Duizenden tempels, pagodes en ruïnes

Wij laten ons in Bagan afzetten bij New Wave Guesthouse II. Omdat we onze plannen ietwat gewijzigd hebben is dit nog niet besproken. Gelukkig is dit geen probleem en kunnen we hier terecht de komende nachten.

Onze kamer is heel basic, het beddengoed is schoon, de badkamer zou schoner kunnen, maar we kunnen hier wel mee leven. Ik schrok wel even toen ik op blote voeten de badkamer inliep en er snel iets weg schoot. Het is maar een gecko, de eerste die ik zie deze vakantie. Ik was even vergeten dat die beestjes hier veelvuldig voorkomen. Beter, ze eten veel muggen.

De buurt is prima, veel restaurantjes in de nabijheid. Gezien onze spijsverteringsprobleempjes laten we de straattentjes maar even voor wat ze zijn en kiezen we voor de wat betere restaurantjes. Ach en wee... een rib uit ons lijf... nu betalen we toch zeker €3,00 pp voor een maaltijd incl. drankjes (hihi).

Bagan is toch wel het hoogtepunt van een bezoek aan Myanmar. Het is ondenkbaar om deze stad over te slaan als je dit land bezoekt. Op 40 vierkante kilometer vind je zo'n 4500 tempels, pagodes, kloosters en ruïnes. Je kunt je er geen voorstelling van maken hoe dat er uit ziet. Zo enorm indrukwekkend.

Het is onmogelijk om de tempelvallei lopend te gaan ontdekken. Wij denken dat per fiets te gaan doen en huren e-bikes. Wat we krijgen zijn elektrische scootertjes. Ook prima en achteraf gezien misschien wel beter. Ik moet er niet aan denken om door dat rulle zand te moeten fietsen, zelfs niet met een e-bike zoals wij die kennen.

We doorkruisen de zandpaden van de vallei, bekijken oneindig veel tempels en zo. We bezoeken de belangrijkste grote tempels maar vaak ook de wat kleinere waar je verder geen toerist tegen komt. En we genieten. Tot nu toe voor ons duidelijk HET hoogtepunt van ons bezoek aan Myanmar.

Op 24 augustus 2016 zijn hier aardbevingen geweest die behoorlijke schade aan de tempels hebben toegebracht. Omdat ze geen zicht hebben welke schade aan de constructie van de diverse tempels is toegebracht is het verboden de tempels te beklimmen. Zeker nadat in 2017 een eigenwijze amerikaanse toeriste van een tempel te pletter viel omdat ze zo nodig tegen een torentje aan wilde hangen voor de foto. Het torentje brak af en zij stortte mee naar beneden. Ze heeft het niet overleefd.

Sommige van de grote en belangrijkste tempels zijn gerestaureerd en daar mag je nu wel weer op. Verder hebben ze heuvels (view mounts) gemaakt vanwaar je het prachtige uitzicht over de tempels in de valei kunt zien. Ook voor de sunset en sunrise kan je hier terecht zoals vroeger op de tempels. Een prima alternatief.

Wij gaan de zonsondergang vanaf zo'n view mount meemaken. De eerste mount die we passeren is belachelijk druk. Laat maar, geen zin om te gaan staan dringen tussen busladingen amerikanen. We rijden verder en zien wel wat we tegenkomen. Uiteindelijk vinden we een afgelegen mount waar we een prachtige zonsondergang zien met in totaal 6 andere mensen.

Op de weg terug komen we tussen de kuddes koeien en geiten terecht die met hun herders terug naar huis keren. We moeten dan de scooters stil zetten en wachten tot de dieren ons allemaal gepasseerd zijn. Wel heel leuk.

Ook dag 2 doorkruisen we de zandpaden, vinden weer andere tempels en we genieten. Maar na 2 dagen tempelpracht en tempelpraal word ik wel een beetje tempelmoe. Hoe fantastisch, indrukwekkend en onbeschrijflijk mooi het ook is.

Inmiddels gaan we veel beter begrijpen hoe het verkeer hier werkt. Als je iemand inhaalt toeter je, als je denkt dat er iemand de weg over wil steken toeter je, als je denkt dat er iemand door de bocht komt toeter je. Als je een kruispunt nadert toeter je en spurt je in volle vaart het kruispunt over zonder ook maar ergens naar te kijken.

De mensen hier zijn duidelijk al meer gewend aan toeristen dan in andere delen van Myanmar. Hoewel nog steeds heel vriendelijk en behulpzaam toch anders. Hier gaat het zo:

Mingalaba (=goedendag), where are you from?... Holland... Oh Netherlands... you have euro's toch?... Eh, ja... Ik leg een verzameling aan, heb je euro's voor mij?... Nee, sorry.

Of het gaat zo:

Mingalaba... u kunt daar naar boven klimmen, dan heeft u een prachtig uitzicht... Dank u wel... Let u ook op de mooie muurschilderingen bij Boeddha. Die betekenen zus of zo. Waar komt u vandaan?... Holland... Oh, mooi. Ik ben geen gids hoor maar schilder. Ik moet mijn hele familie onderhouden. Wilt u een schilderij van me kopen?... Nee, sorry.

Soortgelijke dingen gebeuren veelvuldig en als er dan ook nog kinderen komen vragen om money ben ik er wel klaar mee. Ik ben bang dat dit een soort preview is van hoe het over 10 jaar in Myanmar zal zijn. Toch wel erg jammer.

Morgenochtend verlaten we Bagan. We worden rond half 7 opgehaald door de bus naar Pyin Oo Lwin.