Lake Mutanda

21 november 2018 - Lake Mutanda, Oeganda

Uitslapen!! We hoeven pas om 8 uur te ontbijten. Irene en Alex zijn om 6 uur vertrokken om een ballonvaart te maken. Wij halen ze op en gaan dan direct verder. Irene en Alex zijn bijzonder enthousiast over de ballonvaart. Was voor beiden de eerste keer en ze hebben van begin tot eind enorm genoten. Na de landing stond de tafel gedekt op de savanne voor een superdeluxe ontbijt in de buitenlucht.

En nu weer verder, het wordt weer een lange reisdag vandaag. Nu is het wel zo dat er tijdens het reizen altijd wel watte zien is. Veel mensen wonen pal naast de rode zandpaden en altijd in het fijne stof. Er staan altijd wel kindjes te zwaaien langs de weg (we krijgen lamme handjes van het terug zwaaien) en mzungu (blanke) te roepen. Bovendien hebben we het heel gezellig in onze jeep en al lachend (en soms even slapend) vliegt de reis voorbij.

We stoppen ergens om te lunchen. Het ziet er nogal luxe uit. Maar dat valt tegen zeg. Ik krijg in plaats van een tonijnnsandwich iets met kaas dat warm geweest is maar nu niet meer, Irene krijgt een kippenpoot, ook tonijn besteld. Marjan krijgt haar tonijnsandwich wel. Maar huh..... wacht eens.... wel eens botten in tonijn gezien? Het blijkt kip, zit vol botten en ziet er heel vies uit. Wim en Vera krijgen echt tonijn maar die moet je wel zoeken tussen de rode ui. Irene eet haar kippenpoot en ik besluit het ook maar met die vieze kaas te doen. Alex krijgt iets met beef datvop hondenvoer lijkt. Alleen Will eet met smaak zijn eisandwich op. Geoffrey, breng ons hier aub niet meer naar toe, bleuhh.... 

Op de rekening staat de teruggestuurde kip van Marjan wel berekend. Wat een zooitje is dat hier zeg. Jongens we geven hier geen shilling fooi hoor, eigenlijk zouden ze ons moeten betalen. De eigenaar komt eraan. How was the food? No good!! En de rekening klopt ook niet, dit was teruggestuurd dus dat betalen we niet. Ajuus.

Als we weer een poosje op pad zijn kruist de weg een andere vrij brede geasfalteerde weg. Geoffrey remt af en kijkt heel goed naar links en naar rechts. What are you doing Geoffrey? Nou, ik moet hier goed opletten want dit is de start- en landingsbaan van het vliegveld. Haha, daar heb ik nog nooit van gehoord, kans op overstekende vliegtuigen. Moet niet gekker worden.

Vandaag ging de rit grotendeels over (overigens niet altijd al te beste)asfaltwegen. Bijna vergeten dat die  dingen bestaan na weken een afrikaanse massage te hebben gehad op de hobbelige rode zandwegen van Oeganda. Maar nu houdt het asfalt weer op. Nog 7 km naar Mutanda Lake Resort over een smalle, zeer hobbelige weg de bergen in. Ik zit aan de verkeerde kant, kijk zo de afgrond in en Geoffrey zit vrolijk te bellen en met een hand de scherpe bochten te nemen. Omdat Mike voor ons rijdt geeft hij maar eens wat gas bij. Oh my god, ik sta doodsangsten uit (hoogtevrees) en dank god op mijn blote knietjes dat het geen regentijd is. 

Maar we komen natuurlijk veilig aan. We krijgen onze sleutels en bekijken ons verblijf. Wat een prachtige plek, vanuit onze kamer kijken we uit over een prachtig meer met vele eilandjes. Fantastisch, wat is dit mooi. En.... er is hier een lekkere, goede warme douche. We blijven hier 3 nachten. Helemaal fijn.