Komt het busje nu wel?

21 november 2018 - El Calafate, Argentinië

Ik slaap niet zo goed, heb er niet alle vertrouwen in dat dat busgebeuren goed komt morgen.

We zitten om 7.00 uur bepakt en bezakt buiten te wachten. Om half 8 zitten we er nog. Om kwart voor 8 vraag ik het meisje van het hostel of ze even wil bellen voor me. Nee joh, dat is niet nodig. Maak je geen zorgen. Chaltén Travel is een goede maatschappij en ze komen altijd als laatste hier om mensen op te halen. Wacht maar rustig af, ze komen echt wel.

Als we om half negen nog zitten toch maar gebeld. Oh, sorry, disculpa, mea disculpa, we zijn jullie helemaal vergeten. De bus is al een half uur weg. Je krijgt je geld terug hoor. Wat heb ik daar aan? Ik wil vandaag naar El Chaltén. Het enige wat ik dan voor je kan doen is jullie omboeken voor de bus van 1 uur. Dan halen we jullie om half 1 op bij het hostel. Weet je dat wel zeker? Ja, nu vergeten we jullie echt niet meer hoor. Komt goed. Nogmaals sorry.

We laten onze bagage achter bij het hostel en lopen naar de stad. We brengen de ochtend kaartend door in het zonnetje op een terras. Ook niet heel vervelend.

Ruim op tijd zijn we terug bij het hostel en begint het wachten weer. Als we om 10 over half 1 nog zitten gaan we maar bellen. Dan komt er een taxi voorrijden. Gotsjanes? Euh... wie?? Gotsjanes voor Chaltén travel. Dat zullen wij wel zijn dus we stappen in. Later dringt het tot me door dat ze met gotsjanes Johannes bedoelen. Oostveen kunnen ze niet uitspreken hier, Johannes dus ook niet. Haha, maar goed dat we ingestapt zijn.

We zijn op tijd om in de luxe semi-cama-bus te stappen die ons in 3 uur naar El Chaltén brengt. Daar aangekomen begint het te regenen en het waait behoorlijk hard. Voordeel van dat we de bus gemist hebben vanmorgen is dat we nog lekker een ochtendje in de zon hebben gezeten.