Bolivia: Zout en woestijn

Om half 9 wordt er op de deur geklopt, of we een tour willen boeken naar de zoutvlakte en door de woestijn. We vinden dit nogal een agressieve verkoopmethode en besluiten met een andere touroperator in zee te gaan. We gaan 3 dagen en dus 2 nachten onderweg en mogen alleen meenemen wat we voor deze 2 nachten nodig hebben. De overige bagage laten we bij de touroperator achter.

Primo is onze spaanssprekende chauffeur en gids. Ik ben blij dat ik een paar woordjes spaans spreek maar Primo is moeilijk te verstaan. Gelukkig spreekt Lars redelijk en Sven goed spaans dus we redden het wel.

Eerst rijden we naar Salar de Uyuni, een zoutvlakte met een omtrek van 12000 km. Imposant, apart en prachtig om te zien. We zijn goed voorbereidt (NOT) en verbranden bij het leven. Bij een vervallen zouthotel dat nu is ingericht als museum lunchen we vanuit de achterbak van de auto. We eten lamavlees met quinua, tomaat en komkommer en broodjes. Het brood in Bolivia is erg droog en daardoor niet zo lekker.

Na de lunch bezoeken we het treinenkerkhof, wel grappig om te zien, waarna we op weg gaan voor een lange rit naar Alota waar we zullen overnachten. Dit is een arm boliviaans dorpje en we slapen op een slaapzaal met ons zessen, douches zijn er niet en de vieze toiletten zijn buiten in een goor hokje.

Primo zorgt voor eten en daarna luisteren we naar een sprookje van Cindy en vallen vermoeid in bed. We slapen niet heel erg goed, vooral ook de anderen niet omdat ik nogal schijn te snurken. Helaas.

De volgende dag zitten we om 7 uur aan het ontbijt en om 8 uur gaan we weer op pad. We gaan de woestijn in en rijden door canyons door een prachtig landschap naar mooie rotsformaties. Mooi om te zien. Daarna gaan we verder naar laguna colorado in Eduardo Avarda NP. Dit meer zit vol met flamingos, erg mooi om te zien.

Daarna gaat de rit naar thermale hotsprings. Hier hadden we kunnen zwemmen als we onze zwemkleding bij ons hadden gehad en als we niet zo verbrand waren.

Primo kookt een heerlijk potje van gebraden kip, gekookte aardappelen, pasta en veel groenten waar we heerlijk van smullen. Primo houdt een pequeño siesta en daarna gaan we weer op pad.

Nu gaan we naar laguna Verde met een vulkaan waarvan ik de naam vergeten ben maar die op de grens met Chili en Bolivia ligt. Sven heeft deze zelfde vulkaan op de foto vanuit Chili en daarom noemen we deze vulkaan DE SVEN.

Dan gaan we door naar de geijsers op een hoogte van 5000 meter. Deze geijsers produceren kokendhete stoom en spatten bloedhete modder. Het is heel mooi maar het waait ook erg hard en daarom blijven we hier niet heel erg lang.

Dus nu naar onze slaapplaats voor komende nacht. Weer geen douches maar de toiletten zijn ietsje schoner en binnen. We slapen weer met 6 op een slaapzaal op een matras op betonnen blokken.

We eten spaghetti en Primo heeft voor een fles rode wijn gezorgd. Heel lief van hem. Maar niemand heeft een kurkentrekker dus dat is even tobben. Maar het lukt ons en hoewel we geen van allen wijndrinkers zijn maken we de fles toch leeg. En dan is het alweer tijd voor een sprookje en gaan we weer slapen. Gelukkig snurk ik deze nacht niet dus hinder ik de anderen ook niet.