Nepal 2023: lekker op de scooter

Om half 9 vertrekken we van het tehuis. Een stoet van 27 personen gaat naar Skateland in Kapan. Ik wilde met de kinderen gaan die nog niet geweest zijn maar ook de anderen wilden zo graag mee. Dus vooruit maar, wie wil mag mee. Behalve de kleintjes want daar hebben ze geen skates voor. Ik heb ook Saroj, Aayushma en Sujan meegevraagd.

Het is weer zo ontzettend leuk, iedereen geniet er enorm van. En ik geniet weer van al die blije gezichten. Kortom.... wederom een groot succes.

Achterop de scooter met Temba weer terug naar het tehuis. Daar ga ik met de kinderen die niet mee konden skaten tassen versieren. Ik heb textielstiften en maak er maar iets moois van kinders. Ook dit is een groot succes, ze zijn allemaal heel blij met de tas.

Nandasingh vraagt me of ik mee wil gaan een nieuw basketbalnet te kopen bij bhatbhateni, een groot warenhuis. Dus weer achterop de scooter. Tot nu toe kleine stukjes in de buurt van Arubari met de ringroad als drukste weg. Dat is al spannend genoeg zonder helm over de slechte wegen en in het chaotische verkeer. Bhatbhateni ligt echter aan de mainroad, een nog veel drukkere weg. Hoe is mijn rijstijl aama, vraagt Nanda. Ik voel me heel veilig zeg ik.

Bij bhatbhateni hebben ze echter niet het net dat we zoeken. Ik weet nog wel een winkeltje in chabahil zegt Nanda. Joepie, denk ik, nu moeten we over het grootste en meest chaotische verkeersplein dat ik ken in Kathmandu. En chaotisch is het ook vandaag. Rijen dik rijden auto's, scooters en motoren op de 2-baansweg, over de verkeerde weghelft en dat doen de tegenliggers ook. Ik zit wel met kromme teentjes achterop maar Nandasingh loost ons er zonder problemen doorheen gelukkig. Heelhuids en met een volleybalnet komen we weer in het tehuis.

Daarna ga ik terug naar het guesthouse. Renate is even op bezoek, ook Dolma, haar man en kind zijn er. Wat leuk om jullie allemaal weer te zien. We drinken een kopje thee met ons allen en het is heel gezellig.

Vandaag komt Suraj Thapa met Saroj mee. Normaal een goedlachs joch en altijd iets te vertellen. Vandaag zegt hij niets en ook zijn lach zie ik niet. Mom, zegt Saroj, er is iets met Thapa, hij praat niet meer. Zomaar ineens is hij daarmee gestopt.

Hmm... is er iets aan de hand Suraj? vraag ik.
Nee didi.
Maar waarom ben je dan ineens zo veranderd?
Ik denk dat hij een vriendinnetje heeft, zegt Saroj, maar dat ga ik uitzoeken.
Nee didi, echt niet, zegt Suraj
Wil je vertellen wat er is Suraj?
Hou jij nou eens even je mond, zeg ik tegen Saroj die er constant doorheen zit te kleppen.
Luister Suraj, als er iets is waar je over wil praten of hulp bij nodig hebt mag je altijd contact met me opnemen. Ik beloof je dat ik wat je mij evt. verteld never ever ever aan iemand anders vertel en ook niet aan Saroj. Je weet me te vinden, meer zeg ik er nu niet over.

Misschien heeft hij wel een vriend zegt Saroj.
Hou nou toch eens op man. Hoe staat Nepal tegenover homosexualiteit?
Tegenwoordig mogen mannen met elkaar trouwen mom. Dat ga ik echt niet doen hoor.
Ja schat, dat hoeft ook niet. Als jij het geluk kan vinden bij een vrouw is dat prima. Maar wat is er mis mee als een man het geluk vind bij een man. Het gaat toch om gelukkig zijn.

Er is nog een lange weg te gaan in het denkproces over dit onderwerp merk ik. En dan heb ik het maar niet over vrouwen. Ik ben er vrij zeker van dat dat niet toegestaan is in dit land. Vrouwen bekleden hier nog steeds een minderwaardige positie helaas.

Ik eet dal bhat in het guesthouse met Hans, Marceline, Pien, Guido en zijn oom en tante. Het eten is lekker, het gezelschap is leuk. Het is het laatste avondmaal van Hans, Marceline en Guido. Zij gaan morgen naar huis.