Happen en trappen: De Alblasserwaardse Molenroute.

Op 1 juni is het dan tijd om Will zijn verjaarscadeautje te gaan doen, een dagje fietsen. Het is zo'n 45 minuten rijden voordat we aankomen in het "Wapen van Alblasserdam" voor een kopje koffie met een gebakje. De routes gaan tegenwoordig digitaal dus een routebeschrijving krijg je niet meer mee. Wel konden we deze thuis van tevoren uitprinten wat we ook gedaan hebben en je kunt ook de Happen en trappen-app ïnstalleren. Deze route is 45 km., een mooie afstand voor ons.

We gaan op pad, deze route volgt deels fietsknooppunten. We rijden volgens de uitgeprinte route en hebben ook de app aan staan. Deze zetten we echter snel uit. want die app wil ons de andere kant op sturen. Bovendien vinden het helemaal niet leuk om door een stem gestuurd te worden. We puzzelen liever zelf. Bij knooppunt 18 gaat het echter al fout. We fietsen en fietsen langs een drukke weg, echt niks aan. Op een gegeven moment denken we toch dat we niet goed gaan. Een klein stukje langs een weg om een verbinding te maken kunnen wij begrijpen maar dit lijkt niet te kloppen. Terug naar nummer 18 dus maar. We moeten toch echt rechtsaf. Vooruit, nieuwe poging en nu goed opletten. We gaan weer dezelfde kant uit, dit gaat niet goed, dit klopt gewoon niet. Toch de app maar weer inschakelen maar dat geeft ook geen duidelijkheid. Dan de komoot-app maar aanzetten en kijken of we er dan uit kunnen komen. Lukt ook niet maar met de knooppuntenapp komen we wel verder. We fietsen weer terug naar knooppunt 18, wat een gedoe.

Nieuwe poging, nieuwe kansen. We slaan weer rechtsaf en zien nu dat we direct hierna linksaf moeten. Hoe lomp kan je zijn, gewoon dat bordje (wat echt niet verstopt zat) 2 keer gemist. Hahaha, maar nu zijn we dan eindelijk op de juiste route. Dit fietst wel leuk, smal boerenweggetje, over een brug en in de verte zien we een molen. Ietsje verder fietsen we langs poldermolen de Kooiwijkse Molen in Oud Alblas, die in 1866 werd gebouwd om de polder te bemalen. We fietsen langs De Peilmolen, korenmolen De Hoop uit 1844 en vele mooie boerderijen. De boerderijen zijn veelal woonboerderijen en kapitale dingen. Het is leuk om te zien. En dan komen we aan bij restaurant De Krom in Oud-Alblas. Hier nuttigen we een heerlijk voorgerecht (truffelsalami) op het terras met uitzicht op de Kooiwijkse Molen. 

We zijn nog niet zo heel lang onderweg, zadelpijn heb ik niet, maar mijn stuitje is erg gevoelig. We moeten nog ver, het is niet anders. Dus hup... weer op de pedalen, op naar de volgende stop. Het zonnetje is inmiddels tevoorschijn gekomen en het is heerlijk fietsweer, niet te heet, niet te koud. Het landschap is leuk, weilanden afgewisseld met dorpen en we fietsen lange tijd langs het water. We komen langs de molen De Vriendschap in Bleskensgraaf die nog tot 1971 commercieel in bedrijf was. In 2000 werd de molen opengesteld voor publiek en deze is af en toe nog als korenmolen in gebruik.

We  fietsen verder door Molenaarsgraaf en Brandwijk, langs de Hofwegense Wipmolen die een functie als reservegemaal heeft. En ook de Kerkmolen is maalvaardig voor de polder Molenaarsgraaf. En dan gaat het weer mis, het knooppunt waar we heen moeten staat niet op de borden. Dan gaan we maar linksaf, zegt Will. Huh?? Hoezo?? Dat denk ik, zegt hij. Kan mij het schelen wat jij denkt, ik ga niet weer kilometers omfietsen. Ik open mijn knooppunten-app en zie al gauw waar het fout gaat. Ze hebben een knooppunt nummer overgeslagen in de route beschrijving. We moeten rechtsaf, pfoe.... blij dat ik niet klakkeloos achter Will aan gefietst ben. Later op de route hebben we nog drie keer dat ze een knooppunt gewoon niet in de beschrijving hebben staan. Dat maakt het wel een beetje lastig om niet fout te  fietsen. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee en gelukkig kunnen we de app raadplegen.

