Nepal 2023: Een doodgewone dag.

Ik ben om half 10 in het tehuis. Nog steeds weinig kids. Prabesh is wel terug maar verder nog niemand. Ik rij met Temba achterop de scooter mee terug naar het guesthouse. We hebben vanmorgen een bestuursvergadering.

Er worden wat onderwerpen besproken die ons niet direct duidelijk zijn. Maar aan het eind van de vergadering hebben we alles weer op een rijtje.

Ik wandel met Gerda een klein uurtje rond, langs het voormalige Marinka Home. Mijn heup doet het vandaag niet zo goed. Dus als we later weer naar het tehuis lopen neem ik mijn stokken mee om te voorkomen dat ik op mijn plaat ga. Gaat lekker zo, voet van mijn ene been, heup van mijn andere been. Hoop dat het morgen weer over is.

Eindelijk zijn de kids weer thuis. Ik heb ze zo gemist. Het is een geknuffel van jewelste, bijna allemaal willen ze er een. Lies en Gerda hebben veel cadeautjes mee van godmothers voor hun sponsorkids. Bovendien hebben ze een grote zak met lego. Wat een feestdag vandaag voor de kids.

Alisha is er met haar moeder Kalpana. O didi, ik ben zo blij met de zeep en andere dingen die je me gaf. Dat scheelt me zoveel geld. Mijn moeder gaat over 6 dagen weer terug naar India om te werken. Kom je dan mijn kamer kijken? Natuurlijk liefje, dat doe ik heel graag.

Vanavond eten we weer aan de overkant. Saroj en Aayushma komen me opzoeken en ik vraag ze of ze mee willen gaan eten. Zo komt het dat we met ons zessen in het verder lege restaurant. Hoe deze mensen kunnen overleven is mij een raadsel. Ik zie hier zelden andere klanten. Het eten is hier gewoon goed, vers klaargemaakt en grote porties. Wij eten met 6 personen voor €14,00 incl. drankjes.

Terug in het guesthouse spelen we nog een potje Keezen, krijgen we de slappe lach en hebben we het heel gezellig alvorens te gaan slapen.