Reisbeperkingen vanwege COVID-19

Vrij snel nadat we terug waren uit Ethiopië en Oeganda ging Nederland in een "intelligente lockdown". Wat een geluk dat het zulk mooi weer was en we massaal naar buiten konden om te wandelen en te fietsen. Dat mochten we nog wel en dat maakte die lockdown voor velen wat draaglijker.  We kwamen terecht in een wereld met allerlei regels en beperkingen. Horeca, non-food-winkels, parken, sportscholen en noem maar op, alles werd gesloten. We moesten anderhalve meter afstand bewaren van iedereen, mondkapjes dragen, geen handen schudden, wel handen wassen en ontsmetten, testen, vaccineren. Dit alles om te voorkomen dat we niet in het ziekenhuis terecht kwamen en/of zouden overlijden.

Reizen zat er ook even niet meer in. Ons geplande tripje met  Sven en Birgit naar Berlijn konden we wel op onze buik schrijven. Maar niet getreurd, Nederland is ook heel mooi en zo kwamen we van 30 mei t/m 2 juni 2020 terecht bij "De Appel Lodge" in Diessen. Een leuke, kleinschalige accommodatie in Noord Brabant met zes 2-persoonsbungalows in een prachtige tuin rondom een vijver. De bungalows zijn klein, maar alles wat je nodig hebt is aanwezig. Als wij er komen zijn er nog maar 3 bungalows klaar waarvan wij er 2 huren. Het is er dus heerlijk rustig. Het weer werkt mee, we vermaken ons prima in de tuin. We ontbijten er aan een grote tafel aan de rand van de vijver, we houden een bierproeverij (hebben verschillende biertjes, allerlei hapjes en een aantal salades mee), we bbq-en, de mannen spelen met een frisbee. Ook Lars die hierheen kwam fietsen, een paar honderd kilometer maar dat vindt hij leuk. Hij moest ook nog 50 km omfietsen omdat hij geen mondkapje had en daardoor niet met het pontje mee mocht. Hij blijft een nachtje bij Sven en Birgit op de grond slapen (met toestemming van de eigenaar). We liggen in het zonnetje aan de vijver een boekje te lezen met het rustgevende geluid van het geklater van een fontein op de achtergrond. We maken een aantal leuke wandelingen in de directe omgeving van het park, door weiden en bossen. Echt een mooie omgeving.  We vinden zelfs nog een trimbaan in het bos waar de mannen gretig gebruik van maken. Na de lunch stapt Lars weer op de fiets om terug naar huis te gaan. Onder strikte voorwaarden mogen de restaurants weer open en Birgit heeft een tafeltje in een van de  restaurants in het dorp weten te reserveren. Wat heerlijk, zo gezellig om met elkaar uit eten te gaan. Ook kan je prachtig fietsen in deze omgeving, we hebben dus niet voor niets onze fietsen meegesleept. Sven en Birgit hebben leuke routes uitgezet. We fietsen van knooppunt naar knooppunt, door bossen, heide en langs meertjes. Onderweg picknicken we langs een van de meertjes, de zon schijnt en we genieten met volle teugen. Wat is het Nederlandse landschap onwijs mooi. Op de laatste dag lunchen we op het terras van een restaurant in Oosterwijk alvorens weer terug naar huis te gaan. We hebben heerlijke, relaxte, gezellige en mooie dagen gehad. Ik weet niet of Berlijn leuker geweest zou zijn. Anders, dat wel. En Berlijn blijft gewoon nog even op ons verlanglijstje staan.

