Dag 5: Krijtlandpad.

Als ik wakker word voel ik me behoorlijk lamlendig. Ontbijten staat me tegen, behalve een paar aardbeitjes krijg ik niks weg. Ik voel me echt ziek en we besluiten naar huis te rijden. Heel jammer maar het is niet anders. Gelukkig is het de laatste dag.

Waarschijnlijk ging het lopen gisteren me daarom al moeilijk af. Ik was toen al ziek aan het worden. We pakken in, nemen afscheid van Peter en gaan op weg naar huis. Eenmaal thuis plof ik op de bank, nu uitzieken maar.

Het is ons niet gelukt om de route af te lopen. Nu moeten we nog een keer terug om het laatste deel van de route te lopen. Dat is echt geen straf, het is een prachtige route. Ik heb mezelf versteld doen staan, had nooit gedacht dat ik deze afstanden zou kunnen lopen en dan ook nog eens dagen achter elkaar. Dit gaan we zeker weten vaker doen. Het was geweldig.