Lars kiest voor Granada

Tuuuuut,,,, tuuuuut,,,, tuuuuuut,,,, vrijdagmorgen 22 november 2013 om 3 uur, de wekker gaat. Tijd om op te staan. Lars heeft net als Cindy, Niels en Sven een stedentripje voor zijn 21ste verjaardag gehad. Hij heeft ervoor gekozen om naar Granada te gaan.

We rijden naar Aalsmeer waar we de auto parkeren en met een shuttlebusje naar Schiphol gebracht worden. We zijn vroeg genoeg, zijn al via internet ingechecked en hebben alleen handbagage. We hebben dus alle tijd om lekker te ontbijten alvorens we moeten boarden. We vliegen op tijd met transavia naar Málaga. Bij de uitgang van het vliegveld nemen we de Alsa-supra-bus die ons in 2 uur rechtstreeks naar Granada brengt. Voor €14,00 zit je in een super-deluxe bus en krijg je ook nog een pakketje met wat snacks en een flesje water. Zo krap als we in het vliegtuig zaten, zo ruim en luxe zitten we in de bus. De 2 uur vliegen om.

Vanaf het "estacion del autobuses" in Granada is het ong. 4 km. naar het centrum van de stad. We nemen een taxi en laten ons naar hotel Navas brengen. Wat een superlocatie heeft dit hotel, in een verkeersvrij straatje vol met tapasrestaurantjes en gezellige drukte. Het hotel is prima, schoon en vriendelijk personeel. Zo leuk, nu kunnen we weer oefenen met spaans spreken. Ik wat stuntelig, maar het gaat Lars goed af.

Gewapend met een plattegrond gaan we de omgeving bekijken. Eerst lunchen we in één van de tapasrestaurantjes bij ons in de straat. Dat is niet echt om over naar huis te schrijven, de ham is taai en niet smakelijk, het vlees zit vol met zeen, kortom... wij vinden het niet lekker. Maar dat is een kwestie van smaak.

We lopen naar de mooie en grote kathedraal, bekijken deze en struinen door de gezellige straatjes in de omgeving. We bekijken nog een paar kerkjes, winkelen wat en worden aangehouden door een paar vrouwen die ons een bosje lavendel aan willen smeren. Ehhh.... nee.... Take it, it's for free, no paga. Ze pakt mijn hand, stopt er een bosje in en leest hem gelijk even. Of ik 3 keer op de grond wil stampen met mijn linkervoet. Dinero por favor, para comprar de la comida, tengo 4 bambino's. Eh... nee... ik heb toch nee gezegt. Hier is je lavendel terug. Dit vond ze niet grappig en ze werd boos. Doorlopen maar.

Inmiddels regent het een beetje en we gaan terug naar het hotel voor een kleine siësta. We passen ons al snel aan aan de gewoonten van het land.

We gaan op zoek naar een restaurantje (en die zijn er genoeg) en vinden er een waarvan de kaart ons wel aanstaat. Deze keer vinden we het eten wel lekker en we hebben een gezellige avond. Weer terug op onze kamer blijkt het wel wat gehorig te zijn. Maar ach... wat geroezemoes van de feestgangers in de straat op de achtergrond stoort ons helemaal niet. Wat ons wel stoort zijn de mensen die om half 4 straalbezopen hun kamers opzoeken in het hotel en dat bepaalt niet zachtzinnig en geluidsarm doen. Oordoppen in maar en verder slapen.

Het ontbijt in het hotel is uitstekend, gebakken eitjes, roerei, spek, chorizo, bonen in tomatensaus, gegrilde tomaten, allerlei broodjes, yoghurt, vers fruit, broodbeleg enz, enz. Keuze genoeg.

Vandaag willen we het Alhambra gaan bekijken. Het weer werkt mee, de zon schijnt. Heerlijk. We kunnen met de bus naar het Alhambra, maar besluiten door de nauwe, grillige straatjes naar boven te lopen. En hoe leuk is dat, we komen hier geen toerist tegen. Super.

