Kamelensafari

21 november 2018 - Pushkar, India

Omdat er vandaag verkiezingen zijn in Delhi (ik denk voor de burgemeester of zo, dat is ons niet helemaal duidelijk) vertrekken we pas om 10 uur. Eerst maar een ontbijtje scoren in de stad. We vinden een tentje dat een heerlijk eitje met toast voor ons bereidt. Compleet met een drankje kost ons dat 30 INR pp, ong. 40 eurocent.

Overal in de stad staan tafels opgesteld op straat waar de mensen kunnen stemmen. Er zijn 2 partijen, 1 met oranje petjes en 1 met witte petjes. Rana (onze chauffeur) stemt op de witte petjes.

En dan gaan we op weg. Door de verkeerschaos naar Pushkar, een heilige stad en bekend om zijn kamelenraces en kamelenmarkten. Volgens de legende ontstond Pushkar toen Lord Brahma (de schepper) een lotusbloem op aarde liet vallen. Waar de bloemblaadjes vielen ontstonden meertjes in de woestijn. Aan het meer in Pushkar veel tempels en wit geverfde ghats om te baden. Men gelooft dat het water bij gunstige volle maan (okt./nov.) de ziel reinigd en het wordt vereerd als 1 van de heiligste plekken van India.

Het is heerlijk weer en onderweg zitten we lekker buiten te eten en thee te drinken. Het  is een lange rit en als we rond 5 uur aankomen settelen we ons in ons hotel en gaan de stad in om een hapje te eten.

We vinden een restaurantje waar we heerlijk eten en als we een biertje willen bestellen kan dat onder de tafel. We moeten dan wel appelsap bestellen en dan krijgen we een blikje in aluminiumfolie gewikkeld zodat niemand kan zien dat het bier is. Lachen.

De volgende ochtend staan we om 6 uur in het pikkedonker bij de kamelen. Het is nog een heel gedoe om op zo'n ding te klimmen (als je mijn souplesse hebt tenminste). Ik krijg een rustig beestje toegewezen gelukkig. Will krijgt een narrige die constant loopt te grommen. En dan gaan we op weg, 4 kamelen en 3 drijvers. Cindy en Pim moeten het samen met een driver doen. Plots komt Pim voorbij galopperen, de kameel van Cindy heeft zijn kameel gebeten waardoor hij het op een lopen zet.

Maar Pim laat zien dat hij een echte kamelenrijder is en hij mag alleen voorop lopen met zijn kameel. Ondertussen hebben we de stad verlaten en lopen we door de woestijn. Het is echt heel mooi. Overal zien we kamelengeraamten liggen. Dat voorspelt niet veel goeds. Will blijft achter, het blijkt dat zijn zadel niet goed zit en dat moet even opnieuw vastgezet worden. Daarom gromde zijn kameel zeker zo.

Als alles weer op zijn plaats zit kunnen we weer verder maar de kameel van Will wordt er niet bepaalt vriendelijker van. We springen nog over een stroompje, hoeoe.... spannend..... goed vasthouden. Maar ik geloof dat ik de enige ben die het spannend (maar ook leuk) vind. De rest vindt het alleen maar leuk.

En dan moeten we allemaal afstappen midden in de woestijn. Even rust voor ons en de kamelen en ondertussen kunnen we genieten van de zonsopgang. Prachtig.

We stijgen weer op, de drijvers springen achterop en dan gaan terug. We komen langs bijzonder arme gezinnen die in een tentje in de woestijn leven, een paar palen en soms alleen een dak van doeken of plastic. Sommigen hebben ook "muren". Dit is wel een heel sober leven hoor. We zijn behoorlijk onder de indruk hiervan.

Ondertussen bijt mijn kameel die van Cindy in zijn poot en het is een gelukje dat de drijver de kameel aan een touw heeft anders was hij er vandoor gegaan. Terug in de stad komt er een eind aan een 2 uur durende rit en zijn we een geweldige ervaring rijker.

Even ontbijten en dan de auto weer in, op weg naar Jodhpur, onze volgende bestemming.