Vamos a Argentina

21 november 2018 - Snelrewaard, Nederland

De beslissing is genomen, we gaan naar Argentinië.

Argentinië, het land van onze koningin Maxima.

Argentinië, een land... 66 keer zo groot als Nederland.

Argentinië, een land met een bevolkingsomvang van ruim 2 keer Nederland waarvan bijna de helft in de provincie Buenos Aires woont.  

Argentinië..... zo groot..... zo divers..... zoveel verschillende landschappen en klimaten.

Argentinië met vruchtbare pampa's, kale vlaktes in Patagonië, antarctische gletsjers in Vuurland, het Andesgebergte in het westen, hoogvlaktes in het noordwesten en subtropisch laagland met de immense watervallen van Iquazu in het noordoosten. Het is wel duidelijk dat we keuzes moeten gaan maken.  

In grote lijnen weten we wat we willen gaan zien en wat we niet kunnen gaan zien. Binnenlandse vluchten van Buenos Aires naar Ushuaia en van Ushuaia naar El Calafate zijn geboekt. Verder is het plan om vooral met nachtbussen te reizen. Ik heb uitgerekend dat wij ongeveer 98 uur in de bus door zullen brengen (als de bussen op tijd rijden) deze vakantie.

Omdat het daar zomervakantie is zullen veel Argentijnen op vakantie zijn met het risico dat de betaalbare accomodaties vol zitten. Dus hebben we de meeste hostels al geboekt. Wel is het zo dat we deze tot kort voor aankomst nog kosteloos kunnen annuleren. Dat is wel heel fijn want dan kunnen we de reis aanpassen waar en wanneer we maar willen.  

Als voorbereiding op de reis ga ik spaanse lessen volgen. Dat vind ik leuk, maar ik ben erg benieuwd of ik me verstaanbaar kan maken daar in Zuid Amerika. We zullen zien.  

Alle benodigde inentingen hebben we al gehad dus daar hoeven we ons geen zorgen meer over te maken. Ries gaat de boerderij weer waarnemen. Opvang voor de honden is geregeld.  

Ik krijg een mailtje in het engels van ons hostel in Buenos Aires. Of we onze boeking willen bevestigen. Dat ga ik dus in het spaans doen, ik heb tenslotte niet voor niets spaanse lessen gevolgd. Ik vraag gelijk hoeveel een taxi van het vliegveld naar het hostel kost. Ik hoop maar dat ze het snappen. En schijnbaar snappen ze het. Ik krijg een mailtje terug in het spaans. Met de kosten van een taxi en met de mededeling dat we veel goedkoper de bus kunnen nemen, lijn zoveel stopt voor het hostel. Bedankt voor de tip. Gaan we doen. Leuk dat ik nu al kan communiceren in het spaans. Maar op papier is het makkelijker.  

Omdat Lars momenteel alleen in Ecuador zit met een zeer ernstige oogontsteking en wij ons zorgen om hem maken overwegen we om onze reis te wijzigen. Er zijn al wat scenario's de revue gepasseerd. Tickets omboeken en naar Ecuador gaan ipv naar Argentinië. Dat idee vind Lars een beetje overdreven en hij vind dat we gewoon op vakantie moeten gaan. We kunnen toch niets voor hem doen. Dus bedenken we het plan om de laatste paar dagen naar Quito te vliegen en Lars te verrassen met onze komst. Maar wat als Lars plots groen licht krijgt en naar huis mag vertrekken? Toch maar overleggen dan. En ook nu zegt Lars dat we dat maar niet moeten doen. Het voelt rot, als moeder wil je graag bij je kind zijn als hij zo iets heftigs mee maakt. Gewoon je arm om hem heen kunnen slaan. Verder kunnen we natuurlijk helemaal niets voor hem doen.  

Lars heeft in Colombia / Ecuador een besmetting met een acanthamoebe opgelopen. Dit is een agressieve, medicijnresistente parasiet. Deze veroorzaakt zeer ernstige oogontsteking met heel veel pijn en mogelijk blindheid als gevolg. Je kan zelfs je oog verliezen. De acanthamoebe komt overal op de wereld voor in oppervlaktewater, sauna's, zwembaden en kraanwater. Iedereen kan een besmetting oplopen maar lensdragers lopen een grotere risico. Ik zou dus lensdragers willen adviseren om nooit te zwemmen of douchen met je lenzen in. De gevolgen kunnen gigantisch zijn. Voor Lars weten we niet hoe het zich verder zal ontwikkelen, of hij zijn oog zal behouden, of hij weer zal kunnen zien. De tijd zal het leren.  

De backpacks zijn gepakt, we zijn ingechecked, Tara en Jans zijn naar het pension gebracht, ik heb bijna al mijn klusjes gedaan en Will loopt ook aardig op schema. Morgenochtend nog de laatste dingetjes, een kopje koffie drinken bij oma en op verjaardagsvisite bij Henk. Morgenmiddag Emma naar Marion brengen en dan komt Cindy om ons naar Schiphol te brengen.  

Morgenavond om 9 uur vliegen we met KLM in een 14 uur durende directe vlucht naar Buenos Aires. Lekker vooruitzicht, niet te hoeven overstappen, daar heb ik altijd zo'n hekel aan. We zijn helemaal klaar voor een nieuw avontuur.   

Vamos a viajar a Argentina.