Mijnen, ruïnes en watervallen

We gaan naar de ruïnes van de jezuïten missiepost San Ignacio. Ik heb ergens gelezen dat deze in de jungle liggen en vergelijkbaar zijn met het Angkorcomplex in Cambodja. We zijn in Angkor geweest en vonden dat fantastisch, dus dit schept verwachtingen.

Onderweg gaan we eerst nog naar de Mijnen van Wanda, waar ze edelstenen winnen. Deze mijnen zijn nog in werking en we krijgen een rondleiding. Dit is wel erg leuk zeg. En interessant.

In de basaltrotsen zitten luchtbellen waarin zich door de eeuwen heen de mooiste kristallen vormen. In verschillende kleuren en dat heeft dan weer te maken met de mineralen die in de rotsen zitten.

De mijnwerkers zoeken deze luchtbellen op en proberen deze uit de rots te hakken zonder ze te breken. Als hij breekt zijn de edelstenen onbruikbaar omdat ze dan beschadigd zijn. In één luchtbel kunnen verschillende kleuren voorkomen. Elke kleur heeft ook weer zijn eigen waarde en betekenis. Ze vinden hier o.a. kwarts, agaat, amethist en topaas. Als je deze stenen met je linkerhand aanraakt zouden ze je innerlijke rust, energie en kracht brengen.

Op naar de ruïnes. Onze eerste blik op het tempelcomplex San Ignacio Mini is een enorme teleurstelling. Waar is het oerwoud? Is dit alles? Het complex ligt midden in de stad San Ignacio en geen jungle te bekennen. 

Ook hier krijgen we een rondleiding. Deze missiepost werd gesticht in 1696 nadat de jezuïten uit Brazilië waren verdreven. Hier woonden duizenden Guarani-indianen. Het complex had o.a. een kerk, een school, werkplaatsen, woonvertrekken voor priesters en indianen. 

In 1767 werden alle jezuïten teruggeroepen naar Spanje en raakte San Ignacio en andere missieposten in verval. Pas in 1903 werden deze ruïnes teruggevonden, overwoekerd door de jungle. Sindsdien hebben ze het weer vrijgemaakt van de jungle en zijn ze aan het restaureren. In totaal zijn er 7 missieposten teruggevonden in Argentinië, Brazilië en Paraguay. Dit is de grootse en de best bewaard gebleven. 

Het is flauwekul om dit te vergelijken met Angkor in Cambodja, het komt er zelfs niet bij in de buurt. Toch is het de moeite van een bezoekje waard. Wij houden er wel van om door ruïnes te dwalen en de geschiedenis is best interessant.

We gaan ook de watervallen nog bekijken vanuit Brazilië. Kan dit nog indruk maken na de verpletterende indruk die ze zondag in Argentinië op ons achterlieten? We gaan het zien. 

80% van de watervallen liggen in Argentinië en slecht 20% in Brazilië. Als we het parque nacional binnenlopen staan we weer paf... ahh... wauw... ohh... wow... iets anders is er niet over te zeggen. Zo ongelooflijk mooi. Argentinië heeft de falls, Brazilië heeft de looks. Onbeschrijflijk indrukwekkend. Hierop raak je nooit uitgekeken. Fantastisch!!

We checken uit ons hostel. Hostel Noelia in Puerto Iquazu is verreweg ons favoriete hostel van deze reis. Franco en de andere jongens die hier werken zijn zo leuk, opgewekt en vriendelijk. Ze doen net of ze het erg vinden dat je weg gaat en nemen persoonlijk afscheid van je. Zo schattig. Hier zou ik zo weer willen logeren. Top-adres.

Vanmiddag voor de laatste keer de bus in voor een 20 uur durende reis. Semi-cama, dus iets minder luxe, 2 zoete koekjes als ontbijt. We overleven het wel. Als alles volgens plan verloopt hebben we deze maand in totaal 110 uur in de bus gezeten, en dan heb ik de korte ritjes niet meegeteld. Niet voor te stellen maar was eigenlijk best wel te doen.

In Buenos Aires slapen we nog 1 nacht in Gilper Hostel. We krijgen dezelfde kamer als aan het begin van de reis. Vanavond gaan we naar een milonga, "Cafe Tortoni" om een tango show bij te wonen. Dat moet je eigenlijk wel gedaan hebben als je in Buenos Aires bent geweest. En het was leuk!! Tijdens de show aten we een lekkere lomo (biefstuk) en we moesten onze tafel delen met een aardig mexicaans stel. Het was heel gezellig.

Morgenochtend nog even wat winkelen voordat we in de middag de lucht in gaan. Op weg naar Nederland waar we vrijdagochtend om 9.55 uur zullen landen als er geen gekke dingen gebeuren.