Op weg naar Ushuaia

We vliegen met Aerolineas Argentinas naar Ushuaia. Op het vliegveld raken we in gesprek met een Australische jongen. Hij reist 2 maanden door Argentinië en Chili. Daarna gaat hij een half jaar in Wageningen, Nederland werken bij een firma die handelt in zaden. Grappig. Goede reis, leuk je ontmoet te hebben.

De vlucht van 3,5 uur verloopt voorspoedig. We kijken uit op een prachtig landschap van bergen, bossen en meren. Plots krijgen we te maken met turbulentie en komen we in een luchtzak terecht. Wow, als we niet in de gordels hadden gezeten waren we losgekomen van onze stoel. Dit is zeker het jaar van de luchtzakken, op de vlucht naar Buenos Aires hadden we dat ook al. Heb het verder nog nooit meegemaakt. De landing vind plaats op een kort baantje en met al dat geschud van de turbulentie zal het een hele klus zijn om het toestel veilig op de grond te zetten. Er barst dan ook spontaan een applaus los als we stil staan op de baan.

Omdat er helemaal geen openbaar vervoer is bij het vliegveld van Ushuaia heeft de eigenaresse van hospedaje Kaupen een taxi geregeld. Ons logeeradres blijkt wel erg ver van het centrum op een berghelling te liggen. Een vriendelijke vrouw heet ons welkom en zegt dat we 3 nachten in de cabana mogen omdat die toch niet verhuurd is. Daarna moeten we verhuizen naar de kamer die we gehuurd hebben. Hoe lief is dat. De vrouw spreekt nauwelijks engels dus de conversatie zal in het spaans moeten.

We lopen in ong. 40 minuten naar het centrum. Waar zijn we nu terecht gekomen? Huizen van hout en golfplaten die er verwaarloosd uitzien, auto's die duidelijk al jaren vastgeroest staan op straat en heel veel honden. Ik geloof niet dat het zwerfhonden zijn, ze zien er goed gevoed uit, maar een borstel door hun vachten is beslist geen overbodige luxe,  die zitten vol klitten en zijn vuil. Dichter bij het centrum gaat alles er wat beter uit zien.

Ushuaia is de meest zuidelijk gelegen stad ter wereld. Het ligt in Vuurland aan het Beagle kanaal. Als je hier de zee overvaart ben je in Antarctica. Begin 20ste eeuw werd hier een gevangenis gebouwd vanwege de ligging, vluchten was nagenoeg onmogelijk. De gevangenen hebben uiteindelijk Ushuaia gebouwd. De stad bestaat uit een hoofdstraat met voornamelijk winkels en restaurantjes. In de zijstraatjes staan voornamelijk woonhuizen en hotels. De temperatuur komt hier zelden boven de 10 graden in de zomer en in de winter is de gemiddelde temperatuur 1 graad, maar door de ijzig koude wind die hier meestal waait voelt het veel kouder aan. Wij treffen het bijzonder met het weer. Het is nu hoogzomer en elke dag zon, zo'n 9 graden, windstil en droog. 

We kopen pijnstillers bij de apotheek want ik heb nog steeds hoofdpijn en slik paracetamol als snoepjes om het een beetje draaglijk te houden. We eten een hapje en nemen dan een taxi terug naar ons logeeradres want 40 minuten terug lopen tegen een redelijk steile helling vinden we iets teveel van het goede.