Nepal: Weer afscheid, weer engelse les.

19 november 2022 - Kathmandu, Nepal

Ik ontbijt samen met Paul en neem dan afscheid van hem. Veilige vlucht terug. Het was heel leuk om je te leren kennen. Tot een volgende keer.

De engelse les gaat beginnen. Iedereen vraagt netjes of hij binnen mag komen. Zo anders dan bij ons. Vandaag beginnen we weer met het liedje "You are the reason" van Calum Scott. Verder heb ik voor allemaal 3 stellingen op papier gezet. Enkele voorbeelden:
Would you rather eat dal bhat or momo's?
Would you rather be smart or have many friends?
Would you rather take a bath in ice cubes of in tomato soup?
Uiteraard moesten ze ook vertellen waarom ze hun keus maakten.

De onzin vragen vonden ze eerst heel gek, wat bedoel je nou didi? Omdat ik zei dat het gekke vragen waren waar ze best om mochten lachen kwamen ze wat los. Ik ben tussen ze in gaan zitten en er kwam iets van een voorzichtige conversatie op gang. Ik moest er wel op letten dat iedereen mee deed. Met name Surya en Sumitra mengen zich niet zo gemakkelijk in het gesprek. Vandaag waren Binu, Sumitra, Surya, Mira, Yangji en Bimala aanwezig.

Als laatste lees ik een kort verhaaltje voor over Nederland. Dat ga ik elke les doen. Vandaag vertelde ik over de lente en de bloemenvelden. Daarna stel ik er wat vragen over. Dank je didi, het was leuk, kreeg ik als reactie.

Ik hoorde van Paul dat Wim van Shangrila Home jaren engelse les heeft gegeven aan hun staff. Dus ik heb hem gevraagd hoe hij dat heeft gedaan. Hij stuurt me al zijn lesmateriaal op. Heel fijn, dan hoef ik het wiel niet uit te vinden. Ik ga een mengeling van wat ik zelf bedacht, van het materiaal dat ik van Else mee kreeg en de methode die Wim bedacht gebruiken. Het mag best gezellig zijn om iets te leren.

Onderweg naar huis kom ik Aayushma tegen. We staan een poosje op straat te kletsen en dan besluit ze mee te gaan naar het guesthouse. Aayushma is een gezellige klets en drie uur later ben ik weer volledig op de hoogte van alles wat er in haar leven speelt. Ik zeg haar dat ze naar huis moet gaan (anders kletst ze zomaar nog 3 uur vol), het is al donker en ik wil wel dat ze veilig thuiskomt. Het was fijn om je weer te zien en te spreken meisje. Laat me even weten als je thuis bent wil je? Natuurlijk didi, see you. Een kwartiertje later krijg ik een berichtje dat ze thuis is.

Saroj is niet op komen dagen en heeft ook niks van zich laten horen. Ik ga hem morgen toch laten weten dat het helemaal prima is als hij niet komt maar dat ik het wel fijn vind als hij dat even laat weten. Anders zit ik toch op hem te wachten.

Vandaag heb ik verschillende groenten gekocht. Iedereen krijgt een groente en mag daar wat over vertellen. Welke kleur, welke vorm, hoe smaakt het, hoe eet je het enz. Zo moet iedereen wel praten. Het was een fijne les. Morgen is het zaterdag en slaan we een daagje over.

Het 15 jarige meisje is vandaag vertrokken. Er was geen houden meer aan. Het is triest, het voelt niet goed, maar je kunt nu eenmaal niet de hele wereld redden. Soms moet je je verlies nemen. Ik wens je alle goeds meiske, ik hoop dat je gelukkig wordt.

Saroj appt dat hij niet komt. Hij heeft het begrepen. Er is iets met zijn moeder en een kamer, hij heeft haast, hij vertelt het me morgen allemaal wel.

5 Reacties

  1. Elsbeth:
    19 november 2022
    Wat ben je daar toch goed bezig. Een paar jaar geleden had je denk ik niet kunnen bedenken dat je nu Engelse les geeft.
  2. Betty:
    19 november 2022
    Nee, zeker niet. Geloof het nog steeds niet haha.
  3. Josien:
    19 november 2022
    Je bent je roeping misgelopen geloof ik. Leuk hoor dat je dit doet. Je bent creatief dus het komt vast goed met je lessen.
  4. Wil B.:
    19 november 2022
    Super Betty!! Die Engelse les gaat je goed af. En op deze manier leren ze denk ik heel veel. En ze gaan het steeds leuker vinden.
    Zeker heel jammer dat het 15 jarige meisje is vertrokken.
  5. Else Smit:
    21 november 2022
    Zo leuk om een inkijkje in je leven te krijgen Betty. En inderdaad. Je hebt je roeping gemist. Les geven. Echt iets voor jou.