Dag 3: Naar Debre Markos

Aan het ontbijt vertelt Martin dat hij met Ton en Peter gisterenavond nog even naar een pinautomaat ging. Peter en Ton liepen voor hem uit toen 4 jonge mannen hem lastig vielen en 1 daarvan zijn portemonnee rolde. En dat terwijl hij zijn hand in zijn zak op zijn portemonnee had. Hij reageerde heel snel, greep de knul in zijn kraag en kon zo zijn portemonnee terug grissen. Daarop verdwenen de mannen en is er uiteindelijk niks gejat. Wel een akelige ervaring. Het was al gezegd, niet in het donker de straat op gaan.

Alle bagage gaat na het ontbijt op de bus en wij gaan in de bus. We rijden naar Debre Libanos waar we een klooster bezoeken. In de 16de eeuw schuilde de christelijke keizer hier voor de oprukkende moslims. Hij heeft het niet overleefd.

Onderweg daarheen stoppen we bij een bush-toilet (lees een aantal bosjes) voor een plaspauze. En door..... Als we aankomen bij het Debre Libanos klooster moeten de vrouwen een shawl dragen om hun armen en haar te bedekken alvorens we naar binnen mogen. We krijgen een rondleiding van een monnik die ons in sneltreinvaart door de niet heel erg indrukwekkende kerk en aansluitend door het ronduit saaie museum leidt. Het meest interessante was het toilet, supergoor maar pfff.... wat een opluchting. 

We gaan eten bij een restaurant met een ongelooflijk mooi uitzicht op een kloof waar de blauwe nijl door stroomt. We krijgen een buffet met injera, brood, rijst, linzen ei, groenten en vlees. Echt superlekker. Over de injera zijn de meningen nogal verdeeld, de meesten vinden het niet lekker, ik vind het heerlijk. Injera is een zuurdesempannekoek, de Ethiopische specialiteit. Het wordt gemaakt van tef, is luchtig, smaakt een beetje zurig en wordt gegeten met bovenstaande bijgerechten.

Een deel van de groep loopt naar de Portugese Brug (die helemaal niet door de portugezen gebouwd is) vanwaar je een goed uitzicht hebt over de kloof en de blauwe Nijl. Helaas kampt Ethiopië met een enorm watergebrek en ook de Nijl is hier maar een miezerig stroompje. Ik blijf met Harjen boven bij het restaurant en fotografeer de bavianen die hier rondlopen.

We rijden door een prachtig landschap naar 2 bruggen. Die wordt bewaakt door politie en er mogen geen foto's van gemaakt worden. Na wat onderhandelen mogen we toch even uitstappen en foto's maken. Het is mij een raadsel wat er zo bijzonder is aan deze bruggen. Aan de overkant van de brug gaan we koffie drinken onder een grote boom. Koffie drinken is hier een hele ceremonie. De bonen worden ter plekke gebrandt en gemalen met een vijzel, er wordt wat met kruiden gewapperd en geroerd en dan krijg je een heel klein kopje super sterke koffie. Niet aan mij besteedt, maar de ceremonie is wel leuk. Ik neem de volgende keer wel thee.

Het is nog een lange rit naar Debre Markos waar we in het Abemma Hotel verblijven.