Chinatown en Khao San

Na een ritje van tweeënhalf uur met een minivan staan we weer in Bangkok. We zijn uitgestapt bij Pinklao, de stop die het dichtste bij Khao San ligt. Om daar te komen moeten we nog een taxi nemen die we delen met een italiaanse die tegelijk met ons uit de minivan stapte.

Wij gaan eerst langs bij het hostel waar we aan het begin van onze reis verbleven. Will heeft zijn jas hier laten hangen en we hopen deze terug te krijgen. IJdele hoop helaas.

Dan gaan we met de taxi naar Chinatown waar we bij Check Inn Chinatown verblijven. Het duurste hotel van deze vakantie want we willen onszelf een beetje extra verwennen deze laatste 2 nachten. Maar dat valt dus vies tegen, kleine kamer, klein bed, vieze beschimmelde badkamer, wel goede waterdruk en warm water. Voor dit geld hadden we toch wel iets anders, beters verwacht, maar hé... this is Chinatown.

We hebben honger en gaan de buurt verkennen. We zoeken naar een restaurantje maar dat valt nog helemaal niet mee. Eigenlijk lopen we wat verloren rond, kunnen onze draai niet zo vinden. Als we een tuktuk langs zien komen zeggen we tegelijkertijd "Zullen we naar Khao San gaan?" En dat doen we dus maar.

Hier voelen we ons wat meer op ons plek. Barretjes en restaurantjes in overvloed, we eten een hapje, drinken wat en kijken mensen. Dat blijft een leuk tijdverdrijf. Op een gegeven moment komt er een magere man voorbijlopen die zijn broek vast moet houden anders zakt die af. Moet je kijken joh, die man ziet eruit als een zwerver.

De man neemt aan het tafeltje naast ons plaats. Hij bestelt iets, mompelt wat voor zich uit en draait zich dan naar mij toe.

Are you from Germany?....

No, we are from Holland....

Oh, ik ook, ik kom uit Amsterdam. Mag ik je hand vasthouden en mag ik dan een Nederlands liedje voor je zingen?....

Ehhh, tuurlijk mag je een liedje zingen....

Hij zingt gelukkig een kort liedje....

Al mijn kaarten zijn door de ATM-machine ingeslikt. Wat je dan meemaakt joh. Als je dan ergens gaat zitten helpen ze je niet hoor.....

Hij pakt mijn hand weer.... O mijn god, heb ik weer. Ik hou hier niet  zo van....

Gelukkig krijg ik mijn hand weer terug....

Ik heb 3 dagen helemaal niets kunnen eten want ik had geen geld meer, maar mijn maag was van streek dus ik kon toch niet eten dus het was niet zo erg. In Amsterdam is me dat ook wel eens overkomen....

Nu gaat hij mij zeker om geld vragen....

Maar toen zaten er een paar jongens gitaar te spelen en  ben ik mee gaan spelen. Heb ik van hun eten gekregen....

Dat is fijn voor je....

Mag ik je hand nog even vasthouden? Daar heb ik zo'n behoefte aan, dat doet me zo goed. Ik hou van je....

Jezus, Will laten we aub gaan....

Ik hou ook van je man hoor....

Mooi zo, wij gaan weer verder. Veel geluk verder....

Dank je wel dat ik je hand vast mocht houden, dat doet me echt goed. Ik hou echt van je....

Ja oke, prima. Dag hoor....

Pfff, ontsnapt. 

We lopen wat rond, kijken wat winkeltjes, kopen een nieuwe korte broek voor Will en gaan dan ergens zitten kaarten. Daarna eten we nog een heerlijk bordje Pad Thai alvorens terug te gaan naar Chinatown.

Onderweg zien we dat bijna alles afgesloten en dicht is. Chinatown lijkt net een verlaten dorp. Maar ik kan nu nog geen oordeel vellen over dit deel van de stad want we hebben er nog niks van gezien. Morgen gaan we ons onderdompelen in deze buurt.