Bouddhanath Stupa

16 oktober 2019 - Kathmandu, Nepal

De middag gebruik ik om naar de Bouddhanath (Bodnath) Stupa te lopen. Een wandelingetje van 30 minuten. Onderweg kom ik langs een grote boom, Tinchuli Chowk, met een klein tempeltje ernaast. Het is vreemd om in mijn eentje hier over straat te lopen. Moet ik ook even aan wennen.

De Bouddhanath Stupa is een van de grootste en oudste stupa's in Zuid-Azië en ligt in de wijk Bouddha in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Het is een prachtige, witte boeddhistische tempel en op het plein rondom de stupa wonen veel tibetaanse vluchtelingen. Ik moet entree betalen maar ik heb nog geen nepalees geld. Ik mag doorlopen om te wisselen maar moet daarna wel komen betalen. Lief. Later hoor ik dat ik niet hoef te betalen omdat ik hier nu woon en werk. Ik drink een kopje koffie en eet een omelet op een dakterras met prachtig uitzicht op de stupa. Deze wordt door veel mensen bezocht, toeristen én mensen die hier komen bidden. Velen lopen met de klok mee rond de stupa, draaiend aan de gebedsmolens hun mantra's mompelend.

Omdat het nu vakantie is zijn er veel kinderen naar hun familie. Dus mag ik komen wanneer ik wil. Ik besluit om half 10 te beginnen. Lekker relaxed. Ik ga zo proberen om de weg te vinden. Ik maak een praatje met een van de oudere meisjes, help groenten snijden voor het avondeten. Er staat altijd een grote thermoskan thee klaar. De ene dag milktea en de andere dag black tea. Beiden mierzoet van de suiker. Ik neem wel een fles water mee in het vervolg. Maar vandaag krijg ik van de doofstomme kok Santosh zwarte thee zonder suiker. Lekker.

Dan ga ik met 7 van de kleinere kinderen wandelen. Een uitdaging, ik weet hun namen (nog) niet en ze rennen alle kanten op. Bovendien ken ik de buurt niet. We gaan naar een "swing", een houten stelling met dikke touwen waar de kinderen aan kunnen zwieren en zwaaien. Helaas zijn de touwen eraf gehaald. Nadat we bij 3 swings zijn wezen kijken (allemaal zonder touwen) gaan we maar weer terug naar het tehuis. Pff... ben blij als ik ze alle 7 weer veilig door de poort heen heb.

Daarna spelen we met een aantal kinderen kub, een spel waarbij je houten blokken en een koning om moet gooien. Vinden de kinderen erg leuk en er willen er steeds meer mee spelen.

Na het avondeten van de kids ga ik om 6 uur naar huis. Ik mag in het tehuis mee eten maar vanavond eet ik mee in het guesthouse en duik vroeg mijn bed in. Morgen heeft Debbie een vrije dag en sta ik er alleen (natuurlijk is de staf er wel) voor. Ben benieuwd hoe dat gaat lopen.

7 Reacties

  1. Beatrijs:
    16 oktober 2019
    prachtig om je verhalen te lezen, 7 kinders toch net zo iets als een roedel honden?, als ze je beter kennen gaat het je vast heel goed af.
  2. Juut en René:
    16 oktober 2019
    Wat een mooi verhaal weer Betty.
    Gaat helemaal goed komen morgen.
    Veel plezier met alle kids.
  3. Josien:
    16 oktober 2019
    Over een paar dagen draai je je hand hiervoor niet meer om!!
  4. Else Smit:
    17 oktober 2019
    Succes Betty. Even wennen allemaal. Een andere wereld. Gaat je lukken.
  5. Angelique:
    17 oktober 2019
    Hi Betty, wat ontzettend leuk dat wij op deze manier mee mogen kijken tijdens jouw bijzondere en ik mag wel zeggen dappere reis naar Nepal. Heel veel succes en plezier daar. Liefs van Frank en Angelique
  6. Wil Blom:
    18 oktober 2019
    Hoi Betty,
    Wat heb je al veel mee gemaakt ik een paar dagen. En zo te lezen doe je heel goed allemaal. Wat fijn dat je een lekkere kamer/huis hebt met aardige mensen daar. En natuurlijk helemaal fijn dat de eerste contacten met de kids zo soepel en leuk zijn verlopen. Ja met 7 kids op pad vind ik echt superknap!!! Houden zo, liefs Wi
  7. Mariette:
    19 oktober 2019
    Schitterende verhalen.
    Dinsdag een bakkie doen?
    Tot gauw,
    Willem en Mariëtte