Dag 1: Krijtlandpad van Oost-Maarland naar Noorbeek.

We willen graag nog een paar daagjes op pad. We besluiten een paar dagen te gaan wandelen in de Eifel in Duitsland. Helaas gooit corona alweer roet in het eten. Europa kleurt geel om ons heen, zo ook Duitsland. Joepie! zou je denken. Helaas heeft Duitsland nog wel beperkende maatregelen voor Nederlanders, zoals een negatieve PCR test of een 10-daagse quarantaine of 14 dagen na volledige vaccinatie. PCR-test is me te duur en we gaan 4 dagen, dus quarantaine is geen optie. En onze 2e inenting hebben we 3 dagen te laat gehad dus daar hebben we ook niks aan. Jammer hoor.

Dan maar iets in Nederland. Dat wij onze honden meenemen beperkt de mogelijkheden wel wat. Bovendien wil ik niet van het ene hotel naar het andere lopen. Dat zou betekenen dat we elke dag een bepaalde afstand MOETEN lopen. Dat is geen optie, ik weet nooit van tevoren of (ver) lopen  me lukt. De ene dag loop ik als een kievit, de volgende dag lukt het me maar nauwelijks om de ene voet voor de andere te krijgen. Dus zoeken we een adres van waaruit we elke dag wandelingen kunnen maken. En waar we kunnen zeggen: vandaag even niet.

Dat is tevens de reden dat ik liever niet met anderen ga lopen. Soms loop ik zo traag en ik wil iig kunnen rusten wanneer ik daar behoefte aan heb. Als ik met anderen zou lopen zou ik zo over mijn grenzen gaan omdat ik niemand op wil houden. En dan ben ik weer weken of maanden bezig om te herstellen. Dus beter alles in mijn eigen (trage) tempo. Ik heb iig hard getraind om wat kilometers in de benen te krijgen.

We hebben geluk, we vinden B&B De Wandelgids in Hulsberg, Zuid Limburg. Die bieden een 5-daags wandelarrangement voor het Krijtlandpad, dat 100 km lang is. Ik neem contact op met eigenaar Peter en vraag hem of het mogelijk is om per dag max. 15 km. te lopen. Hij gaat voor ons aan de slag en komt met een aangepast, ingekort (15 km  per dag) en aantrekkelijk voorstel. Dat gaan we doen.

Vandaag, 23 juni 2021, rijden we om 9 uur van het erf. Na tweeenhalf uur rijden arriveren we in Oost-Maarland waar we de auto parkeren. Het weer oogt wat grauw en het spettert een beetje. Eerst maar een bakkie doen op een overdekt terras. Als we om 12 uur op pad gaan is het droog. We lopen eerst een stuk langs de Maas. Iets verderop graast een kudde konikpaarden. Ik ben blij dat ik mijn jas heb aangedaan als we door een dichte haag van brandnetels lopen. Minder blij ben ik met mijn korte broek. Au.... die brandnetels prikken. Vooral niet aankomen, dan gaat het het snelste weer over.

Na een leuke wandeling langs het water komen we in Eijsden. Wat een leuk, sfeervol plaatsje is dit. Ooit, in de 18e eeuw, een drukke havenplaats. Het toenmalige voet/fietsveer vaart nu toeristen naar de overkant van de Maas. Het is bijna jammer dat onze wandeling de rivier niet oversteekt.

We wandelen langs kasteel Eijsden, een prachtig gebouw met in mergel versierde torens. Het park mag je gratis bekijken maar het kasteel mag je niet in. We lopen verder over een rode beukenlaan. Het is gek, toen we aan kwamen lopen zagen deze beuken er dieprood uit. Nu we eronder lopen lijken de bladeren wel zowat groen. Bijzonder.

Op een bankje eten we onze meegebrachte lunch terwijl we de vele wandelaars en fietsers die voorbijkomen bekijken. Altijd een leuk tijdverdrijf. Dat dit een populaire wandel/fietsstreek is is wel duidelijk, er zijn zoveel mensen op de been. Het is ook begrijpelijk, het is hier heel mooi. We wandelen over smalle paadjes tussen de velden met graan en mais. Op de Ezelsweg lopen we tussen hoge wallen die bewoont worden door dassen, zogenaamde dassenburchten. Bij een bankje houden we weer even stil. De honden beginnen ook vermoeid te raken, die ploffen neer zodra we gaan zitten. Het is nog steeds grauw weer, prima wandelweer, maar als je stil gaat zitten krijg je het ietwat koud. Dus gaan we weer door.

Ondertussen snakken we wel naar koffie, met vlaai natuurlijk, we zijn tenslotte in Limburg. Als we in Mheer eindelijk een terrasje vinden voor een bakkie blijken ze geen vlaai meer te hebben. He, wat jammer nou. Maar beter voor de lijn, dat dan weer wel.

Na 5 uur en 20 minuten wandelen komen we aan in Noorbeek. Volgens de gps hebben we 19,1 km. gelopen. Mens wat ben ik daar trots op. Ik bel Peter van de B&B, die komt ons over 20 minuten halen. Kunnen we nog mooi even een terrasje pakken. We nemen plaats op het tuinterras van Cafe Tinus. We bestellen een speciaal biertje, een Tinusje. En een stuk vlaai want dat hebben ze hier wel. Een beetje gekke combinatie maar beiden zijn verrukkelijk lekker. Net als we het op hebben is Peter er. Hij rijdt ons naar onze auto en vandaar volgen we hem naar de B&B.

Wat een mooie plek om te verblijven, een woonkamer, een keuken, een slaapkamer. Groot. Alles keurig netjes schoon. Helemaal top. Wij ploffen neer op de bank, hoeven ons geen zorgen te maken over het eten. We hebben dat bij Peter besteld. Hij dekt de tafel en maakt rijst met een runderstoofpotje, een salade en een toetje voor ons. Mens, wat een verwennerij. En wat is het lekker. Heerlijk.