Bolivia: Wederom zit het vliegen niet mee

Om 6 uur staan we op en pakken we de bus naar het vliegveld. Om 8 uur gaan we de lucht in. We checken in en worden naar de informatie gestuurd. Oh nee, wat gaat er nu weer mis. Helemaal niets gelukkig, we moeten alleen belasting betalen omdat wij als gringo´s van het vliegveld gebruik maken. Als dit geregeld is kunnen we inchecken. De vlucht duurt een half uurtje.Als we gaan boarden blijkt dat de vlucht is vertraagd en zo zitten we tot 12 uur te wachten op het vliegveld. BALEN!! Vliegen is echt niet leuk.

Maar even over 12 gaan we dan toch de lucht in en na een zeer turbulente vlucht (er kunnen zelfs geen drankjes geschonken worden vanwege de heftige schokbewegingen van het vliegtuig) komen we in Sucre aan. We willen een taxi maar onderhandelen valt niet mee. Er staan te veel mensen die zonder te vragen naar de prijs instappen. Uiteindelijk lukt het toch om een taxi te krijgen en Sven weet een prima hostel. In hostel San Marcos hebben we een 2-persoons en een 4-persoonkamer. Helemaal prima.

We gaan de stad bekijken, een leuk stadje met een gezellige uitstraling en mooie witte gebouwen. We eten kip met rijst en patat wat hier zo´n beetje de gebruikelijke maaltijd is. We zien Rex, een prachtige zwerf-herdershond die graag bij gringo´s in de buurt is omdat hij van hen geen slaag krijgt en we drinken heerlijke koffie in de tent van een belg die het leuk vind om weer even nederlands te praten.

Dan besluiten we naar een miradora (uitkijkpunt) te klimmen. Het was een stevige klim, maar het is de moeite waard. Boven staat een mooi wit kerkje. Er zijn kinderen bezig met het begeleidt oefenen van dans en muziek. Leuk om naar te kijken. En we zien de zon ondergaan achter de bergen rondom Sucre. Fantastisch.

Je merkt wel dat de lucht hier op 2700 meter iets ijler is, vooral bij het klimmen raak je sneller buiten adem.

´s Avonds gaan we stappen en het is fijn dat Sven hier de weg kent. We willen met een soort treintje naar Potosí gaan, het bovenstel van een bus dat op het onderstel van een trein is gezet. Dit treintje rijdt helaas maar 2 keer per week en morgen dus niet. Bovendien is het niet zeker of we wel kaartjes kunnen krijgen. Het treintje is namelijk eigendom van een of andere geloofsgemeenschap en zij bepalen of je wel of niet een kaartje krijgt. We besluiten om dan morgen maar met de bus naar Potosí te gaan.