat is dat de moeite waard zeg. Nog nooit zo'n mooie boekwinkel gezien. Je kunt nog heel goed zien dat dit een theater geweest is. De oude stijl is behouden. Boeken in de foyer, op de balkonnen, 1e en 2e rang. Cafe op het toneel. De oude gordijnen hangen er nog. Wat een sfeer, wat ontzettend mooi. 

Buiten drinken we een biertje op een terras. Proost!! Dan gaan we weer teruglopen. We willen gaan eten in een van de vele restaurantjes nabij ons hostel. We denken beiden niet dat we nog zin hebben om ver te lopen na het diner. 

We eten buiten op een terras een heerlijk maaltje. Daarna lopen we de 100 meter terug naar het hostel en rollen moe maar voldaan ons bedje in. Gelukkig hebben we airco op de kamer. Weltrusten.