Familie-perikelen en teleurstellingen

Ik heb Saroj verteld dat ik nu ook de godmother van Bikram ben geworden. Oh, zegt hij, mijn familie wordt steeds groter. Ik had al een zus en 3 broers in Nederland en een broer en zus in Nepal, nu nog een nieuwe broer erbij. Tuurlijk joh.

Tijdens de schoolpicknick vroeg Aisha aan me welke kids ik sponsor. Toen Bikram langs kwam lopen zei ze tegen hem dat ik zijn sponsor ben. Hij, heel verlegen, wist dat niet zeker. "Didi, Bikram weet het niet." Dus ik tegen Bikram: ik heb je toch verteld dat ik je ga sponsoren? "Ja, ja, met Lies Didi, zij zei het ook." Precies. Het is even stil, je ziet het malen in dat koppie. Dan vraagt hij "dus je bent echt mijn godmother?" Ik ben echt jouw godmother. Ineens gaat hij rondrennen, al roepend "ik heb een godmother, ik heb een godmother." Zo aandoenlijk. Later komt hij rustig bij me zitten en wil hij van alles weten over mijn familie. Over Will, zijn godfather, over onze kinderen en kleinkinderen, wat we doen voor werk enz. Ik geloof dat het nu pas echt tot hem doorgedrongen is.

Ik dacht dat Bikram, Som en Jamuna alleen in de varkensstal woonden waar ze gevonden zijn. Dat blijkt niet het geval te zijn. De moeder van Bikram is heel jong aan kanker gestorven. Zij heeft haar kinderen achtergelaten bij haar zus, een jong meiske van 17 jaar, die zelf ook al 2 kinderen had. Zij leefden in de varkensstal. De vader van de 3 kinders leefde daar ook. Zoals gewoonlijk hier was er geen geld om 5 kinderen te voeden dus moesten ze bedelen. Blijft een schrijnend verhaal. De jonge tante, alsook de vader van de 3 kinders deden maar al te graag afstand van hen. Drie monden minder te voeden maakt het leven hier echt stukken gemakkelijker. Wat een last om te dragen voor een meisje van 17 jaar. 

Saroj heeft al een paar dagen een pijnlijk rood oog. Gisteren zag het er wat beter uit en was de pijn wat minder. Vanmorgen zat zijn oog half dicht, was het helemaal rood, deed het pijn en hij had een bultje net boven zijn oor. Naar de medic dus. Antibiotica en oogdruppels. Dat bultje bij zijn oor wordt door het oog veroorzaakt. Nu maar hopen dat het snel beter gaat.

Fulmaya, Rubi en Tara vragen of ik met ze naar de stupa wil gaan. Wanneer? Nu meteen. Oke meiden, ik ga wel eerst even met Deepak (social worker) overleggen. Deepak vind het prima dus lets go. Ook Binita en Aayushma willen mee. Ook goed. Zullen we Bibek en Bamdev ook meenemen? vragen de meiden. Zij zijn net nieuw en hebben nog niets gezien van de omgeving. Dat vind ik zo leuk van die meiden, dat ze daar aan denken. Oke, deze 2 jongens ook mee dan maar niet meer hoor. Dan wordt de groep te groot.

Nu meteen weg betekent hier eerst omkleden, haren invlechten, wat treuzelen en nog wat treuzelen. Maar ruim een uur later kunnen we dan toch op pad haha. Bij de stupa wil Aayushma niet mee naar boven. Zij is hindoe en is net ongesteld geworden. Dan is het verboden om de stupa op te gaan, dat brengt bad luck. Na een rondje stupa gaan we een pizza eten en een colaatje drinken. Een feest voor de kids. Was erg leuk weer. Vooral Bibek en Bamdev weten niet wat ze meemaken. Zij hebben dit soort dingen nog nooit gezien, gegeten of meegemaakt in hun village.

Saroj en Sudip hebben het er al weken over dat ze vanmiddag naar hun moeder gaan. Ik vraag hoe ze dat gaan doen omdat ze niet met stiefvader willen praten. Ik denk eerder dat stiefvader niets van hen wil weten maar goed. Die zou er vandaag niet zijn, dat is weken geleden al afgesproken. Maar mama belt weer eens af, de jongens mogen niet komen, zij komt wel een keer naar het tehuis. Gos, dit flikt ze elke keer, wat een rotmens. Ze belooft zo vaak dat ze langs komt maar dat doet ze zelden of nooit. En nog steeds denkt Saroj dat hij bij mama gaat wonen als hij eenmaal het tehuis moet gaan verlaten. Ik vraag hem hoe hij dat voor zich ziet vanwege zijn stiefvader. Daar heeft hij ook al aan gedacht (wat wel heel bijzonder is voor een nepalees). Mama zegt dat ze dan niet meer met stiefvader samen gaat wonen. Saroj gelooft dat ook echt, het arme, naieve joch, hij zal vast weer zwaar teleurgesteld worden. Mama zegt ook dat ze dan engels gaat leren en dat ik dan bij hen kan komen logeren want ze wil mij leren kennen. Ik geloof niet dat ik er heel veel behoefte aan heb om haar te leren kennen.