Geen kerstmarkt

Ik ben een beetje achterstallig onderhoud aan het doen, ik loop wat achter met mijn verhalen. In Brugge was ik op 10-11-12 november 2014.

Sinds een aantal jaren gaan Elly, Miranda en ik op kerststallenjacht op kerstmarkten, meestal in Duitsland. Nu we allemaal zo tussen de 150 en 200 stalletjes hebben begint de jacht een beetje te verwateren. We raken een beetje verzadigd zeg maar. We vinden kerststalletjes nog steeds heel leuk, maar worden wel kieskeuriger. We hebben al zoveel, maar voor een bijzonder stalletje lopen we nog wel warm. Toch zie je elk jaar zo'n beetje hetzelfde op de kerstmarkten. Dus besluiten we dit jaar eens niet naar een kerstmarkt te gaan maar naar Brugge.

Brugge, het Venetië van het noorden zoals we horen. Nou, we zijn benieuwd. Ik ben (nog) niet in Venetië geweest dus vergelijken kan ik het niet.

Om 2 uur vertrekken we en na tweeenhalf uur rijden komen we in Brugge aan. We logeren in Hotel Hans Memling, gelegen in het centrum. We dumpen onze spullen en gaan direct het historische centrum bekijken. We komen op de grote markt met zijn kleurige trapgevelhuisjes en de dominerende Belfort toren. Deze toren heeft elk uur een klokkenspel van 47 klokken en werd vroeger o.a. gebruikt als uitkijktoren. Als toerist kan je de toren beklimmen, maar dat doen we niet. We dwalen door smalle straatjes, langs mooie gebouwen en pleinen.

Er is veel te zien en te beleven in Brugge. We stappen in een bootje en varen een half uurtje over de Brugse Reien (kleine kanaaltjes) en krijgen zo een goede indruk van de stad. Het weer werkt mee, het zonnetje schijnt en dat maakt het allemaal nog leuker.

We lopen de Burg van Brugge op. Dit plein is een van de oudste delen van de stad en hier staan enkele van de belangrijkste gebouwen, zoals het stadhuis en de Heilig Bloedbasiliek. Als we de basiliek binnengaan blijkt er een dienst gaande te zijn. Wij zijn nieuwsgierig en blijven zitten. Er wordt een relikwie op een soort podium gedragen. Deze blijkt het bloed van Jezus Christus te bevatten en het bloed wordt aanbeden. De aanwezigen vormen een rij en steken een kaarsje aan voordat zij de trap opgaan. Wij sluiten aan in de rij. Eenmaal aan de beurt mag je je handen op de reliek met het bloed leggen en voor jezelf een gebedje opdragen. Het is allemaal een heel plechtig gebeuren. Mooi om mee te maken.

Op de vismarkt met zijn vele zuilen wordt momenteel geen vis verkocht maar er is een rommelmarkt. We struinen even rond maar ze verkopen echte rommel. Gauw verder maar.

We bekijken de Onze Lieve Vrouwenkerk. In deze kerk liggen de stoffelijke resten van Maria van Bourgondië, de dochter van Karel de Stoute. Ook is hier het marmeren beeld van Madonna met kind van Michelangelo te bewonderen.

Ook bekijken we de Sint Salvators Kathedraal. Toen deze kerk tot kathedraal werd verheven hebben ze hem van binnen en van buiten enorm verfraaid om met de Onze Lieve Vrouwenkerk te kunnen concureren. Dat is zeker te zien aan alle pracht en praal in de kathedraal.

En verder dwalen we weer, door gezellige smalle straatjes met mooie oude pandjes, langs de grachten, over bruggetjes, over mooie pleinen, door een kloostertuin en door parken. Het is net alsof je in een openluchtmuseum loopt. Al dwalend komen we bij het Prinselijk Begijnhof ten Wijngaerde bij het Minnewater.

Dit begijnhofje was oorspronkelijk bedoeld voor arme en gelovige oude vrouwtjes die zelf in hun onderhoud moesten voorzien. Sinds de vorige eeuw wordt dit hofje bewoond door de kloostergemeenschap van benedictinessen. Het begijnhof bestaat uit een kerk en 30 kleine witje huisjes.

Een van de huisjes is te bezichtigen als museum. En yes... ze verkopen ook kerststalletjes. Dan gaat het toch kriebelen en komen we alledrie met een nieuw stalletje naar buiten. Haha, we kunnen het gewoon niet laten. Het is leuk en heel rustgevend om in het begijnhofje rond te lopen.

Via een van de lopen we terug naar de binnenstad. De meeste winkels die je hier ziet verkopen of chocolade, of bier, of brugse kant. We kopen een doosje belgische bonbons voor het thuisfront en voor de jongens neem ik een flesje brugse zot (bier) mee naar huis. He meiden, kijk nu, een kerstwinkel. Eventjes neuzen, gezellig. En jahoor, een hele winkel vol met kerststalletjes. Heel veel hebben we er al, maar het lukt ons om ook hier een totaal nieuwe te scoren. Ik koop er ook nog eentje van Brugse kant, we zijn tenslotte in Brugge.

Als we de trap aflopen komen we een bekende tegen. He Tjitske (vriendin van zoon Niels wat ik  toen nog niet wist), wat leuk om jou hier tegen het lijf te lopen. Wat toevallig zeg. Ja, ze is hier een daagje met een vriendin en had van Niels al gehoord dat ik ook in Brugge was maar met al die toeristen in de stad zou het wel heel toevallig zijn als we elkaar tegen zouden komen. Wel dus. We maken en praatje en gaan dan weer ieder onze eigen weg.

Je komt regelmatig paardenkoetsen tegen die toeristen rondrijden. We lopen over een plein met een enorme fontein die zeker het bekijken waard is. Dan komen we langs een heel modern gebouw, dat blijkt het concertgebouw te zijn. Misschien best mooi als je van modern houdt (ik niet) maar ik vind het beslist niet in Brugge passen.

Op een gegeven moment valt het ons op dat Elly letterlijk op de voet gevolgd wordt door een beetje onguus manspersoon. We hebben sterk de indruk dat hij het op haar rugtas gemunt heeft en houden hem heel goed in de gaten. We trekken Elly mee een restaurantje in, zien hem eerst nog even wachten maar als hij ziet dat we gaan zitten begint te zoeken naar een ander slachtoffer. Best gelopen dat we hem in de smiezen hadden. Nu maar hopen dat anderen net zo alert zijn.

Na een grote puntzak met echte vlaamse friet (dat moet je natuurlijk wel gegeten hebben als je in België bent) en een lekkere Brugse Zot (ik hoef niet te rijden) halen we onze spullen en rijden we terug naar Nederland. Brugge was erg leuk en zeker aan te raden. Een stadje waar je je in de middeleeuwen waant, waar het goed toeven is, goed eten, goed drinken en super gezellig.