Van 22 t/m 28 september 2020 vieren we vakantie op vakantiepark “Het Hooge Holt” in Gramsbergen. Will, ik en de honden vertrekken op maandag richting noord-oost Overijssel. Eenmaal aangekomen en gesetteld in onze bungalow gaan we het park verkennen. Naast het park ligt het Gramsberger Bosje, een postzegeltje bos met heel veel paadjes kriskras door het bosje heen. Ondanks dat het zo klein is kan je er toch best leuk wandelen met de honden. Een wandelingetje naar het dorp voert ons langs Bierbrouwerij Mommeriete. Daar mogen we niet naar binnen vanwege corona maar buiten op het terras is wel plaats. Het zonnetje schijnt en we proeven een paar lokale biertjes terwijl we uitkijken over de Vecht. Het is een gezellige middag. We maken een aantal wandelingen rond Gramsbergen. Ik ben niet heel erg gecharmeerd van de omgeving, vlak en vrij saai. Nagenoeg alle horeca is gesloten dus zijn we aangewezen op de faciliteiten van het park. Op vrijdag begint ons gezinsweekend. Om het allemaal coronaproof te houden hebben we voor Cindy, Pim en de kleinkinderen een bungalow naast de onze gehuurd. Sven, Birgit en Lars kunnen bij ons in het huisje. Niels en Tjitske zijn er helaas niet bij, zij wonen in Oeganda. Er zijn wel wat beperkingen op het park, je moet een tijdstip boeken voor het zwembad en de prachtige binnenspeeltuin. Ook voor de restaurants moet je reserveren behalve op het terras. De bowlingbanen zijn gesloten. Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben, we gaan ons toch wel vermaken. Met Tygo, Joey en Mick gaan we naar de kinderboerderij en de buitenspeeltuintjes. De volwassenen vermaken zich met volleybal spelen. Ook bespreken we een uurtje zwembad en een uurtje binnenspeeltuin. We eten een keer in het cafetaria en een keer in het restaurant. We doen een rondje midgetgolf en wandelen nog een keer naar Mommeriete. Als de kinders op bed liggen spelen we spelletjes en hebben de grootste lol. Voordat we het door hebben is het weekend alweer voorbij. Wat hebben we het leuk gehad en we kijken nu alweer uit naar het volgende gezinsweekendje.

2 t/m 5 oktober 2020 is ons jaarlijkse weekendje Texel. Helaas is het niet toegestaan om met onze volledige vertrouwde groep in een huisje te verblijven. Een aantal van ons voelen zich ook niet comfortabel om te gaan dus gaan we in afgeslankte vorm. Dit jaar gaan Christel, Patrick, Kees, Sonja, Will en ik. Ben benieuwd hoe het wordt met alle  beperkingen en zonder Ad, Els en Beatrijs. Kees en Sonja hebben koffie en gevulde koeken meegenomen die we op de boot nuttigen, het enige verschil is dat we allemaal in onze auto zitten. Als altijd wandelen we veel, het lukt zelfs om plaatsen te bemachtigen in restaurantjes. We moeten wel aan gescheiden tafeltjes zitten maar die staan op anderhalve meter naast elkaar dus zo erg is dat niet. Eigenlijk doen we alles wat we andere jaren ook doen, alleen niet zo onbezorgd. En we spelen een ander spel, nl. “who’s the dude?” Hilarisch spel. Tevreden gaan we weer naar huis, het was leuk, het was gezellig als vanouds. Wel hebben we onze maatjes gemist en we hopen er op dat we volgend jaar weer met de volle bezetting naar Texel kunnen.

Mijn reis naar Nepal in oktober gaat uiteraard ook niet door. Heel erg jammer, ik mis de kinders uit het tehuis, had er zo naar uit gekeken om daar weer te kunnen werken en ze terug te zien. Gelukkig heb ik het geld van mijn tickets zonder gezeur teruggestort gekregen.

Van 30 november t/m 4 december 2020 gaan we naar Landal Rabbit Hill in Nieuw Milligen. Het is jaren geleden dat wij naar parken gingen maar voor nu is het wel fijn. Je kunt hier eten bestellen bij de verschillende restaurants die er op het park zijn. Bovendien hebben ze leuke aanbiedingen om een bungalow te huren voor een midweekje. De Veluwe is mooi, ik hou ervan om in de bossen te zijn. We wandelen met de honden, we hebben onze fietsen meegenomen en maken leuke tochtjes op de fiets. We genieten van de omgeving en van het even weg zijn. Eventjes niets moeten, gewoon een paar dagen alleen maar doen waar we zin in hebben. Heerlijk. Ik wandel elke ochtend rond 8 uur met de honden in het bos, het is heel stil, er loopt nog niemand. Ik zie de wereld langzaam wakker worden, de vogeltjes beginnen te fluiten en het wordt langzaam licht. Ik besef dat ik dit het mooiste moment van de dag vind, de rust, de stilte. Fantastisch. Beetje jammer dat een midweekje zo snel voorbij is.

