Dag 2 in de Eifel: Rondwandeling vanuit Meerfeld via Landesblick en Kylltal.

We hebben van SNP voldoende wandelroutes gekregen. Voor vandaag staat een wandeling van 13,5 km op de agenda. Will vind het echter beter om met een kortere route te beginnen, kijken hoe dat gaat. We gaan vandaag dus voor de rondwandeling vanuit Meerfeld via Landesblick en Kylltal. Deze route is 10,5 km. en evt. uit te breiden tot 14 km.

Deze route loopt omhoog tot aan de uitkijktoren Landesblick bovenop de kraterrand van het Meerfelder Maar. We gaan op pad, lunchpakketje mee want terrasjes heb je hier niet in de bergen. We beginnen gelijk al te klimmen. Waar we echter een nog steiler bospad in moeten is de weg afgesloten. Nou, dat begint al goed. Wat te doen, teruggaan of doorlopen?

We besluiten door te lopen en dan zien we wel. En idd zien we na een poosje wandelen dat we weer op de route kunnen komen. De uitkijktoren hebben we gemist maar we kunnen de route vanaf hier gewoon weer oppakken. Helemaal top. Het landschap is prachtig, het weer is goed en we genieten. We komen aan op het punt vanwaar we geleidelijk naar het dal van de Kleine Kyll af kunnen dalen voor de korte variant. Of we kiezen voor de verlengde variant waarbij we uit het Kylldal steil omhoog moeten klimmen naar de Beilscheider Kopf. Het lopen gaat best goed dus we kiezen voor de klim.

Het is een pittige en vooral lange klim. Als we boven aankomen snakken we ernaar om even te gaan zitten. En we worden op de wenken bediend, laat hier nu net een picknicktafel staan. We eten ons lunchpakketje op en nemen het er even van. Als we weer wat zijn bijgekomen gaan we weer verder. We komen nog wat korte, maar pittig steile klimmetjes tegen. Het gaat niet vanzelf deze wandeling, maar het is zo mooi dat ik blij ben dat we deze variant hebben gekozen. Dit heb ik toch maar mooi weer gedaan.

En dan slaat het "noodlot" toe. Als we aankomen bij een pad dat sterk daalt (en waar ik erg tegenop zag) zien we dat deze is afgesloten, volg die umleitung. Waar ik eerst blij ben dat ik het steile pad niet af hoef, verdwijnt die blijheid snel, we raken de weg kwijt. Om een lang verhaal kort te maken, het kost ons de grootste moeite om weer thuis te komen.

Als we dan eindelijk bij het pension aankomen zakken we op het terras waar we een grote, koude bitburger (=het lokale bier) bestellen. Er komt een oud mannetje langs die een heel verhaal begint. Ik spreek geen duits!! Maar dat boeit de man niet, hij ratelt vrolijk door, drinkt thuis alleen water en 1 kop koffie en hij komt elke dag hier 2 biertjes drinken. Hij is 87 jaar en wil 100 worden. Als ze zijn biertje brengen loopt hij gelukkig door. Na het 2e biertje stapt hij weer op. Ik denk: niet naar hem kijken en niks zeggen, dan loopt hij misschien voorbij. Gelukkig zegt Will wél iets tegen hem, de man praat terug tegen mij en Will ligt in een deuk om mijn gestuntel in het Duits, de lolbroek.

En dan is het alweer tijd voor het avondeten. We eten vanavond champignonsoep, gekookte aardappels met wortels, doperwten en een worstje. En een kokoscreme toe. Wederom heerlijk gegeten.

Evaluatie van de dag: we liepen uiteindelijk ruim 20 km. en ik heb nu zoveel pijn dat er geen pijnstiller meer tegen werkt. Hopen dat een goed nachtje slapen wél werkt. Maar dat zien we morgen dan wel weer.