Auschwitz II, Birkenau

Dit was het vernietigingskamp. Hier stonden een heel stel stenen barakken en 300 houten barakken die elk 600 mensen huisvesten. Er waren barakken ingericht als toiletruimte waar 2 keer per dag zo'n 2000 mensen gebruik van moesten maken. Omdat de duitsers hier niet naar binnen durfden vanwege de enorme stank werd dit vaak een weerzien van familie en vrienden.

Na 1944, toen het spoor klaar was, reed de trein door de bekende toegangspoort (voor die tijd kwamen de mensen lopend binnen) direct naar de gaskamers. Zodra de gevangenen uit de trein kwamen werd een selectie gemaakt wie er kon werken (zo'n 20%) en het andere, grootste deel van de mensen, voornamelijk vrouwen en kinderen onder de 14 jaar, zagen het kamp nooit van binnen. Zij werden direct naar de gaskamers gestuurd. Omdat zij dachten dat zij ontsmet zouden worden, wat heel normaal was in die tijd, werkten zij gewillig mee. Eerst kwamen zij in een ondergrondse (omdat de duitsers hun doodskreten niet wilden horen) kleedkamer waar zij al hun kleding en bezittingen moesten achterlaten. Dan gingen zij een doucheruimte in waar zij echter geen water maar blikken zyklon B en de dood kregen. Dagelijks werden er 4500 mensen vergast. Meer kon niet omdat de crematoria niet meer capaciteit hadden.

De mensen die uitgezocht waren om te werken werden tewerk gesteld bij de bouw van een chemische fabriek in Auschwitz III (waarvan niets bewaard is gebleven), bij de spoorlijn, bij het bouwen van nieuwe barakken of zij moesten de slachtoffers van de gaskamers ontdoen van gouden tanden en hun haren en daarna de lijken verbranden in de ovens. Dit was buitengewoon wreed en vooral mentaal zeer zwaar werk.

Alle gevangenen van Auschwitz werden in eerste instantie geregistreerd d.m.v. foto's. Maar toen bleek dat de mensen door te weinig eten en hun harde omstandigheden na een maand al niet meer te herkennen waren is Auschwitz als enige concentratiekamp mensen gaan tatoeëren.

Van de gaskamers en crematoria is niets bewaard gebleven, deze zijn net voor het einde van de oorlog door de duitsers vernietigd. Aan de hand van ruïnes is nog enigszins voor te stellen hoe het er uit moet hebben gezien.  

Er waren plannen om de capaciteit van Birkenau te verdubbelen maar door het einde van de oorlog is dat er niet van gekomen.

Bij het herdenkingsmonument is het een drukte van belang. Er worden boxen opgestelt, microfoons en muziekinstrumenten neergezet en er zijn heel veel mensen. Deze mensen komen uit Israël en elke maand komen zij muziek maken en samen zingen om de doden te herdenken. Dat alles bij een herdenkingssteen met de volgende tekst:

Laat deze plaats eeuwig een kreet van wanhoop zijn en een waarschuwing aan de mensheid. Hier hebben de nazi's omstreeks anderhalf millioen mannen, vrouwen en kinderen vermoord, voornamelijk joden uit verschillende europese landen. Auschwitz - Birkenau 1940 - 1945.