Van 11 t/m 15 januari 2021 gaan we er weer een midweekje op uit. Dit keer naar Landal Miggelenberg in Hoenderloo. Deze keer gaat Cindy met Tygo, Joey en Mick mee. Hartstikke leuk. Ook nu weer midden op de Veluwe, midden in de bossen. De huisjes zijn wel teleurstellend klein, we kunnen niet eens de wandelwagen in het huis kwijt. Elke keer moeten we deze invouwen en in de auto leggen. Als je je schoenen in de gang zet kan de deur naar de wc niet open. Bovendien hebben ze de meterkast in de wc verwerkt waardoor je met je knieën in nek op het toilet zit. Valt een beetje tegen. We zitten in een huisje aan de uiterste rand van het park. Dat heeft als voordeel dat we zo uit ons huisje het bos in kunnen lopen, heel fijn voor mijn ochtendwandelingen. Nadeel is dat het echt ver lopen is om een boodschapje te gaan doen of om naar de speeltuin te gaan. Die speeltuin is overigens echt fantastisch, ik heb nog nooit zo’n leuke speeltuin gezien, met bruggetjes over smalle ondiepe stroompjes, met ondergrondse gangen en hartstikke leuke speeltoestellen verwerkt in een prachtig kasteel. Ik ben er fan van. Niels en Tjitske (die inmiddels weer in Nederland wonen) komen een daagje langs, ook heel gezellig. Deze keer zijn het zwembad en alle binnenactiviteiten gesloten. Helaas, niets aan te doen. Wel kan je voor de kinders oa knutselpakketten ophalen. Wij halen knapzakjes om het kabouterpad te gaan lopen. Superleuk, we komen allerlei kabouterspul tegen onderweg, piepkleine kleertjes aan piepkleine waslijntjes, miniatuur houtvuurtje met mini-kookpotjes en noem maar op. De kinderen genieten er van en wij dus ook. Het is alleen erg jammer dat het wel heel erg ver lopen is, zeker voor kleine kinders. Ook dit uitje komt te snel tot een eind maar wat was het leuk.

Dit jaar vieren we ons gezinsweekend van 16 t/m 19 april 2021. Wederom op een park van Landal, Coldenhove in Eerbeek. We hebben 2 bungalows naast elkaar, 1 voor Cindy en haar gezin en eentje voor de rest van ons. Dat bevalt erg goed. De kinderloze mensen kunnen zo lekker uitslapen als ze willen en de ouders hoeven niet de hele tijd tegen de kids te zeggen stil te zijn in de vroege ochtend. Dit park is echt fantastisch, mooie ruime bungalows en in zo’n mooie bosrijke omgeving. Dit deel van de Veluwe ben ik eigenlijk nog nooit geweest, het is wat mij betreft het mooiste. Je kan hier echt supermooi wandelen en fietsen. Dat doen we dan ook elke dag. Ik geniet weer heel erg van mijn ochtendwandelingen in alle stilte, Niels, Tjitske en Birgit van het hardlopen, Lars, Sven en Birgit van het mountainbiken. We houden ons ook weer zoet met volleybal, midgetgolf, kinderboerderij en speeltuintjes. Als de kleintjes op bed liggen duiken we bij elkaar om spelletjes te spelen en we hebben de grootste lol. En je raadt het al, het weekend vliegt weer om. Ik ben erg gecharmeerd van deze omgeving en ga zeker nog eens terug naar Eerbeek, ben hier nog lang niet uitgewandeld. De kinders gaan op zondag naar huis, Will en ik blijven nog een nachtje. We maken nog een mooie wandeling hier in Eerbeek en op de terugweg komen we langs Loenen. Daar stoppen we omdat we de waterval willen zien. Die is best leuk om gezien te hebben maar het is wel heel erg aangelegd. Ik zou er niet speciaal voor gaan rijden, hoewel de wandeling er naar toe wel heel erg mooi is. Dus is het toch zeker de moeite waard geweest. Tygo en ik vonden tijdens een wandeling allebei een “Happy Stone”. Wat een leuk initiatief is dat toch, zo kan je de dag van iemand helemaal op fleuren. Tygo wil hem houden, dat mag uiteraard. De mijne gaat mee naar huis, hij mag een poosje bij mij logeren en daarna stuur ik hem weer op reis. Ik heb de maker van de steen laten weten dat hij in Oudewater terecht is gekomen. Ze vond het heel erg leuk om  te horen. Inmiddels is hij weer onderweg, ik heb hem in de vensterbank van de Heksenwaag achter gelaten en zag later dat hij gevonden is.