Wederom passeren we een wipmolen, de Gelkenes Molen in Groot-Ammers. Deze molen bemaalt op vrijwillige basis de polder Liesveld. Groot-Ammers, bekend van het Ooievaarsdorp, de molens en zijn kaaspakhuizen, ligt aan de Lek en tussen de groene weilanden waar (nu nog) koeien grazen. Een beetje weemoedig vraag ik mij af hoe lang wij nog kunnen genieten van dit soort oerhollandse taferelen. Hoe dan ook, dit dorp is onze volgende stop. In de zon op het terras van "Het Posthuis" eten we een heerlijke kom soep. We hebben de keuze uit tomaten- of champignonsoep en kiezen beiden voor de paddenstoelen.

Nu fietsen we langs de Lek naar Streefkerk, passeren Molen de Liefde waarin een museum in gevestigd. Wij slaan dit museum over want de tijd begint een beetje te dringen. We verlaten de Lekdijk en fietsen over een lang grindpad. Ik vind dit niet zo fijn fietsen met al dat losse grind en fiets een beetje krampachtig omdat ik niet wil vallen. Als we een geasfalteerde weg over moeten steken om weer over zo'n ellenlang grindpad verder te moeten verlaten we de route om weer langs de Lek te gaan fietsen. Een blik op de knooppuntenapp leert ons dat we uiteindelijk op hetzelfde punt uitkomen. 

In Nieuw-Lekkerland passeren de korenmolen De Regt die half in de Lekdijk is gebouwd. Dan rijden we langs de boezems van Kinderdijk. Wauw... echt mooi dit. Genietend van het uitzicht presteren wij het om weer verkeerd te rijden. Stelletje harken zijn wij toch. Maar het is geen straf om weer terug te rijden door dit mooie landschap. We vinden al snel waar het fout ging, pakken de juiste route weer op en komen uit bij restaurant "De Klok" in Kinderdijk. Hier gaan we genieten van ons hoofdgerecht. De zon is inmiddels verdwenen en het koelt behoorlijk af. Gelukkig kunnen we beschut zitten. Het eten bestaat uit salade, friet en vlees of vis naar keuze. Ik kies voor sate en Will kiest voor kipfilet. Een heerlijk maaltje, echt smullen. Inmiddels is het al half 5 en Will belt Ries om te vragen of hij tijd heeft om te melken. Anders wordt het zo'n geren en dan ben je pas heel laat klaar vanavond. Gelukkig heeft Ries tijd, dus wij kunnen op ons gemakje deze dag afmaken. 

We stappen weer op de fiets, mijn stuitje doet echt heel erg pijn dus ik ben heel erg blij dat we nog maar 5 kilometer hoeven. We fietsen deze laatste etappe langs de 19 molens van Kinderdijk. Het zijn allen poldermolens die eigendom zijn van Stichting Werelderfgoed Kinderdijk en op de werelderfgoedlijst van Unesco staan. Dit is een enorme toeristische trekpleister, wat een volk loopt hier rond. Het lijken meest chinese toeristen, hele zwermen. En dan is het nog geen eens hoogseizoen en op zomaar een doordeweekse dag. 

Toch is het mooi om hier te fietsen, rond te kijken en foto's te maken. De oorspronkelijke molens zijn gebouwd vanaf einde vijftiende eeuw maar de huidige molens zijn bijna allemaal in 1738 en 1740 gebouwd om het water uit de laaggelegen polder omhoog te pompen, eerst in een boezemwater en daarna in de Lek. En dan zijn we terug bij "Het Wapen van Alblasserdam" waar we nog een dessert krijgen. Ook alweer zo lekker met ijs en cake en weet ik veel. We laten het ons goed smaken. We hebben nog wat gesprekjes met mensen die deze route ook vandaag fietsten en die we onderweg elke keer bij de restaurants tegenkwamen. Zij liepen tegen dezelfde probleempjes in deze route aan. Behalve onze eerste misser, dat was gewoon lompigheid van ons. Al met al hebben wij van deze route genoten en vinden wij het een aanrader. In totaal hebben we 53 km. gefietst. Als we thuis aankomen is Ries net klaar met melken en drinken we met elkaar een bakkie koffie.