Cindy kiest voor Barcelona

Wij hebben bedacht dat we met een kind dat 21 wordt een stedentripje gaan maken. Het betreffende kind mag dan zelf de bestemming uitzoeken. Cindy is 21 jaar geworden en zij heeft gekozen voor Barcelona. Ik ben benieuwd hoe het gaat worden want Cindy houdt niet van cultuur. En vliegen lijkt haar erg eng. Dit wordt haar vuurdoop.

In januari 2008 stappen we op Schiphol op het vliegtuig en het vliegen ging voorspoedig. We hebben een transfer geboekt dus we worden op het vliegveld afgehaald en naar hotel Marvi gebracht. Als we aankomen zien we een met graffiti bekladderde ingang en een haveloze zwerver die voor de ingang op straat ligt. We lopen naar binnen en komen in een sigarenwinkeltje. Dat moeten we doorlopen en de trap op naar boven. Als we daar de deur open doen staan we plots in een andere wereld, een receptiehal met marmeren vloeren, mooi en schoon. Hotel Marvi is een prima hotel op loopafstand van de Rambla en met een metrostation voor de deur.

Wij hebben een meerdaagse metrokaart gekocht. Dat kost maar een schijntje ten opzichte van een kaartje voor een hop-on-hop-off-bus. We gaan een routekaartje van deze bus halen want de haltes van deze bus geven de toeristische attracties aan. En die punten bezoeken we per metro. Het metrosysteem is goed geregeld in Barcelona, echt aan te bevelen. Wat ook erg leuk is....overal in de gangen en hallen van de metro treden mensen op. Hetzij muzikanten, zangers, dansers, goochelaars en verzin het maar. Zo liepen we tegen een 40 man tellend koor aan die een soort musical speelden. Ze waren erg goed en het was een genot om naar ze te luisteren en te kijken.

We komen er achter dat we het wel erg lekker vinden om januari een paar dagen naar de zon te gaan. Hier is het ook lekker weer en we genieten van een koud (en heeel duur) biertje op een terras in een warm zonnetje. Het is leuk om naar de vele straatartiesten en kunstig opgemaakte levende standbeelden te kijken.

Op Mercat de Boqueria bewonderen we het kunstig hoog opgestapelde fruit. Je durft er niet eens naar te wijzen, laat staan dat je daar iets van koopt.

Op plaza Reial gaan we naar een flamengo-voorstelling. Helaas is de danseres ziek en dansen er alleen mannen. Toch een leuke ervaring. Als je in Spanje bent moet je toch zeker een flamengoshow bezoeken en een kan sangria leegdrinken, wat we dan ook doen.

In Barcelona ontkom je niet aan de invloeden van Antoni Gaudi. We bekijken Casa Battlo, ook mooi in het donker (met de lampen die erop staan krijgt het iets spookachtigs) en La Pedrera oftewel Casa Mila. Gaudi is bekend vanwege de aparte ontwerpen die hij maakte. Er is geen rechte lijn in zijn ontwerpen te vinden. Heel apart.

Zijn meesterwerk is wel de Sagrada Familia. In 1882 begon men te bouwen aan deze kerk van de heilige familie en men hoopt in 2035 klaar te zijn met de bouw. Het is beslist zeer de moeite waard om de Sagrada Familia te bekijken. We kunnen ook de toren in als we in een lange rij willen staan. We besluiten dit te doen en ik heb het gevoel dat ik in een pretpark ben. Na lang wachten worden we met de lift naar boven gebracht en dan moet je naar beneden lopen. En echt waar....dit is een ervaring die de lange wachtrij helemaal goed maakt. Ik zou zeggen, als je de kans hebt, DOEN!

We bekijken het olympisch stadion, het kunstmuseum van Catalunya, de fontana Magica die kapot was. De show die naar wij gehoord hadden erg mooi moet zijn hebben we gemist. Ook dwalen we door de zeehaven, maken een strandwandeling en zwerven door de gotische wijk met zijn kathedraal en leuke, smalle winkelstraatjes. Het is leuk winkelen in Barcelona.

En dan is er nog Parc Güell, ook weer ontworpen door Gaudi. Een prachtig, afwisselend park waar heel veel te zien is en waar een zeer aangename sfeer hangt. Wij brengen met gemak een dag door in dit park en we genieten van de zon, de sfeer, de mensen en alles wat we tegenkomen.

Als we in het vliegtuig terug naar huis zitten komen we tot de conclusie dat Barcelona een bijzondere, bruisende stad vol leven is. Een stad die veel te bieden heeft, ook aan jongeren die niet van cultuur houden. Voor herhaling vatbaar.