Khao San

Dinsdagmiddag 16 januari brengt Cindy ons naar Schiphol. Vanavond om half 10 vliegen we met Eva Air rechtstreeks naar Bangkok. Eerst zag het er naar uit dat we niet bij elkaar konden zitten maar tijdens het inchecken konden we onze stoelnummers nog wijzigen. Wel zo fijn om naast elkaar te zitten als je ruim 12 uur moet vliegen.

De vlucht verloopt voorspoedig en we zijn nogal gecharmeerd van Eva Air, een maatschappij uit Taiwan. Prima beenruimte, prima stoelen, goed eten en de hele nacht wordt je voorzien van water en/of vruchtensap. Een super-service.

We nemen de bus naar Khao San Road, waar we een hostel vlakbij hebben geboekt. K.C.Guesthouse blijkt nu Na Banglampoo Hotel te heten. We krijgen een kamer op de 4e verdieping. Er is geen lift dus dat wordt trappen lopen. Onze kamer blijkt een veredelde bezemkast. Er passen maar net 2 eenpersoonsbedden in en dan is het moeilijk om de deur open te doen. Maar het beddengoed is schoon en we hebben een prive-badkamer met alleen koud water en een lekkende wc. Maar ach... we zijn hier maar 2 nachten, we overleven het wel.

Het ontbijt op de 1e verdieping bestaat uit kleffe sneetjes wit brood met jam en thee en/of koffie. Thee en koffie kan je de hele dag door krijgen en het ontbijt kunnen we nuttigen op een zonnig terrasje. Dat is dan wel weer heel leuk. Het personeel is erg vriendelijk en de locatie is erg goed.

We lopen het toeristische Khao San binnen, winkeltjes, restaurantjes, veel drukte en gezelligheid. Nu is het eerst tijd voor een lekker ijskoud Chang biertje. Heerlijk met deze hitte. We lopen weer een stukje, kijken mensjes terwijl we op een terrasje rice with fried chicken and cashewnuts zitten te eten. Dit is genieten

Omdat ik in het vliegtuig heel weinig geslapen heb gaan we op tijd naar bed. Ik heb het griepje van Tygo overgenomen, snotverkouden, zere keel, koortsig, hoofdpijn en ik hoest de longen uit mijn lijf. Jammer hoor.

We besluiten de volgende dag lekker een beetje door de buurt te slenteren. En dat is echt heel erg leuk. We komen langs een waterlinie, lopen langs de rivier en kijken naar de boten. Gaan die longtailboten niet meer zo hard tegenwoordig? Het lijkt er wel op. We slenteren door allerlei nauwe straatjes waar mensen met hun kinderen op straat vertoeven en dan lopen we plots een tempelcomplex op. We mogen niet naar binnen met onze korte broek en hemdje. Dan bekijken we de tempel wel van buiten en gluren door de ramen naar binnen. 

Ondertussen eten we een lekker thais maaltje en besluiten per tuktuk wat verder weg te gaan. Allereerst gaan we met een longtailboot varen, door de kanalen en naar de floating market. En dat stelt dan echt helemaal niets voor in Bangkok. Wij zien maar 1 boot en als je veel geluk hebt varen er 3. Maar de 1 uur durende rondvaart is ondanks dat zeer de moeite waard.

Daarna gaan we naar Wat Intharawihan, de tempel van de staande Boeddha. Hier staat een gouden boeddha van 42 meter hoog. Helaas staat hij in de steigers en is dus moeilijk te bewonderen. Maar toch leuk om gezien te hebben. 

Het Royal Grand Palace en Wat Pho zijn absoluut hoogtepunten en de moeite van een bezoek meer dan waard. Wij slaan ze over omdat we ze vorige keer al uitgebreid bewonderd hebben. Misschien aan het einde van onze reis nog. Nu kiezen we liever voor andere dingen.

We eten weer op Khao San, drinken een biertje en ook een vers vruchtensapje. Bovendien vermaken we ons met een potje jokeren alvorens terug te gaan naar het hotel. Morgenochtend gaan we op tijd naar Don Mueng Airport om met Thai AirAsia naar Yangon in Myanmar te vliegen.