Afscheid

22 december 2019 - Kathmandu, Nepal

Mijn laatste dag in het tehuis. Voor de laatste keer loop ik van The Valley Guesthouse naar Tiom Laura Marinka Home. Vreemde gedachte. Allereerst ga ik met Subekchya cake bakken. Will zet het oventje op de tafel terwijl ik Subekchya stap voor stap vertel hoe ze het beslag moet maken. Het gaat prima en in no time staat de cake in de oven. Op het bankje voor de oven zitten een aantal kinderen de cake gaar te kijken. 

Will en ik gaan op stap met Saroj, Aayushma en Sudip. Allereerst gaan we naar Swayambunath, de apentempel. Die herken ik nog wel van 10 jaar geleden. Daarna gaan we naar Thamel om te shoppen. Ik koop shawls in maar kan niet alles wat er besteld is meenemen. Geen ruimte in onze tas. Onze vlucht is gewijzigd, eerst mochten we 30 kilo verdeeld over 2 tassen meenemen, nu nog maar 23 kilo in één tas. Dat scheelt een hoop.

Daarna kijken we of we inkopen kunnen doen voor de kids. Onderweg drinken we ff wat. Sudip wil een nieuwe broek en nieuwe schoenen. Aayushma wil graag een jas en Saroj wil graag zwarte schoenen. We kunnen niet slagen in Thamel. Zullen we terug gaan naar Bouddha didi? Prima, dus hup, met z'n vijven én een grote tas vol shawls proppen we ons in zo'n klein taxi-tje (suzuki alto). Haha, dat zou in Nederland ondenkbaar zijn maar hier kan dat.

In Bouddha weten de kids precies de winkels waar ze zijn moeten. Saroj koopt zijn zwarte schoenen, Aayushma koopt een mooie jas. Sudip kan het nog niet echt vinden. Dus zoeken we verder nadat we eerst nog een hapje eten bij G-cafe. Onderweg terug naar het tehuis lukt het om voor Sudip schoenen en een broek te kopen. In het tehuis vraag ik of hij zijn nieuwe spullen aan wil doen zodat ik een foto kan maken voor Miriam die zijn spullen betaald heeft. Moeilijk, moeilijk, geen zin in. Ik zeg: doe niet zo moeilijk joh, je kan dat toch wel ff aantrekken. Doe het voor Miriam didi. Tegensputterend trekt hij het spul aan. 

Na de dal bhat verzameld iedereen in de tv-room en wordt er afscheid van mij genomen. Temba spreekt een mooi woordje en mijn sponsorkids worden naar voren geroepen. Zij hangen Will en mij een kata om. Ik krijg een foto-album met foto's en tekeningen van de kids aangeboden en er worden nog veel meer kata's omgehangen. Chhechi en Sujata willen voor me dansen. Daarna dansen Puja, Jenu, Jeena, Mina en Aisha. Dan opeenvolgend Imon, Amigo en Bhim. Van Saroj, Sudip en Aayushma krijg ik ook een cadeautje, hebben ze sneaky ergens onderweg gekocht vandaag. Dank je wel lieverds. Heel erg leuk en feestelijk dit afscheid. Dev roept me. Didi, ik heb iets voor je gemaakt dat ik je graag wil geven. Hij heeft een tekening gemaakt van Nederland en Nepal met elkaar verbonden. Hoe lief is dat. Dank je wel Dev, superleuk. In de keuken drinken we met de staf een kopje thee met een stukje van de overheerlijke cake die Subekchya heeft gebakken. Dan is het tijd om de kinders nog even gedag te zeggen en om naar huis te gaan. Voor de laatste keer verlaat ik het huis en loop ik de weg terug naar het guesthouse. Ik heb vooral heel veel moeite met het afscheid van Chhechi en Saroj. Het was een mooi en hartverwarmend afscheid en het is goed zo. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Josien:
    22 december 2019
    Valt niet mee, zo n afscheid na zo n mooie tijd daar. Maar aan alles komt een eind.... naar huis is ook weer fijn. Je hebt het toch maar gedaan, zo n reis in je uppie!!! 👏👏👏👏
    Ik wens jullie een goede reis en een fijne thuiskomst. Xxx
  2. Karin Baaiman:
    22 december 2019
    Hallo Betty, wat een geweldige tijd heb je gehad. Hoe bijzonder en verrijkend om mee te maken. Als iemand mijn motto “niks doen is geen optie” waar maakt, ben jij het!! Chapeau! Ik heb je verhalen met veel plezier gelezen. Goede reis naar huis en fijne feestdagen gewenst. Karin (Charlie)