Nepal1: Pokhara

We vertrekken rond het middaguur naar Pokhara. Het valt ons op dat we weer dezelfde chauffeur hebben. Die man blijkt onze prive-chauffeur gedurende onze hele reis en is dus twee weken van huis. Om 17.00 uur komen we aan in Hotel Trek-O-Tel in Pokhara. We installeren ons in onze kamers en gaan op zoek naar een restaurantje. Het is hier heel toeristisch, een lange straat met volop restaurantjes afgewisseld met winkeltjes. Het doet mij denken aan Valkenburg. Na het eten komen we in Club Amsterdam waar een goed bandje speelt. Het is gezellig, goede muziek, een drankje en lekker dansen. "Open till late" staat er op een bord en om 23.00 uur stopt de band en moeten we het pand via de achterdeur verlaten. Op straat is het uitgestorven. 

De nieuwe dag begint met een ontbijtje in de tuin van ons hotel. We kijken uit over het Phewa-meer. We besluiten om bootjes te huren, het meer over te varen en dan naar de "Peace-pagode" te wandelen. Zo gezegd, zo gedaan. Het is een behoorlijk stukje roeien en de wandeling blijkt een behoorlijke klim van ong. 1 uur, vrij steil de berg op. Maar het is de moeite waard, de pagode is mooi, stil en vredig en het uitzicht vanaf de berg is fantastisch. Eenmaal terug beneden lunchen we lekker buiten op het eiland. We drinken Lassi bij het eten. Lassi is een nepalees drankje, een soort yoghurtdrank die je zoet of zout kan bestellen. Na de lunch varen we terug naar het vasteland.

Terug in het hotel ploffen Will en ik eventjes op het bed en de jongens gaan allemaal badderen. Daarna de stad weer in. Restaurant Moondance heeft heerlijk eten én de eerste schone wc die ik in Nepal tegenkom. Na het eten gaan we weer naar Club Amsterdam waar hetzelfde bandje speelt als gisteren, maar het is heel rustig en een beetje een dooie boel. We gaan terug naar het hotel waar we in slaap vallen als Cindy een sprookje voorleest.

Vandaag huren we 2 taxi's om ons door Pokhara rond te rijden. Eerst bezoeken we "Devi's Falls" die momenteel door watergebrek (we zijn hier in de droge tijd) niet erg indrukwekkend zijn. Het is wel goed voor te stellen dat het erg mooi moet zijn als het straks moesson is (geweest) en het water hier doorheen raast.

Daarna bezoeken we de grotten. Op een gegeven moment komen we op een punt waar we naar beneden kunnen via een eng laddertje. Ik besluit boven te wachten. Volgens Cindy en de jongens is het erg mooi beneden. Ondertussen ga ik met heel veel kleine bruine mensjes op de foto. Zij vinden het schijnbaar een hele belevenis om met een blanke reuzin op de foto te staan. Terug bij de taxi's gaan we naar een boeddhistische tempel, moeten daar duizenden treden omhoog klimmen en het is absoluut niet de moeite waard. We komen in een bruiloftsstoet terecht, dat is grappig maar ook een beetje ongemakkelijk.

Onze volgende stop is een prachtig tibetaans klooster. De monnikken zijn aan het bidden en wij mogen daar bij komen zitten. Heel leuk en apart om mee te maken. Als laatste brengen de taxi's ons naar een hindoeïstische tempel die niet erg indrukwekkend is. We sturen de taxi's weg (het kostte ons 9 euro per taxi voor bijna de hele dag) omdat we met de lokale bus terug naar het hotel willen. Een leuke ervaring en zo anders dan hier in Nederland. Je stapt in een bus en betaald 20 eurocent (het toeristentarief, nepalezen betalen 10 eurocent) en blijft net zo lang in de bus als je wilt. De chauffeur rijdt als een gek, stopt als er iemand roept dat hij er uit wil of als er op straat iemand gebaart dat hij erin wil. Je kijkt door de gaten in de vloer naar de weg en als je moet staan zijn wij te lang om rechtop te kunnen staan.

Later struinen we lekker door de winkeltjes. Ik koop een shirt en Lars een nieuwe jas en een afritsbroek. We sluiten de dag af met een sprookje van Cindy.