Nepal 2023: Bioscoop

7 uur ontbijt, 8 uur in het tehuis. We gaan naar de bioscoop met kinderen en staff. Op de mainroad houden we een tempoo (soort tuktuk) aan. Ik denk dat we 2 tempoos nodig hebben maar we proppen gewoon ruim 20 man (incl. wij grote nederlanders) in dat ene karretje.

En daar gaan we. We zitten driedubbeldik op de bankjes en hobbelen en schudden door elkaar. Gelukkig zitten we zo strak dat we niet kunnen vallen. Plots stopt de motor. Moet er iemand uit? Gelukkig niet want dan moet iedereen eerst naar buiten om de vrouw die niet bij ons hoort eruit te laten.

De driver zit voorovergebogen met wat draadjes te rommelen en ineens start de motor weer. Zonder verdere mankementen komen we aan bij de bios. Een modern gebouw, een grote zaal met moderne stoelen die zelfs achterover kunnen.

We gaan een nepalese komedie kijken. Ik ben benieuwd. De film start, de hoofdrolspeler heeft een enorm irritante stem, ik voel me net Santosh en Ramesh (die doof zijn). Behalve dat ik hoor versta ik niks. Het is superslecht geacteerd, een verhaallijn kunnen wij niet ontdekken. Gelukkig duurt deze film "maar" 2,5 uur haha.

Ik doe mijn ogen dicht en hoop dat ik ff wegdoezel. Chhechi tikt me aan, mom, je valt in slaap. Was het maar waar denk ik. De lach van Sudip schalt door de bios, hij vindt het iig geval grappig.

Na de film zeggen Nandasingh en Amar dat ze de film niet leuk vonden. Geen verhaallijn. De kinderen vonden het over het algemeen wel leuk. Voor mij was het een aparte ervaring. Leuk om een keer meegemaakt te hebben maar dat hoeft niet nog een keer.

Vanavond eten we dal bhat in het guesthouse. We zitten aan tafel met Iris, Mark en Lisa van MyQuest. De bedoeling was dat zij met 12 andere studenten uit Nederland en met straatkinderen uit Nepal onder begeleiding van wat coaches een trekking gaan doen. Ze hebben net te horen gekregen dat de Nepalezen niet mee gaan. Lekker voor ze.