Gold beach

Onderweg naar Arromanches komen we langs Bayeux. Hier staat de "Notre Dame de Bayeux", een prachtige kathedraal die ik graag wil zien. Dus rijden we de stad in. Het is een hele mooie kerk, vooral van buiten, en zeker een bezoekje waard. Van binnen is hij ook mooi maar ik kom zelden een kerk tegen die ik van binnen mooier vind dan onze eigen katholieke kerk. Wat ik erg jammer vond is dat er binnen hardop en veel gepraat werd. Ik vind dat niet horen en het stoort mij een beetje. Ik steek een kaarsje aan ter herinnering aan onze ouders en bij Maria van Lourdes ook eentje voor steun voor onze familieleden, vrienden en bekenden die het moeilijk hebben en/of te maken hebben met ziekte, pijn en verdriet.

Bij Arromanches werd net na de invasie een tijdelijke haven, een Mulberryhaven, aangelegd. Zo werd het mogelijk om de geallieerde troepen te bevoorraden en groot materieel aan land te brengen via drijvende bruggen en grote betonnen pontons. In 100 dagen werden 220.000 soldaten, 530.000 ton proviand en 39.000 voertuigen aan land gebracht. Veel van de grote betonnen caissons die als golfbreker dienst deden zijn nu nog voor de kust in zee te zien. 

Uitleg over hoe dit in zijn werk ging is te zien in Arromanches 360, een ronde filmzaal waar de film "Normandy's 100 days" wordt getoond. Deze film schijnt de geschiedenis van de slag om Normandië indrukwekkend in beeld te brengen. Helaas kunnen wij de film niet gaan zien omdat we de honden bij ons hebben. Dus maken wij maar een fijne wandeling langs de overblijfselen die hier nog steeds op het strand liggen. Pas als we het strand aflopen zien we op de borden dat honden hier verboden zijn.

Overal in dit gezellige badplaatsje vind je nog oorlogstuig als kanonnen in de straten. Het lukt ons om op een overdekt terras te kunnen lunchen. Wel verhuizen de mensen aan het tafeltje naast ons nadat ik ze misprijzend over onze chiens hoor praten. Maar ach.. ik spreek geen frans dus misschien zeiden ze wel dat onze chiens zo leuk zijn haha.

We verlaten Arromanches en rijden naar de batterij van Longues Sur Mer. Dit was een verdedigingswerk van de duitsers dat werd gebouwd vanwege de dreigende invasie van de geallieerden. Deze goed bewaard gebleven bunkers zijn compleet met geschut te bezichtigen.

Daarna proberen we La Chaos te vinden. Dit schijnt een prachtige, ruige, afbrokkelende kust te zijn ergens tussen Longues Sur Mer en Port en Bessin. Helaas, als we Port en Bessin binnenrijden beseffen we dat we het niet gevonden hebben. Beetje jammer maar we gaan er niet voor terug.

Port en Bessin is aardig een vissersdorp. We parkeren langs de haven en lopen langs de vishal waar de vers gevangen vis dagelijks verkocht wordt het leuke dorpje binnen. Het schijnt dat in dit dorp een 4 verdiepingen tellend gebouw heeft gestaan dat is kapot geschoten tijdens de opnames van de film "the longest day". Ik weet niet zo goed waarom dit feit vermeld wordt, misschien omdat dit dorp verder geen hoogbouw heeft.

Het begint wat te spetteren. We lopen naar een saai kerkje, bekijken dat even snel en besluiten dat we het eigenlijk zat zijn. Op het overdekte terras van een tabac-bar drinken we een cappucinootje waarna we terug rijden naar onze vakantie"villa".

Onderweg houd het op met zachtjes regenen en valt er weer aardig wat water naar beneden. Het wordt ook niet meer droog vandaag. Hebben we alweer geluk gehad.