Dag 16: Rustig aan.

29 april 2022 - Kathmandu, Nepal

Ik sta om 7 uur beneden om Felix en Hugo uit te zwaaien. Dag mannen, goede reis. Het was erg leuk om jullie te ontmoeten.

Ik voelde me gisteren al niet zo fit, nu ben ik helaas ook enorm aan de diaree, ik denk van de ijsklontjes in mijn mocktail van gisterenavond. Hoewel ons verzekerd is dat deze van mineraalwater waren.

Ik meld me ziek bij Temba, ik durf dat stuk naar het tehuis niet te lopen. Ik denk niet dat ik dat haal. Dus breng ik een rustig daagje door in het guesthouse. Deels in bed, deels in de tuin. Gedurende de dag word ik ook nog eens snotverkouden. Ik leef vandaag op crackers en een banaan. Ik drink een liter ORS op, gadsie, zo vies, ik word er misselijk van. Maar het is voor het goede doel.

Eind van de middag komt Saroj langs. Ik voel me wel al iets beter maar nog steeds slapjes. Zullen we een sapje gaan drinken in de bar waar Smriti werkt? vraagt hij. Wil ik graag een keer maar niet nu. Ik vertel hem dat ik vermoedelijk verkeerde ijsblokjes heb gehad. Maar dat moet je ook helemaal niet vragen zegt hij. Ik heb in restaurantjes gewerkt, wij moesten altijd zeggen dat ze van mineraalwater waren maar de meesten zijn gewoon van kraanwater.

We hebben het over zijn vervolgstudie, wat hij wil. Hij wil IT gaan studeren maar dat kan niet want zijn vooropleiding sluit daar niet op aan. Dus wordt het BIT, net zo iets. Of hij wil Japanees gaan leren en dan in Japan gaan werken. O jongen, je zal een keuze moeten maken. Het moment van inschrijven voor een opleiding komt er aan.

Ik ga hier gesprekken voeren met Temba en met de kids die examen hebben gedaan om te zien of we ze allemaal op de juiste plek kunnen krijgen, of dat financieel haalbaar is én of hun wensen niet te hoog gegrepen zijn. Ik heb al wat jongeren gesproken maar de meesten weten het nog niet. Ze zullen toch snel een keus moeten maken. Van Saroj weet ik het dan alvast.

Als Saroj weer gaat komt Casper thuis. Ga je mee eten bij fusion? Nou nee, ik sla ff over. Geen pizza voor mij vandaag. Ook Ger gaat niet mee. Later vraagt Ger of ik zin heb om mee te gaan naar de overkant. Dat doe ik wel, ik eet rijst, dat kan geen kwaad, en als ik begin te eten merk ik dat het me goed doet. Ik voel me er iets minder slapjes door.

Foto’s

1 Reactie

  1. Elsbeth:
    30 april 2022
    Oei, dat klinkt niet zo best. Hoop dat je je snel weer beter voelt