Mijn ervaring als vrijwilliger so far.

We horen harde muziek, trommels, fluiten, beetje fanfare-achtig op z'n nepalees. Kom...kom...kom... zegt het Parvatti die in het guesthouse werkt. Kijken, er komt een bruiloft aan. We rennen naar de tuin en idd, een lange stoet mensen in mooie kleding die dansend en muziek makend langs komen. Leuk zeg.

Ik ben met wat kinderen in de play-room. Ze verven, knippen en knutselen een poosje. Chhechi is een super creatief meiske. Ik speel een bordspelletje met Pratik. Daarna help ik de aardappels schillen en dan zet ik de lego buiten neer waar de kleinere jongens heerlijk mee spelen. De oudere meisjes zijn de hele dag dansjes aan het oefenen voor Tihar, het aankomende festival. De oudere jongens zijn muziek aan het maken in de music-room. Ze zijn echt goed, Saroj speelt gitaar en hij zingt ook. Klinkt echt leuk en hij is trots dat ik kom luisteren.

Rond 6 uur ga ik met Debby uit eten richting de stupa. Bij een tibetaan eten we boontjes (lekker ff wat groenten) en tofoe. Normaal ben ik niet zo'n tofoe fan maar deze is echt superlekker.

Weer een nieuwe dag en heel eerlijk gezegd vind ik de dagen in het tehuis erg lang duren, vraag me vaak af wat ik hier nu eigenlijk doe. Ik ben er nu het vakantie is om half 10, ben een poosje in de play-room met wat kinderen aan het verven, tekenen en plakken. Daarna help ik in de keuken met groenten snijden. De kinders gaan hun eigen gang en aan het relaxen komt wat mij betreft ook wel een keer een einde. Debby is als een soort vriendin van de oudere kinderen en die vinden het fijn om hun verhaal kwijt te kunnen. Ik moet de kids echt nog leren kennen. Dat ik die nepalese namen zo lastig kan onthouden helpt ook niet echt mee. Toch begint het wel te komen, de kids zoeken me steeds vaker op. Gisteren vroeg Martine van het guesthouse aan me wat ik voor achtergrond heb. Huh, wat bedoel je daar mee? Nou ja, Debby is sportief en we hadden hier eens een vrijwilligster die schilderes was en veel met de kinderen zat te verven. Daar heb ik eens even op zitten broeien en ik heb besloten om het vanaf vandaag maar eens iets anders te gaan doen. Allereerst ga ik de kast in de play-room eens reorganiseren zodat ik een overzicht krijg van de materialen die aanwezig zijn. Daarna teken ik een hinkelspel op het plein en de kleine kids beginnen direct enthousiast te hinkelen. Ze springen gewoon maar wat in de vakken maar who cares, ze vinden het leuk. Later spelen we een serieus spelletje met de oudere kids. Helemaal leuk.

Eerst at ik 's avonds mee in het guesthouse omdat ik het spannend vond om alleen in het donker over straat te lopen. Inmiddels vind ik dat helemaal niet spannend meer en nu eet ik dal bhat mee in het tehuis. Dit is gekookte rijst en linzensoep, dat dient als saus voor de rijst. Daarbij krijg je een groenten curry. Best lekker en zo eet ik ook nog groenten. Bovendien integreer ik makkelijker omdat ik tussen de kids zit te eten. Hier in het tehuis koken ze 's avonds een grote hoeveelheid dal bhat. Dat eten ze 's avonds en ook de volgende morgen als ontbijt. Tussen de middag eten ze een snackje zoals een appel of een sneetje wittebrood met jam of een donut of zo. Ik eet tussen de middag met de staf nog wat dal bhat als er nog over is.

Debby en ik gaan met wat jonge kinderen op pad, we gaan een uitstapje maken naar de stupa. We nemen Pratik, Bhim, Sombahadur, Rajkumar, Laxmi, Chhechi, Probesh, Kanchha, Imon en een meisje wiens naam ik niet kan onthouden mee. Ik vraag of Saroj zin heeft om ook  mee te gaan, dat wil hij wel en ook Sunil gaat mee. Heel fijn om 2 verantwoordelijke nepalees sprekende wat oudere jongens mee te hebben. De kleintjes spreken wel engels maar nog niet super goed dus het is wat lastiger communiceren. Vertrekken gaat op zijn nepalees, een paar kinderen zijn bezig met de was en moeten dat eerst afmaken, iedereen moet omkleden, haartjes gevlochten, schoenen aan ipv hun slippers. Probesh heeft schoenen die te klein zijn maar hij zegt van niet. Allemaal nog even plassen en dan kunnen we na anderhalf uur vertrekken. Het is een superleuk uitstapje, de kinderen genieten zichtbaar. Probesh kan al snel niet meer lopen omdat zijn schoenen veel te klein zijn. Ik heb dus maar nieuwe slippers voor hem gekocht. Toen dachten ineens alle kinderen dat hun schoenen te klein zijn haha. We gaan een flesje frisdrank drinken in een klein tentje nabij de stupa, een tractatie voor de kids. Was echt een superleuk uitstapje.

Terug in het tehuis is het tijd voor de middagsnack en daarna wil iedereen hinkelen. We tekenen er nog 2 velden bij en tot aan het avondeten zijn veel kinderen gezellig bezig met het spel. En een lol dat ze hebben. Er is  niet zoveel nodig om het leuk te hebben. In dit geval wat stoepkrijt en wat steentjes. Vandaag eten we dal bhat met vlees, heel lekker van smaak maar wel veel botten en zeen erin. Is niet helemaal mijn ding maar ach.... ik ben in Nepal. Na het eten kijk ik nog een tijdje bij de meiden die hun dansjes oefenen voor Tihar en loop daarna terug naar huis. Deze dag is om gevlogen.