Bolivia: Isla del Sol

25 januari 2012 - Copacabana, Bolivia

Rond 8 uur komen we na een zeer oncomfortabele rit aan in La Paz. De bus was koud en vervelende stoelen met te weinig beenruimte. Bovendien was de weg zo slecht dat we regelmatig gelanceerd werden, zelfs los kwamen van onze stoelen. Weinig geslapen dus en enigszins gesloopt rollen we direct in de bus naar Copacabana, een rit die ook weer 3 uur duurt. Halverwege moeten we de bus uit, een ticket kopen voor een bootje dat ons naar de overkant van het titicacameer vaart. De bus wordt met een vlot overgevaren en dan kunnen we weer in de bus stappen. De rit naar Copacabana is erg mooi. Direct naast de bushalte vinden we een hostel. Eerst nog even eten in de tuin van het hostel en daarna gaan we enorm genieten van een lekkere "warme" douche. Daar snakken we allemaal naar na ons woestijnavontuur. De douches in Bolivia hebben electrische koppen die het water verwarmen als dat langs de spiraal in die kop stroomt. Als je de douche te ver open draait stroomt het water te snel en is het koud en als je hem zachter zet krijg je een warm maar zeer zuinig straaltje water. Bovendien is het uitkijken geblazen dat je geen schok krijgt, water en electriciteit is nu eenmaal niet zo'n heel goede combi. Na de douche vallen we even voor een uurtje op bed, eventjes bijtanken.

Allemaal weer opgefrist wandelen we naar de oever van het titicacameer, zoeken een terrasje waar Lars en Sven ons het kaartspelletje shithead leren spelen. Een soort pesten maar dan leuker. Hiermee vermaken we ons prima. Er komt een vrouwtje langs lopen met een dier dat het midden houdt tussen een schaap en een lama en dat we dus maar een schama noemen.

De volgende dag op een oude boot naar Isla del Sol, de ruines van de incas bekijken. Het regent en in de boot regent het bijna net zo hard als daarbuiten. Aangekomen op het eiland is het gelukkig droog geworden.

We wandelen naar de ruines, een prachtige wandeling over een heel mooi eiland. De wandeling is veel klimmen en daar heb ik altijd al moeite mee maar door de ijle lucht gaat het mij nu zeer moeizaam af. Op een gegeven moment lijkt mijn keel dichtgeknepen te worden en krijg ik het gevoel te stikken. Gelukkig bekommerd een boliviaan zich om mij, hij plukt wat plantjes naast de kant van de weg en zegt mij deze op te eten.....en zowaar het helpt. Ik kan mijn weg vervolgen, knabbelend aan deze plantjes.  

Eenmaal boven gekomen bij de ruines vinden wij deze zeker niet de moeite waard. Gelukkig was de wandeling erg mooi. Will, Cindy, Pim en ik gaan terug naar de boot om naar de zuidkant van het eiland te varen. Sven en Lars gaan lopend. Aan de zuidkant wacht ons weer een bijzonder steile klim en ik besluit niet mee te klimmen maar lekker op een terrasje te wachten.

Onderweg komen de mannen een schama tegen en Will aait het dier waarna deze hem eens lekker onderspuugt. Terug op de boot zijn we het eens dat deze dag teleurstellend was. Hoewel het eiland heel mooi is gingen we toch eigenlijk voor de ruines en die vielen erg tegen.

Terug in Copacabana eten we in een klein restaurantje en onder het genot van lekkere cervezas blijven we hier de hele avond zitten kaarten. Een leuke, gezellige afsluiting van deze dag.