Koffieplantages

We vertrekken om half 10 en lopen tussen de koffie en bananenplanten. We leren dat de groene matoke (het nationale voedsel) een donkere stam hebben en de gele bananen een lichte. Weer wat geleerd.

We lopen langs en door verschillende compounds. We zien een meisje met een kruiwagen, gemaakt van wat boomstammetjes en een opgerold bananenblad als wiel. Zo grappig. Doet me denken aan het jongetje dat we gisteren tegen kwamen. Hij had een autootje, gemaakt van een plastic fles, houten schijfjes als wielen en een stok erin. En voila, een duwautootje. Zo schattig.

Onderweg komen we een vrouw tegen die Betty heet. Met haar moet ik natuurlijk op de foto. Zij verdient haar geld o.a. met het kweken van koffieplantjes. Ik beloof haar een afdruk van de foto via Matoke naar haar op te sturen.

Het is nu geen oogsttijd voor de koffie maar voor de tour hebben ze een klein boompje ongeplukt laten staan vorige oogst. Zodat de toeristen kunnen zien hoe dat er uit ziet. Dat verteld wat gemakkelijker hoe er geoogst wordt. We lopen door naar een compound en hier gaan we zelf koffie maken. Er staat al wel een bord met gedroogde maar ongepelde koffiebonen. Die zien er uit als pinda's.

De bonen gaan in een immense vijzel en stampen maar. We lossen elkaar steeds af en na een half uur stampen zijn alle velletjes eraf. Het wordt op een bord gegooid. Nu moeten we schudden en blazen om alle velletjes te verwijderen. 

Dan gaan we naar een hutje. Hierin zit een kleilaag waaronder 2 gaten zijn gemaakt om hout in te stoken. Beide houtvuurtjes staan in verbinding met 2 gaten aan de bovenkant waar pannen op kunnen staan. Omdat je met 1 vuurtje 2 pannen kan verwarmen is dit een hypermoderne keuken.

De bonen gaan in een droge pan op het vuur en roeren maar. Het rookt als de hel in de keuken en onze ogen tranen er zowat uit. Maar we moeten non-stop roeren om aanbranden te voorkomen. Na een half uur zijn de bonen voldoende gebrand en mogen we het rokerige hol verlaten. Gelukkig... frisse lucht. Je zal toch je hele leven in zo'n rookhol moeten koken zeg.

Terug in de vijzel met de bonen die nu fijngestampt moeten worden. Weer een half uur verder. Daarna de zaak zeven. Dit alles uiteraard met primitieve werktuigen. Nu weer terug het rookhol, de moderne keuken, in. Daar koken we water waar de gemalen en gezeefde koffie in meegekookt wordt. Daarna filteren (dat doen we niet zelf) en dan kunnen we onze zelfgemaakte koffie drinken.

De koffie smaakt oke maar als ik dit hele ritueel elke dag uit moest voeren voor een bakkie zou ik nooit geen koffie meer drinken. Maar het was erg leuk om te ervaren wat een enorme klus dit is.

Tijdens de koffie praten we met Moses en hij verteld over zijn jeugd, zijn leven tot nu toe en zijn ambities. Ik heb veel bewondering voor hem. Hij heeft zich van kansloos behoorlijk opgewerkt en probeert zijn ambities waar te maken. En dat gaat hem lukken, daar ben ik zeker van.

Ik vertel Moses dat ik er tegenop zie om morgen naar de watervallen te gaan. Ik weet niet of ik die lange zware klim kan maken. We besluiten dat Will vanmiddag samen met Moses de 2 uur durende en pittigste hike langs de eerste fall gaat doen.

We relaxen met een colaatje in de zon tot Moses om 5 uur komt. Will en Moses dalen de steile hellingen bij de 1ste waterval (100 meter hoog) af, steken het dal over en klimmen dan weer steil omhoog. Veel plezier mannen.

Terwijl ik bij het uitkijkpunt naar de waterval zit komt Geoffrey langs en zitten wij gezellig te kletsen, vogels te kijken en te genieten van de capriolen van de vele velvetaapjes die hier rondlopen. Na een kleine 2 uur zijn Will en Moses weer terug en Will heeft er van genoten. We spreken af dat we morgenochtend om 8 uur vertrekken naar de 2 bovenste watervallen. Dan is het nog niet zo warm.

Als we aan tafel zitten komt een jongen ons weer vertellen wat we eten. Dat is zo schattig. Let me present you you're diner tonight. U krijgt vandaag een 4 gangenmenu. En dan gaat hij vertellen wat de 4 gangen zijn en serveert ze een voor een. Na het eten is het donker en gaan we weer vroeg naar bed.