Valencia, dag 1.

Winter 2022, alweer 2 jaar geleden dat wij de nederlandse winter ontvluchtten door een mooie reis in een land met een warm klimaat te maken. Kan je daar heimwee naar hebben?

Reizen is vandaag de dag niet meer zo vanzelfsprekend. Om stress te vermijden heb ik geen zin om ergens heen te gaan waarvoor ik me moet laten testen, is de uitslag er op tijd, ben ik niet onverwacht positief waardoor ik niet weg kan. Dat beperkt ons in de mogelijkheden. Will zegt steeds dat ik gewoon een reisje moet boeken, maar o, wat ben ik het zat om steeds plannen te maken die niet door gaan.

Anderzijds ben ik het ook zo zat om in ons huidige mistige, natte, deprimerende klimaat te moeten leven. Ik mis het avontuur, de spanning van het reizen. En weet je wat.... ik doe het gewoon, ik ga iets boeken.

Ik zoek een reisje naar de zon, waar we met alleen onze QR code heen kunnen. Het wordt Spanje en ik kies ervoor om bij een reisbureau te boeken (kan me niet heugen wanneer ik dat voor het laatst gedaan heb) zodat we zeker naar huis gehaald worden mocht er weer een lockdown komen. Er moeten nog wel wat extra QR codes aangevraagd worden en allerlei formulieren ingevuld worden, maar als dat allemaal gedaan is zijn wij er klaar voor.

Op 1 februari rijden we naar Schiphol. Een vreemd gevoel om weer te gaan vliegen. Alles loopt voorspoedig, het is vrij rustig op Schiphol, en daar zitten we dan in een cityhopper van de KLM. Het is maar een vlucht van amper 2 uur en we worden vertroeteld door KLM, we krijgen een lunchpakket met drankje en later ook nog een snackje met drankje. Ouderwetse perfectie.

Ik heb een taxi geregeld naar ons hotel maar de chauffeur is er nog niet. Eventjes wachten dan maar. Na 10 minuutjes komt de man binnen en zegt ons een bericht gestuurd te hebben. Heb ik niet ontvangen. Maar goed, hij is er nu en brengt ons naar Hotel Medium Valencia.

We checken in, vriendelijke man achter de balie, ik probeer weer eens spaans te spreken. Dat vind ik leuk. Onze kamer is ruim en brandschoon met heerlijke bedden. De lokatie van het hotel lijkt iets minder te zijn. Het uitzicht vanaf ons balkon op de 5e verdieping is niet fantastisch, maar we zijn in Valencia en de zon schijnt.

We gaan de omgeving verkennen. De balie-señor raadt ons aan naar Ruzafa te lopen. Hij tekent de route en ook wat restaurantjes in de buurt van het hotel aan op de kaart. Daar gaan we dan.

Wat heerlijk om weer eens door onbekende straatjes te dwalen en omringt te zijn door mensen die je nauwelijks verstaat. Spaans spreken is één ding, verstaan wat ze terugzeggen is een heel ander ding haha.

Na een flinke wandeling bereiken we Ruzafa waar we een terrasje pakken. Fijn, even de mondkapjes af. Ik las in Nederland in de krant dat Spanje corona als een griepje behandeld. Maar hier moet je op straat een mondkapje op én je komt nergens binnen zonder QR-code. We drinken een colaatje en gaan dan weer terug lopen. Het begint al wat donker te worden.

Tegenover het hotel zit een tapas restaurantje. Hier eten we vanavond. Will gaat voor een bord kip, patat en salade. Ik voor tapas, gamba's aioli en gefrituurde langoustines (erg lekker). Aangezien de spanjaarden laat eten zijn we ook laat weer thuis en duiken we direct ons bedje in. Trusten.