Voor het Alhambra staat een lange rij (voordat wij bij de kassa zijn zijn we ruim een half uur verder en is de rij nog vele malen langer geworden). Het Alhambra (een prachtig middeleeuws paleis en fort van de Moorse overheersers) is gebouwd door Andalusi Sultan Muhammad die in 1238 opdracht gaf voor de bouw op de Sabika berg. Door de rode aarde waarop Alhambra gebouwd kreeg het al snel de naam 'al-kalat al-Hamrá' dat 'het kasteel op rode aarde' betekent. In de dertiende en veertiende eeuw kreeg Alhambra de functie als citadel, vesting en als residentie van de Hofleden en elitaire soldaten.

 In 1492 werd Alhambra veroverd door de Katholieke Koningen van Granada. Alhambra is vanaf dat moment geen koninklijk paleis meer. Karel de Vijfde gaf na zijn bezoek aan Granada in 1526 opdracht tot de bouw van een renaissancistisch paleis midden in Alhambra, waarvoor een deel van Alhambra werd afgebroken. Gelukkig greep zijn vrouw tijdig in voor verdere afbraak van de paleizen waardoor we tot op de dag van vandaag van dit unieke bouwwerk kunnen genieten. 

Het Alhambra is nu één van de grootste toeristische attracties van Europa. Dit betekent souvenirwinkels, dure horeca en lange wachtrijen voor de ingangen. Desondanks is het zeer de moeite waard, wij hebben ons hier een hele dag prima kunnen vermaken, de prachtige paleizen, moorse bouwvormen, snijwerk in het marmer, de tuinen, de kerken, de torens. Te veel om op te noemen en allemaal weer anders qua sfeer. Wij vonden het fantastisch.

De volgende dag weer een lekkere zonnige dag en we besluiten door de arabische wijk Albayzin te gaan dwalen. Niet te beschrijven hoe leuk dat nu weer was. Gewoon de hele dag door een doolhof van smalle, steile straatjes, langs kleine, leuke winkeltjes, over pleinen, langs prachtige uitkijkpunten vanwaar je geniet van indrukwekkende vergezichten over de stad, het Alhambra en de besneeuwde bergtoppen van het Sierra Nevada gebergte. Dat alles afgewisseld met een hapje eten en een koel biertje op een terrasje in de zon. Heerlijk.

's Avonds gaan we naar een flamenco-voorstelling met diner. Ik had me er niet zo veel van voorgesteld maar het eten was erg goed, de dans en muziek waren geweldig en de sfeer zo mogelijk nog beter. Echt een super-leuke avond gehad.

Dan is het alweer maandag, onze laatste dag in Spanje. We besluiten met de bus van 9 uur naar Málaga te gaan en daar de dag door te brengen. We kopen weer tickets voor de Alsa-Supra en deze bus heeft zelfs prive-tv-schermpjes. Niet dat we ook maar iets van de film die we kijken begrijpen, die films zijn allemaal in het spaans, maar het gaat om de gedachte. Dan hoor ik wat onsmakelijk geluiden achter me en voel wat in mijn haar spetteren. Gadver.... de dame achter mij gaat over haar nek en spuugt ook op mijn haar en trui. Weliswaar maar een paar spetters maar het blijft toch smerig. Met een servetje veeg ik me zo goed mogelijk weer schoon (en dat ging prima hoor).

In Málaga lopen we de toeristische stadsroute die we bij de vvv kregen. We lopen langs het Alcazaba (een Moors fort),  het gibralfaro kasteel, het Teatro Romano, de kathedraal van Málaga, een aantal kerken, Plaza de torros La Malagueta (stierenarena Málaga), het stadhuis van Málaga en het geboortehuis van Picasso.

Het is fantastisch weer, strakblauwe lucht, felle zon en 22 graden. Tijd voor een terrasje in de zon, hè even lekker een bakkie doen. Al wandelend komen we via een mooi park bij de haven. Wat een miljoenen-schepen liggen hier zeg. We vinden weer een plekje op een terrasje in de zon waar we, uitkijkend over de haven, lunchen.

En verder lopen maar weer, langs een vuurtoren naar het strand. Will en ik hebben er niet aan gedacht maar Lars had zijn zwemspullen meegenomen van huis. Jammer voor hem hebben we onze bagage op het busstation achtergelaten. Will heeft wel de kaarten in zijn zak en we brengen de middag al kaartend op het strand door.

Om half 9 stijgt het vliegtuig van transavia weer op en om half 12 staan we weer op hollandse bodem. Het zit er weer op. Weer een mooie ervaring rijker en een herinnering erbij. Was superleuk om met Lars te doen.