Karamajong Village

Onderweg naar Gulu rijden we langs een weg naar een karamajong (afrikaanse stam) dorp waar toeristen vaker gaan kijken. Daar hebben we geen tijd voor want het is nogal omrijden, zegt Geoffrey. Jammer maar is toch een toeristische attractie.

Plots slaat Geoffrey af een zijpad in naar een ander dorp. We gaan een echt karamajong-dorp bezoeken. Er komt een horde kinderen aanrennen. Dit is geen toeristisch gebeuren, hier zien we het echte leven in zo'n dorp.

Omgeven door een enorme hoeveelheid kinderen worden we rondgeleid. In zo'n dorp woont 1 familie. De zoons blijven in het dorp wonen en als ze trouwen bouwen ze een huis erbij. Hun dieet bestaat uit mais en gedroogde kruiden. En heel af en toe wordt er een geit geslacht.

De hutjes bestaan uit bladeren en takken besmeerd met koeienpoep. In de huisjes staat niets. De kindertjes zijn vies en lopen in gescheurde en vuile kleertjes. Velen dragen een broertje of zusje op hun rug rond. Er zijn echt heel veel kinderen in dit dorp.

Ik zie een klein meisje met een hummeltje op haar rug. Dat kleintje heeft etterende oogjes en een hoofdje vol snot. Veel kindjes zien eruit als de biafrakindjes van vroeger, magere beentjes en armpjes en een heel dik opgezet buikje.

Er gaan maar een paar kindjes naar school, er is simpelweg geen geld om ze allemaal naar school te sturen. Een oude vrouw, blind en slecht ter been, wordt uit haar hutje getrokken om ons te begroeten. Een aantal dames begint te dansen omdat ze zo blij zijn dat wij hun dorp bezoeken. Hier worden we toch wel heel stil van. Een beetje triest en bijzonder onder de indruk verlaten we het dorp. Na een lange rit komen we aan in Gulu.

Het hotel dat we geboekt hebben ziet er sjiek uit. Helaas krijgen we te horen dat er maar 2 kamers beschikbaar zijn. Onze geboekte kamers zijn vergeven aan andere gasten. Hoe er ook gepraat wordt er helpt niets meer aan. Wij moeten naar een ander hotel van veel mindere kwaliteit en dat in een lugubere buurt ligt. Balen. Maar we zijn in Afrika waar dit soort dingen gewoon gebeuren.

Het hotel heet African Pearl maar doet zijn naam beslist geen eer aan. Wij hebben geen warm water. Ahhh.... ik had me zo verheugd op een warme douche. Jammer hoor. De kussenslopen zijn vies en gescheurd maar dat wordt gelukkig netjes verholpen. Later op de avond kunnen we zelfs onder een bijzonder zeikerig straaltje warm douchen. Het personeel is wel heel erg aardig.

Het hotel staat in een rumoerige buurt en slapen valt niet mee. Nogal brak verschijnen we de volgende ochtend aan het ontbijt. Blij dat we vandaag weer verder trekken.