Dag 3: Naar Tiom Laura Marinka Home

Ik ben verbaasd hoeveel nederlandse toeristen er in het guesthouse zijn. Ik ontmoet Ger, Paul, 2 meisjes die hier allemaal vrijwilligerswerk doen. Plus nog eens 6 toeristen die net terug zijn van een trekking. Ook maak ik kennis met Casper, met wie ik samen ga werken in Tiom Laura Home. Lijkt me een leuke knul.
We hebben het gezellig met elkaar.

De volgende ochtend ga ik naar het tehuis. Chhechi, mijn lieve sponsordochter, vliegt me gelijk om mijn nek, die is zo blij dat ik er ben. Ook de andere kinderen reageren enthousiast. Sommigen weten niet meer wie ik ben maar de meesten wel.

Gisteren was het nieuwjaarsdag hier. De officiële kalender die in Nepal wordt gebruikt, is de Bikram Sambat-kalender, die 56 jaar en 8 maanden voorloopt op de westerse kalender. Om een ​​Nepalese datum om te zetten naar onze kalender: Trek af - 56 jaar - 8 maanden - 17 dagen. Er zijn 12 maanden, maar het aantal dagen in elke maand verandert elk jaar en kan oplopen tot 32. Lekker ingewikkeld dus. Ze leven hier nu in het jaar 2079.

Vanwege het Nepalese nieuwjaar is het vakantie en zijn er veel kinderen naar hun familie, het is dus vrij rustig in huis. Dat komt ook omdat veel van de tieners inmiddels het huis uit zijn. In 2019 woonden hier 89 kinderen, nu nog 59. Het leven is hier door corona 3x zo duur geworden dus kunnen er ook minder kinderen geholpen worden. De tieners krijgen wel begeleiding tot ze echt op eigen benen kunnen staan. Dat vind ik wel mooi.

De staff heeft een voetbalhal afgehuurd voor 2 uur dus vertrekken we met de kids voor een toernooitje. En zo zit ik voetbal te kijken, haha, ben ik dol op (niet). Temba is er ook met zijn zoontje, een leuk manneke van bijna 3 jaar. Ik heb een goed gesprek met hem en ben weer een beetje op de hoogte van wat er allemaal speelt.

Na 2 uurtjes hou ik het voor gezien en ga ik naar de stupa. Vanwege weer een of ander vaag festival is het ongelooflijk druk. De grote aantallen bedelaars vallen op, er zijn er zoveel bijgekomen de laatste jaren.

Ik wilde gaan lunchen bij het leuke vietnamese restaurantje. Helaas is dat er niet meer. Veel winkeltjes en restaurantjes zit nu iets anders in. Ook wordt er nog steeds van alles bijgebouwd. Dat lijkt zonder enige structuur te gebeuren. Daardoor krijg je gekke, rommelige straatjes, steegjes, doorgangetjes. Kortom, op dat gebied is er niets veranderd.

Het is hier erg warm, zo'n 30°. Mede daardoor voel ik me wat moe. Ik neem even de tijd om wat te acclimatiseren. Terug in het huis drink ik mijn favoriete nepalese drankje, ginger-lemon-honey-tea en duik lekker vroeg mijn bedje in.