Op bezoek bij de vikingen

En dan is het alweer woensdag en het regent. Vandaag is Cindy jarig (ik vind het eigenlijk niet leuk dat we nu niet thuis zijn, volgend jaar beter plannen) en het eerste wat ik doe is haar een sms sturen om haar te feliciteren. Ook Will stuurt haar een sms-je en ook hij vindt dat we volgend jaar niet met haar verjaardag weg moeten gaan.

In de stromende regen (volgens de weersvoorspelling zou de zon vandaag toch schijnen?) rijden we naar vikingendorp Ribe. Dit is het oudste stadje van Denemarken en wat een leuk stadje is dit zeg. Gelukkig wordt het droog en kunnen we op een nat terras (poncho's over de stoelen zodat we geen nat achterwerk krijgen) een cappucino drinken terwijl de andere gasten meewarig vanuit binnen naar ons kijken.

We lopen op ons gemakje door het dorpje waar heel wat oude vakwerkhuizen goed bewaard zijn gebleven. Oh rennen, daar is een afdakje, het stortregent alweer. Maar na de bui wordt het weer droog en lopen we vrolijk verder. We bekijken de domkirke die er van binnen heel bijzonder en kleurig uitziet.

Als we uitgekeken zijn rijden we naar het naastgelegen dorpje Lustrup waar we het Viking-centrum bezoeken. Bij de ingang wordt ons verteld dat de honden overal mogen komen en dat we maar snel naar de roofvogelshow moeten gaan want die is net begonnen. Dat doen we dus maar. Aangekomen op het veldje waar de roofvogelshow wordt gehouden staat iedereen ons aan te staren. Wat is er mensen? Ben ik plots bedekt met rode vlekken of zo? Let liever op de vogels! We luisteren naar de uitleg over de vogels en hun jachtgewoonten en na de show verlaten we het veldje. En dan zien we het bordje staan.... verboden voor honden.

We kijken verder nog wat rond in het viking-centrum en ik moet zeggen.... dit is echt precies hetzelfde als ons Nederlandse Archeon, het enige verschil is dat er Deens wordt gesproken. We eten bibberend van de kou een kopje soep met een broodje voordat we weer terug rijden richting Halk.

We besluiten naar Flovd Strand te rijden om de honden even lekker te laten rennen. En weer komen we in een prachtig mooi gebied. Heel jammer dat het regent en zo'n sombere dag is. Gelukkig hebben we poncho's en voor de honden maakt de regen niet uit. Er zitten wel veel kwallen in de zee dus we lopen maar iets verder van de waterkant af. Ik heb geen idee wat er gebeurt en wat ik dan moet doen als één van de honden op een kwal gaat staan of er in bijt of zo..

Ondanks de regen genieten we van het mooie landschap. Verderop zien we heel veel grote balen stro die als een soort gigantische, lange slurf in het plastic gewikkeld zijn. Als we dit dichterbij bekijken zien we dat er 3 pakken (later zagen we er zelfs 5) op elkaar in zo'n slurf zitten. Slim, zo is er geen schuur nodig om het stro droog op te slaan. Heel apart om te zien.

Weer thuis kook ik een potje en kaarten we weer een potje en zo komt er ook aan deze dag een einde. Wel jammer dat we geen reactie van Cindy hebben gehad, zou ze onze sms-jes wel hebben ontvangen??