Nog een dag in Buenos Aires

Will heeft een folder van een gratis tour met een bus van 3 uur door Buenos Aires. Om half 11 verzamelen bij de obelisk. Dat lijkt ons wel wat dus staan wij om half 11 bij de naald. Nergens een bus te bekennen. Even vragen dan maar. De toeristenbus? Dan moet je naar de halte verderop in de straat. Vale, gracias.

Het blijkt de halte van een hop-on, hop-off bus te zijn die elke 20 minuten langs komt. Niets gratis dus, klonk ook al te mooi om waar te zijn. We besluiten eens gek te doen en dan maar met deze bus te gaan. Dat biedt wel de mogelijkheid om meer van de stad te zien. Alles wat enigszins op loopafstand is hebben we al gezien. 

Na 3 kwartier op een stoeprand te hebben gezeten komt er eindelijk een bus. We kopen kaartjes en gaan bovenin zitten. Hebben we goed zicht.

We rijden door verschillende wijken o.a. Palermo, San Telmo en Retiro. Allemaal barrio's die leuk zijn om doorheen te rijden maar wij voelen niet de behoefte om uit te stappen. Tot we in de arbeiderswijk La Boca komen. Dat ziet er gezellig uit. We stappen uit.

La Boca is een kleurrijke wijk, de huizen zijn voorzien van vele kleuren en muurschilderingen. Zelfs op de boulevard zijn alle kinderkopjes in verschillende kleuren geverfd. Heel apart. 

Hier zie je ook overal de aanwezigheid van de tango. Dat hadden we gisteren al gemist. Op straat en vooral bij restaurantjes en barretjes zie je mensen de tango dansen. Het is ook iets supertoeristisch. Tegen betaling krijgen de mannen een apenpakje aan en mogen dansposes aannemen met een argentijnse schone (danseres) voor foto's. Dat slaan wij maar even over.

Weer in de bus rijden we door de nieuwe wijk Puerto Madero. Allemaal hoge wolkenkrabbers, veel spiegelglas en glas, zakelijke en ongezellige uitstraling.

In de wijk Recoleta stappen we weer uit want we willen de beroemde begraafplaats zien. Als we El Cementerio binnenstappen staan we paf. Wat is dit?? Een dorp met smalle weggetjes tussen de tombes. Geen graven zoals wij die kennen maar grafkelders van graniet, marmer of steen en versierd met de mooiste beeldhouwwerken. We schaffen een plattegrond aan met de route langs de meest bijzondere graven. Anders zie je door de bomen het bos niet meer. Bij veel tombes kun je naar binnen kijken en zie je de kisten staan, bij andere zie je een altaartje en een trap naar de kelder. Bij nog weer andere kan je niet naar binnen kijken. Dit is zo apart en indrukwekkend. Dan vinden we het graf van Evita Duarte Perón. Een eenvoudige, kleine tombe in een smal straatje tussen 2 andere tombes ingepropt. Het is het enige graf met verse bloemen. De high society van de stad probeerde te voorkomen dat de eenvoudige familie Duarte hier begraven werd, een arme familie op de begraafplaats past niet. De kist van Evita schijnt in de beton gegoten te zijn om te voorkomen dat ze verdwijnt. Als we de begraafplaats verlaten zijn we het met elkaar eens dat we dit voor geen goud hadden willen missen.

Daarna bekijken we de Basilica Nuestra Señora del Pilar, de witte kerk die zich naast het kerkhof bevind. Het is wel een mooie kerk. Vanuit de kerk kan je het oude klooster bereiken dat als (weinig indrukwekkend) museum is ingericht.

En dan nu.... tijd voor een biertje. Echt zin in, we zijn bijna uitgedroogd. Dus nemen we er 2 alvorens met de bus terug naar het centrum te gaan. Terug in het hostel bekijken we de folder nog eens. Blijkt dat het helemaal niet om een bustour gaat maar om een wandelexcursie. Hahaha, geen wonder dat we die bus niet konden vinden. Hebben we goed gelezen vanmorgen, haha.

De eerste dag vonden wij Buenos Aires wel leuk maar niet bijzonder. Die mening stellen wij nu bij. Je moet je een beetje inlezen in de geschiedenis en je dan laten onderdompelen in de stad, de sfeer op je in laten werken. Nu we Buenos Aires gaan verlaten vinden we het een stad die zeker een bezoekje waard is. Wij hebben het hier in ieder geval heel goed naar ons zin gehad.

Waar we heel erg voor gewaarschuwd werden was diefstal. Nu heb je dat in iedere grote stad maar Buenos Aires schijnt vele malen erger te zijn. Wij hebben het gelukkig niet bij de hand gehad maar een gewaarschuwd mens telt voor 2.

Als we een taxi aanhouden om naar het vliegveld te gaan blijft de chauffeur met draaiende motor in de taxi zitten en zegt ons onze bagage op de voorstoel te zetten. Aangezien we ook gewaarschuwd zijn dat taxichauffeurs er met je bagage vandoor gaan doen we het iets anders. Will gaat eerst in de taxi zitten voordat ik de bagage in de auto zet. Door het oog van de naald gekropen??? Of toch niet??? We zullen het nooit weten.

De chauffeur begint een gesprek en ik versta zowaar het meeste van wat hij zegt. We rijden langs Rio Plato, de rivier die Argentinië van Uruquay scheidt. Oh ja?? Maar ik zie Uruquay helemaal niet, rijden we niet langs de zee? Nee dit is de rivier maar die is 80 km. breed. Wow, 80 km?? Ongelooflijk, geen wonder dat ik Uruquay niet zie. Ook wijst de chauffeur ons op wat bouwwerken in de rivier. Dat zijn enorme pompen die water onder de weg door naar een waterzuivering pompen voor drinkwater. En dan staan we op het vliegveld Jorge Newberry, een klein vliegveldje in Buenos Aires.