Kangeroo Island

Vandaag maar om 5.30 uur opgestaan en om 5.45 uur zitten we buiten, we gaan niet weer de bus missen. Om 6 uur stopt er een taxi die vraagt waar we heen willen. Om een of andere reden vraagt Will hoe laat het is. 7 uur zegt de chauffeur. He???? WAT???? Blijken we vergeten te zijn om de tijd te verzetten en leven we nog op Darwin tijd, wat een uur later is dan Adelaide tijd. Shoot, weer de bus gemist, wat nu? We vragen de taxichauffeur of hij ons nog op tijd bij de ferry in Penneshaw kan brengen. Misschien wel maar dat gaat wel veel geld kosten. Dat moet dan maar, no worries mate. We gooien onze bagage in de kofferbak en de chauffeur raast weg, kom op... doorrijden!! We voelen ons alsof we met Peking Expres meedoen. De taxichauffeur doet erg zijn best en yes..... we halen de ferry net aan. Pfff.... uitpuffen op de boot tijdens de overtocht.

In Penneshaw op kangeroo Island vinden we de bus van Adventure tours met onze gids Jen. Als er 17 mensen in de bus zitten gaan we op weg, eerst naar Rob's shearing & sheepdogs. Rob is een grote schapenboer en we krijgen een demonstratie hoe zijn kelpies de schapen binnendrijven en hoe de schapen worden geschoren.

Daarna bezoeken we Pennington Bay, een mooi strand waar we even vertoeven. Dan gaat de rit verder naar Emu eucalyptus oil farm. Hier krijgen we een rondleiding en zien en horen we hoe eucalyptusolie wordt gemaakt. Interessant. Hier gaan we ook lunchen en maken we kennis met een aantal van onze medereizigers op deze tour.

Verder gaat de rit weer, naar seal bay. Jen kletst er vrolijk op los en geeft ons enorm veel informatie over het eiland. Plots stopt ze de bus, er zit een koala op de weg. We stappen allemaal heel voorzichtig uit en de koala blijft rustig zitten zodat we mooie foto's kunnen maken. We hebben veel geluk want normaal gesproken vind je koala's alleen in de bomen. 

Allemaal weer instappen en nu snel naar Seal Bay, waar de ranger al klaar staat, we gaan wandelen tussen de australian seals op het strand, maar moeten wel 6 meter bij de seals vandaan blijven. Opeens komt er een pup onze kant op, zo dichtbij dat we hem bijna kunnen aanraken. Hoe gaaf is dat. Veel australian seals hebben nu pups. De moeders gaan steeds 3 dagen achter elkaar op jacht en laten dan hun jongen alleen achter op het strand. Die krijgen honger en de laatste van die 3 dagen zijn ze behoorlijk verzwakt beginnen ze te huilen. Dat trekt de aandacht van de mannetjes die de kleintjes soms doden. Ook komt het voor dat moeder onderweg gedood wordt en niet meer terug komt en dan gaat de pup ook dood. Deze kleine pup is erg verzwakt en gaat het waarschijnlijk niet redden. Triest hoor. De australian seal is een met uitsterven bedreigde diersoort.

We gaan door naar Little Sahara, een enorme zandheuvel om te sandboarden. Ik laat mijn beurt voorbij gaan, mij te hoog, maar ik speel graag voor fotograaf voor de anderen.

We komen aan bij Vivonne Bay Lodge, het hostel waar we de nacht doorbrengen. 2 zwitserse jongens hebben een privekamer geboekt, de rest slaapt in een dorm, 6 mannen op de mannenzaal en 7 vrouwen op de vrouwenzaal. Gelukkig kan ik een benedenbed krijgen.

Als we de bedden opgemaakt hebben kunnen we gaan kanoën, een trail lopen of mountainbiken terwijl Jen het avondmaal klaar maakt. De meesten van ons besluiten eerst lekker te douchen en dan met een koud biertje nader kennis met elkaar te maken. Het is een internationaal gezelschap, 2 zwitserse knullen (just friends of een setje??), een stelletje van 19 jaar uit Zwitserland, een zweeds stel, 2 israëlische jongens, 2 koreaanse meisjes (konden we echt geen contact mee krijgen), Alie en Jamie uit de UK die op huwelijksreis zijn, Kristina uit Duitsland, David (uit Adelaide) en Monsserrat (uit Mexico) die in Montreal, Canada wonen en gisteren in Adelaide getrouwd zijn en wij. We zitten heel gezellig met elkaar te praten en grapjes te maken in het engels. Wat een leuke groep mensen.

Dan gaat iedereen nog wat doen, de meeste gaan even naar het strand, wij zien kangeroe's, walibi's en een koala achter het hostel. We eten bbq vanavond, het is erg lekker en daarna duiken we lekker ons bed in.

Om 8 uur zit iedereen weer in de bus en gaan we op pad naar Hanson Bay Sanctuary waar we veel koala's zien. Gaaf! Dan naar de Remarkeble Rocks, een grillige, granieten rotsformatie, heel apart en mooi. Daarna naar Cape du Couedic waar we New Sealand fer seals zien en een prachtige arch, wat onwijs mooi is het hier. Daarna gaan we lekker zwemmen in de ijskoude arctische oceaan bij Hanson Bay, een van de mooiste stranden die ik ooit gezien heb. Het is heerlijk, genieten.

En dan is het alweer tijd om de 2 zwitserse jongens naar het vliegveld te brengen, zij gaan terug vliegen. Een van de Israëliërs wordt beroerd en heeft last van een zonnesteek en uitdrogingsverschijnselen, één van de grootste gevaren hier in de Australische zomer. Jen handeld radicaal, geeft hem een zout en mineralen oplossing te drinken, wikkelt een natte, koude doek om zijn hoofd en heeft hem weer redelijk snel op de been, gelukkig maar.

Nog even langs de American River om pelikanen en zwarte zwanen te bekijken en dan moeten ook wij weer op de ferry voor de terugreis naar Adelaide. We moeten hier weer afscheid nemen van fantastische mensen en met een deel van hen wisselen we gegevens uit omdat we met elkaar in contact willen blijven. Ook al was het maar 2 dagen, we voelen ons heel close met elkaar.

Kangeroo Island is verschrikkelijk mooi, wat hebben we genoten van alle wildlife dat we gezien hebben, de meest schitterende stranden die we bezocht hebben en de fantastisch mooie natuur op het eiland. Dit is gewoon niet meer te overtreffen. En dat alles onder de bezielende leiding van onze supergoede gids Jen en in het fantastische gezelschap van een groep mensen die echt met elkaar klikten. Kortom, een ervaring om nooit meer te vergeten. Achteraf ben ik heel blij dat we de bus gemist hebben de eerste dag anders hadden we deze mensen niet ontmoet.

Om half 11 zijn we terug in Adelaide en brengen we de nacht door in YHA Hostel, een mooi hostel en moeten we morgenochten om 6 uur weer op de stoep zitten omdat we dan weer op pad gaan naar de Grampians.