Musea in Berlijn.

We beginnen vandaag met een kopje koffie met berlijnse lekkernij in het appartement bij Sven en Birgit. Vandaar gaan we met de U-bahn naar Potsdamer Platz, één van de bekendste, grootste en drukste pleinen van Berlijn. 

Voor de tweede wereldoorlog was Potsdamer Platz een belangrijk zakencentrum van Berlijn. Na de tweede wereldoorlog is Potsdamer Platz grotendeels verwoest. De Berlijnse muur stond midden op het plein. Nu staat het plein vol grote moderne gebouwen. Zo ook het Sony Center, een enorm door Sony gesponsord gebouw. Het is echt de moeite waard om dit van binnen te bekijken, het is indrukwekkend en hypermodern. Optreden als straatartiest mag hier niet omdat Sony dat niet toestaat.

We gaan met de snelste lift van Europa naar het Panoramapunkt. Dit gaat echt razendsnel, in 20 seconden ben je op 100 meter hoogte. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht over Berlijn. De moeite waard.

We lopen nu naar Checkpoint Charlie. Eerst lopen we langs een muur waarop met tekst en foto's uitleg wordt gegeven over de Potsdam conferentie (1945) waar werd besloten dat Berlijn verdeeld zou worden in vier zones. 

Checkpoint Charlie is een voormalige grensovergangspost die precies op de grensovergang tussen de Amerikaanse en de Russische sector stond. Het was de enige mogelijke doorgang om met de auto of bus naar Oost-Berlijn te komen. Wanneer je vanuit Nederland naar Berlijn ging met de auto kwam je altijd in West-Berlijn binnen en moest je deze grensovergang passeren om in het oosten te komen. Alleen buitenlanders die niet uit West-Berlijn, West-Duitsland of Geallieerde landen kwamen, mochten de grenspost passeren.

Na de val van de Muur in 1989 werd Checkpoint Charlie opgeheven en in 1990 werd de gehate grenspost samen met veel andere resten van de Berlijnse Muur met de grond gelijk gemaakt. Later is er op de originele plek van Checkpoint Charlie een oude replica van de grenspost geplaatst om te laten zien hoe deze eruit heeft gezien.

In het museum veel verhalen over allerlei ontsnappingspogingen om van oost naar west te komen. Een verhaal dat op mij veel indruk maakte is het verhaal van Peter Fechter. Hij is bekend geworden omdat hij als 18 jarige probeerde naar het westen te vluchten. Hij werd door de russen neegeschoten die hem als voorbeeld midden in niemandsland lieten doodbloeden.

We ontmoeten Sven en Birgit weer op Charlie Beach, een restaurant waar we op strandstoelen in het zand een burgertje nuttigen. Gezellig plekje.

Daarna bezoeken we Topographie des Terrors museum. Dit is een documentatiecentrum in Berlijn over de nazi-misdaden. Het is gelegen op dezelfde plek als het verdwenen Gestapohoofdkwartier. Je bent toch wel weer eventjes heel stil als je hier geweest bent.

Dan gaan we door naar KaDeWe, Kaufhaus Des Westens. Een enorm, bijenkorf-achtige winkel. Op de bovenste (6e) verdieping bevind zich het restaurant-gedeelte. Bijzonder indrukwekkend. Een enorme etage vol met eetgelegenheden. Je hebt er bijv. een zalmbar, een worstenbar, een aardappelbar, een wijnbar, een koffiebar en nog veel meer barren. Wij eten in de schnitzelbar waar we een enorm exemplaar van op ons bord krijgen. Zelfs zonder bijgerechten is deze nauwelijks op te krijgen hoewel hij erg lekker is. Heel leuk om hier rond te neuzen.

We sluiten de dag af bij Extra Blatt waar we onder het genot van een drankje een dobbelspelletje spelen. Won Sven gisteren elk spelletje van 30, vandaag is hij de grote verliezer met Zand.