Nepal: Will en Lars zijn er.

Allemaal dank voor de beterschapswensen. Slecht geslapen, niet zozeer van mijn lip die het formaat klein ballonnetje heeft aangenomen. Maar het ziet er verder prima uit, zit mooi op elkaar. Nu alleen een zwaluwstaartje erop om de boel op zijn plek te houden. Ik heb best geluk gehad, tandjes er nog in, brilletje nog heel.

Ik werd constant wakker van de pijn aan mijn pols. Er zit een vreemd bultje op maar lijkt niet gebroken. Ik denk dat ik door mijn pols ben gegaan en daarom plat op mijn gezicht ben gevallen. Ik ga rekverband kopen, dat scheelt echt tegen de pijn.

Will en Lars komen pas rond half 7 aan. Het is een lange reisdag geweest voor ze. Eerst maar gaan eten, aub geen nepalees, dus naar fusion pizza. Heerlijke pizza's voor weinig. Daarna de was uitzoeken, stinkt als de hel. En dan kunnen de mannen douchen. Gelukkig want dat lukt niet zo vaak daar boven in de bergen. De trekking is de ervaring van hun leven geweest. Ben ik echt heel blij om.

Vanmorgen naar het tehuis. De kids reageren geschokt. What happened didi? Ik ben gevallen, het komt wel goed. Ik heb er geen pleister meer op, het geneest goed, is ook iets minder opgezwollen. Mijn pols is nu echter iets dikkig aan het worden. Met het rekverband valt de pijn wel mee.

Ik vind het zo erg voor je, zegt Nandasingh.
Hoeft niet hoor, het komt wel goed.
Ben je wel naar het ziekenhuis geweest?
Nee joh, echt waar, het komt wel goed.
Hij komt met een of ander goedje, Moov geheten, aandragen. Kom, haal dat verband er eens af. Hij smeert mijn pols in en masseert die Moov erin. Doet verrot zeer, maar even de tandjes op elkaar. Hij doet het verband er weer om en klaar. Moov blijkt een soort van mentholzalf te zijn, wel lekker spul eigenlijk.

Ik laat Will en Lars het huis zien. Chhechi is zo blij dat ze er eindelijk zijn, die wijkt geen centimeter meer van onze zijde. Het is zo leuk om de mannen te laten zien waar ik hier mee bezig ben. Ze is geen vrijwilligster hoor, zegt Nandasingh, ze is onze familie. Haha, het lieffie.

Is er ergens een bal zodat we kunnen voetballen, vraagt Lars.
Ga er maar een kopen in het winkeltje verderop in de straat.
Zo gezegd, zo gedaan. En daarna hebben de heren een gezellig wedstrijdje met de kids. Iedereen is zwaar bezweet, het is ook erg heet vandaag. Som zoekt Will en Lars ook op en zit een poos met hen te kletsen. Geen spoor van Bikram, ons vierde sponsorkind. Beetje jammer.

Ondertussen zijn Saroj en Aayushma aangekomen. Wij gaan met ons vijven naar Thamel. Gezellig wat eten en wat inkopen doen. En gezellig is het, we lachen wat af en zitten elkaar een beetje te plagen. Ook leuk dat Lars Saroj nu heeft leren kennen. Met hem heb ik echt wel een heel bijzondere band.

Na een heerlijk avondmaaltje bij Himalayan Takali Kitchen, waar ik begroet wordt als een oude vriend en waar ik verslaafd ben aan de vegetarische sissler, gaan we terug naar het guesthouse. Daar spelen we nog 2 potjes Keezen en dan is ook deze dag ten einde.