Nepal 2023: Wat zijn de kinderen blij.

Om half 2 gaat het vliegtuig de lucht in voor het laatste traject. Alles loopt mooi op tijd. Ik zit naast een nepalese knul die al 7 jaar in Dallas woont en werkt. Hij komt nu voor de 3e keer naar huis en is erg opgewonden dat hij voor het eerst sinds 7 jaar weer de festivals dashain en tihar mee gaat vieren.

Als we Kathmandu naderen hebben we een fantastisch uitzicht op de prachtige witte bergkammen van de Himalaya. Het is gewoon niet te beschrijven hoe mooi dat is.

Dan landen we. Het duurt helaas anderhalf uur voordat de bagage er is. Beetje jammer dit. En dan loop ik eindelijk naar buiten waar Doma me staat op te wachten. Een warm welkom, ik ben weer "thuis". (PS: 2 a 3 maanden per jaar "thuis" is voldoende hoor).

In het guesthouse word ik begroet als een oude vriend. Suraj, een knul die inmiddels het huis uit is, werkt hier nu. Wat leuk Suraj, maar jij wilde toch het leger in? That plan failed didi. Nou ja, leuk om je te zien jongen.

Ik maak kennis met Jesper die ook vrijwilligerswerk komt doen in het tehuis. Later vandaag zal ik hem rondleiden en introduceren in het tehuis. Lijkt een leuke knul, daar kan ik wel een maandje mee uit de voeten.

Saroj is er niet. Nepalees he, komt het niet vandaag dan komt morgen wel of volgende week. Ook goed hoor. Maar ik ga niet op hem zitten wachten.

Ik ga met Jesper naar het tehuis om hem wat wegwijs te maken en voor te stellen. Zodra we het huis binnenlopen is het een hoopje op mij. Betty didi, we hebben je zo gemist, we zijn zo blij dat je er weer bent. Ik kan geen stap zetten zonder dat er kinderen aan me hangen. Zo ook het broertje van Saroj (17) op wiens naam ik plots niet meer kan komen.
Jesper, dit is uhmm (gos hoe heet ie ook alweer)?
...tell Jesper your name.
No didi, you can tell.
Gelukkig loopt Jesper alweer door met Nanda die hem alles laat zien. Shoot... hoe heet dat joch ook alweer? Ik kan er niet opkomen. Ik zeg in gedachten Saroj en ??? Saroj en ??? Saroj en oh ja, Sudip. Ook weer opgelost.

Om 6 uur komt Saroj met Arjun en een mij totaal onbekende jongen. Het gesprek verloopt wat stroef. Ik heb om 7 uur met Jesper en Aayushma afgesproken om bij de groene containers te gaan eten. Dus ajuus Saroj tot een volgende keer.

Jesper voelt zich niet heel erg fit, heeft last van buikpijn. Hij eet dan ook niet veel. Ik eet een heerlijke chicken-chowmein. Jammie, ik hou van Nepalees eten. Het is een gezellige avond. In het guesthouse drinken Jesper en ik nog een colaatje, dat is goed tegen de buikpijn, en dan is mijn eerste dag in Nepal om.