Nepal 2023: Tihar, feest van het licht.

We gaan naar de lijkverbrandingen en tempelcomplex Pashupatinath. Daar ben ik vorige week nog geweest maar Sven wilde dit graag zien. De wandeling daarheen is al leuk.

We bekijken de tempels van buiten, wij mogen daar als niet-hindoe niet naar binnen. We kijken een poosje naar de capriolen die de apen uithalen en komen dan bij de bagmati-rivier. Aan de oever van deze gore rivier worden de lijken verbrand. Wat er na de verbranding overblijft wordt zo de rivier ingeveegd.

We lopen terug naar Bauddha en gaan lunchen bij Scechen Monastery. Dan terug naar het guesthouse. Onderweg komen we allemaal bandjes en zingende mensen tegen vanwege Tihar. Het is gezellig.

We gaan jokeren en daarna hebben Sven en Will een bespreking met Lobsang over hun trekking morgen. Ze krijgen een kaart van het Manaslu gebied zodat ze kunnen zien waar en wat ze gaan lopen. Ook maken ze kennis met hun gids en drager. Daarna gaan ze hun tassen alvast in orde maken.

Rond 4 uur lopen we richting het tehuis voor de Tihar viering. Er is al een bandje aan het spelen. Voor mij onbekende gasten en ze spelen goed. Behalve nepalese songs spelen en zingen ze ook muziek van Queen. Wij brullen mee en staan lekker te hopsen op het plein. De stemming zit er gelijk goed in.

Ergens tussen de feestelijkheden door eten wij dal bhat in de keuken van het tehuis. Een ervaring voor onze gasten want tussen de locals eten is toch echt een andere ervaring dan in een restaurant eten. Ramesh is in zijn nopjes met ons bezoek en legt ons in de watten. En wij..... smullen van zijn kookkunsten.

Dan treden onze kleintjes weer op en daarna komen de groteren. Een groep van 25 man waarvan ik er velen niet ken en een aantal wel. ChhechiTara danst solo, zij kan zo goed dansen. Ik zit te glimmen van trots en vertel haar dat ook als ze na de dans bij me komt zitten.

Ook de andere dansen, liedjes en muziek zijn erg goed. Wij zijn constant op de dansvloer en hebben heel veel lol. Het dansen gaat lang door. Ik zie dat Aisha en Namuna Sven wat nepalese moves (vooral met zijn handen) leren. Ik ben zwaar verbaasd dat het pas 9 uur is als het afgelopen is. Het voelt alsof we een hele avond gefeest hebben.

Voor hier is 9 uur ook best laat, normaal zie je na 8 uur niemand meer op straat en om 9 uur ligt iedereen op bed. Maar nu is het op straat nog hartstikke gezellig. Er zijn overal bandjes, dansende mensen en overal proberen ze ons mee aan het dansen te krijgen. De hele stad is volop verlicht met gekleurde en knipperende lampjes. Tihar, het feest van het licht.

We drinken nog een biertje in het guesthouse, praten nog even na en duiken dan onze bedjes in. Het was een fantastische dag waar ik erg van heb genoten.